Сайт тест ҳолатида ишламоқда!
04 Июл, 2025   |   9 Муҳаррам, 1447

Тошкент шаҳри
Бомдод
03:11
Қуёш
04:55
Пешин
12:33
Аср
17:42
Шом
20:04
Хуфтон
21:40
Bismillah
04 Июл, 2025, 9 Муҳаррам, 1447

Ҳусайн Бойқаро – ҳукмдор ва санъат ҳомийси

18.10.2021   1610   4 min.
Ҳусайн Бойқаро – ҳукмдор ва санъат ҳомийси

Ҳусайн Бойқаро темурийлар сулоласи вакили. Хуросонни 37 йил бошқарган. Шоир, рассом, олимларга ҳомийлик қилиб, Ҳиротни маданият ва санъат марказига айлантирди. Туркиянинг "Fikriyat" газетасига таянган ҳолда Исламосфера хабарига кўра, ҳукмдорнинг ўзи Ҳусайний тахаллуси билан шеърлар ёзган.
1 - Ўрта Осиёнинг Ҳирот, Марв, Бойкент, Бухоро, Самарқанд, Тошкент, Фарёб, Қашқар ва Хоразм каби шаҳарлари бир вақтлар илм-фан ва санъат марказлари бўлган. Бу ерда Алишер Навоий, Мулла Абдуллоҳ Жомий, Фахириддин ар-Розий, Ал-Фаробий, Беруний, Али Қушчи ва бошқалар каби жаҳон маданияти ривожига ҳисса қўшган сиймолар яшаб ижод қилдилар.
2 - Ҳусайн Бойқаро 1438 йилда Ҳиротда туғилган. 1469 йилдан умрининг охиригача Ҳиротдаги пойтахти билан Хуросон ҳукмдори бўлган.
3 - Ҳусайн Бойқаро куннинг биринчи ярмини давлат ишларига, иккинчи ярмини эса санъатга бағишлади. Шеърият мажлислари ташкил этиб, шоирларга раҳнамолик қилган. Бу мажлис аъзолари орасида Алишер Навоий, Мулла Жомий ва бошқалар ҳам бор эди.
4 – Бундай масжисларда фақат шеърият ҳақида гапирилди, давлат ва кундалик ишлар ҳақида суҳбатлар қатъиян таъқиқланди. Улар кейин нима ҳақида гапирган эди? Алишер Навоийнинг "Мажолис ун-нафоис" сида бир пайтлар Ҳусрав Деҳлавийнинг бир байтидаги ёмғирни ип билан қиёслаш қанчалик ўринли эканини муҳокама қилганликлари ҳақида хабар берилади:
Севгилим ёмғир пайтида йўлдан юриб, сирғалиб кетди,
Шунда ёмғирнинг ингичка ипини ушлаб, мувозанатини сақлади.
Алишер Навоий бу қиёсни ўринли топди, Ҳусайн Бойқаро эса эътироз билдирди: "Ёмғир томчилари осмондан тушганларида, шубҳасиз, ипга ўхшайди. Ип, пастга оқса-да, куз пайтида уни ушлаб бўлмайди."Шундан сўнг Алишер Навоий ўз фикрининг нотўғрилигини англаб, Ҳусайн Бойқаронинг шоирлик истеъдодидан яна бир бор ҳайратга тушди.
5 - Душанба ва пайшанба кунлари Ҳусайн Бойқаро диний уламоларни тўплаб, улар билан маслаҳатлашди. Дарвишлар ва шайхларнинг мажлисларида иштирок этиб, ҳукмдор уларнинг хутбаларини тинглади, уларга ҳадялар берди.
6 - Ҳусайн Бойқаро болалигидан Алишер Навоий билан дўст бўлиб, унга ҳар томонлама ҳомийлик қилган. Уларнинг ҳар иккаласи ҳам бир-бирларининг шеърий ижодида бутун бир босқични белгилаб, уларнинг номлари билан белгилаб берилган. Ҳукмдор шеърлар яратишдан ташқари, бу соҳада муваффақиятга эришиб, ҳаттотликка ҳам меҳр қўйган.
7 - Ҳусайн Бойқаронинг саройида ҳомийлик топган форс шоирлари орасида Хатифи, Аҳлил Шерозий, Асафий, Сайфи Бухорий, Юсуф Бадиий, Муҳаммад Солиҳ, Ҳамидий ва бошқалар бор эди. Ҳаттотлар Султон Али Машҳадий ва Мир Али Ҳаравий, мусиқачилар Хожа Абдуллоҳ Мурварид, Қул Муҳаммад,Шайхи Шойи, Ғулом Шоди ва бошқалар бу ерда ижод қилишган.
8 - Ҳусайн Бойқаро туркий тилнинг расмий ва адабий тилга айланиши учун қайғурди. Туркий тилда ёзишга буйруқ берди.
9-Ҳусайн Бойқаро шеърий девон, жумладан, ғазал жанридаги лирик асарлар ёзган. ХХ асрда бир неча марта нашр этилган . Бундан ташқари, унинг қаламига адабиёт муаммоларига бағишланган "Рисола" насрий асари мансуб.
10 - Ҳусайн Бойқаро 1506 йилда вафот этди . У ривоятга кўра Али ибн Абу Толиб дафн этилган жой яқинида – Мозори- Шарифда дафн этилган. Кейинчалик бу ерда бозор, ҳаммомлар пайдо бўлиб, янги қишлоқ пайдо бўлди. XIX асрда ушбу жой сезиларли даражада ўсди ва ҳозир Афғонистондаги тўртинчи йирик шаҳар ҳисобланади.
11-Ҳусайн Бойқаро масжид, мадраса, карвонсаройлар қуриш билан ҳам шуғулланган. Уларни даромад билан таъминлаш мақсадида эса унумдор ерлар ва турли биноларни улар билан бирга вақфларга топширган. Лекин уни нозик таъб инсона деб тасаввур қилиш нотўғри. У ички урушда ўз тахтини қўлга киритди. У бутун ҳаёти давомида уруш олиб борди, ўз давлати ҳудудини кенгайтирди. Ўша давр тарихчиларининг фикрича, у ғамхўр ҳукмдор бўлган.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси матбуот хизмати

