Зарчўва – фойдали зиравор. Биз одатда ундан ош тайёрлашда фойдаланамиз. Бироқ Ҳиндистон, Покистонда ва бошқа бир қатор Шарқ мамлакатлари бу зираворни ҳар куни истеъмол қилади, деб хабар беради ЎзА.
Зарчўва қон айланиш тизимини яхшилаш, қандли диабет, бўғим оғриғи, ошқозон-ичак, шамоллаш каби касалликларни даволашда жуда фойдали. Чунки зарчўванинг илдизи бу кучли оксидант, куркумин деб аталувчи сариқ рангли пигмент, шунингдек, кальций, темир, йод, фосфор, кальций, С ва В группасига кирувчи витаминлар, эфир мойи ва бошқа моддаларга бой.
Калифорния университети олимлари хулосасига кўра, зарчўва қўшилган таомни ҳар куни истеъмол қилиш соғлом инсонда хотирани яхшилаш ва ақлий заифлик аломатлари билан курашишга ёрдам берар экан. Бу ҳақда РИА Новости хабар беради.
Бу зираворининг фойдали хусусиятларини аниқлаш мақсадида тадқиқот ўтказилди. Унда 50 дан 90 ёшгача бўлган 40 нафар иштирокчида бу жараён ўрганилди. Паришонхотирлик ва хотиранинг ёмонлашганидан шикоят қилган иштирокчилар ўн саккиз ой мобайнида дори ўрнида плацебо ёки 90 миллиграмм куркуминни (зарчўва илдизидан олинадиган модда) кунига икки маҳалдан қабул қилган.
Текширув ва диққатни аниқлаштирувчи тест натижаларига кўра, уларнинг эътибор жамлаши 28 фоизга яхшиланган. Хушбўй зиравор улар кайфиятига ижобий таъсир этган. Аммо бунда зираворнинг нохуш асорати ҳам аниқланди. Куркумин моддасини қабул қилган тўрт киши қориндаги оғриқ ва кўнгил айнишидан шикоят қилган.
ЎМИ Матбуот хизмати
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Мен падари бузрукворим раҳматуллоҳи алайҳдан эшитганман: «Шайх Абдулқодир Жийлоний раҳматуллоҳи алайҳнинг бир ўғиллари бор эди. Уни ҳазрат қаергадир илм таҳсил қилиш учун юбордилар. У олим бўлиб қайтди. Шайх Абдулқодир Жийлоний раҳматуллоҳи алайҳнинг бир мажлислари бўлар эди. Мажлисга ҳазратга яқин кишилар келарди. Ҳазрат уларга насиҳат қилиб турардилар. Ўғиллари келганида, ҳазрат унга: «Биродар, сен буткул янги илм ҳосил қилиб келгансан, бугун уларга сен ваъз қил», дедилар. У жудаям тетик эди.
Ҳазратнинг таклифини бажонудил қабул қилди. Мажлис ҳали жам эди. У ваъз айтди. Одамлар тинглайвердилар, тинглайвердилар. Лекин таъсирланмадилар. Оддий бир олимнинг гапини эшитдилар. Шундан кейин ҳазрат ташриф буюрдилар ва ўтириб, бор-йўғи шундай бир жумла айтдилар: «Биродар, биз бугун рўза тутишни ирода қилган эдик. Кечаси саҳарликда ичамиз деб сут сақлаб қўйган эдик. Лекин тақдирни қарангки, мушук сутни ичиб кетди ва биз рўза тута олмадик».
Бор-йўғи шу гапни айтдилар. Гаплари қаттиқ таъсир қилди. Кейин ҳазрат ўғилларига бундай дедилар: «Қара, сен соатлаб ваъз қилдинг. Уларга ҳеч нарса қилмади. Мен бор-йўғи бир оғиз гапирдим, одамларнинг қалбларига таъсир этди. Сен илм ўрганиб келдинг. Лекин энди қалб дардини пайдо қил, қалбингни Аллоҳга қайтаришга, яъни боғлашга ҳаракат қил. Кейин сенинг бир сўзинг, у фасоҳатли-балоғатли бўлса-бўлмасин фарқи йўқ, одамларнинг қалбларига, руҳиятларига таъсир қилади».
«Насиҳатлар гулдастаси» китобидан