Мақолалар
Бошқа мақолалар

Ғафлатда қолманг! Ашуро куни. Бир йиллик гуноҳларга каффорат, бир йиллик қут-барака

16.07.2024   6467   2 min.
Ғафлатда қолманг! Ашуро куни. Бир йиллик гуноҳларга каффорат, бир йиллик қут-барака

Муҳаррам ойи қандай ой? Муҳаррам ойи – мусулмонлар тақвимининг биринчи ойидир. Бу ой Аллоҳ таоло уруш, қон тўкишни ҳаром қилган (Зулҳижжа, Зулқаъда, Муҳаррам, Ражаб) тўрт ойнинг бири бўлиб, унинг ўнинчи куни яъни, ашуро куни алоҳида фазилатларга эга.

 

Ашуро қандай кун? Бу кун ҳақида Набий (алайҳиссалом): “Бу шундай яхши кундирки, бу кунда Аллоҳ Бани Исроилни душманларидан қутқарган. Шу боис Мусо алайҳиссалом бу кунда рўза тутган. Мен Мусога кўпроқ (яқин бўлишга) ҳақлироқман”, дедилар ва у кунда рўза тутиб, одамларни ҳам унинг рўзасини тутишга буюрдилар” (Имом Бухорий ривояти).

 

Ашуро куни қандай фазилатларга эга? Бу кун рўза тутиш ўтган бир йиллик гуноҳларга каффорат бўлади. Бу ҳақда Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Ашуро кунининг рўзаси – Аллоҳдан умид қиламанки – бир йил олдинги гуноҳларга каффорат бўлади”, деганлар (Имом Муслим ривояти).

 

Бу кун яқинларга кенгчилик қилиш, бир йиллик кенгчиликка сабаб бўлади. Абу Саъд (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинади. Набий (алайҳиссалом): “Ким Ашуро куни аҳли аёлига ҳадя улашса, Аллоҳ йилнинг барчасида унга ҳам ҳадя улашади”, дедилар (Имом Байҳақий ривояти).

Суфён ибн Уяйна (раҳматуллоҳи алайҳ): “Бу ҳадисни олтмиш йил тажриба қилдим ва фақатгина яхшилик кўрдим”.

 

Ашуро кунини Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) қандай ўтказардилар? Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) бу кунни ўтказиб юбормаслик учун қаттиқ ҳаракат қилардилар, унинг савобига эришиш учун бу куннинг келишини интиқлик билан кутардилар. Бу ҳақда Ибн Аббос (розияллоҳу анҳу) айтади: “Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)ни Ашуро куни рўзасини бошқасидан афзал кўриб, соғиниб, Рамазон ойи рўзасини кутиб соғингандек, бошқа кун ва ой рўзасини кутганларини кўрмадим” (Имом Бухорий, Имом Муслим ривояти).

 

Эсда тутинг! Муҳаррам ойининг ёлғиз ўнинчи кунида эмас, балки бу кунга қўшиб, бир кун олдинги ёки бир кун кейинги кунда ҳам рўза тутиш лозим.

Абдуллоҳ ибн Аббос (розияллоҳу анҳу) ривоят қилади: Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) Ашуро куни рўзасини тутиб, одамларни ҳам бу куннинг рўзасини тутишга буюрганларида, саҳобалар: “Ё, Расулуллоҳ! Бу кун яҳудий ва насронийлар улуғлайдиган кун-ку!” дейишди. Шунда Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Аллоҳ хоҳласа келаси йил тўққизинчи куни ҳам тутамиз”, дедилар. Аммо, келаси йил келмасидан Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) вафот этдилар (Имом Муслим ривояти).


Даврон НУРМУҲАММАД