Бугун, 18 октябрь муҳтарам уламолар аср намозига қуйидаги масжидларга ташриф буюрaди
1. Ҳомиджон домла Ишматбеков Ўзбекистон мусулмонлари идораси раисининг биринчи ўринбосари Шайхонтоҳур тумани “Фирдавс” масжиди.
2. Салоҳиддин домла Шарипов Ўзбекистон мусулмонлари идораси раисининг маслаҳатчиси Шайхонтоҳур тумани “Ҳувайдо” масжиди.
3. Муҳаммадайюб домла Ҳомидов Ўзбекистон мусулмонлари идораси бўлим бошлиғи Юнусобод тумани “Юнусобод оқтепа” масжиди
4. Алижон қори Хайдаров Ўзбекистон мусулмонлари идораси бўлим бошлиғи Юнусобод тумани “Камолиддин Ориф Ал Бухорий” масжиди
5. Абдулҳаким домла Матқулов Тошкент шаҳар “Убай ибн Каъб” масжиди имом-хатиби Олмазор тумани “Мирза Ғолиб” масжиди
6. Раҳматуллоҳ домла Сайфуддинов Тошкент шаҳар “Мирза Юсуф” масжиди имом-хатиби Олмазор тумани “Қаффол Шоший” масжиди.
7. Жалолиддин домла Ҳамроқулов Тошкент шаҳар “Новза” масжиди имом-хатиби Мирзо Улуғбек тумани “Холмирза” масжиди
8. Раҳимберди домла Раҳмонов Тошкент шаҳар “Хожа Аламбардор” масжиди имом-хатиби Миробод тумани “Валихўжа ўғли Норхўжа” масжиди
9. Исоқжон домла Бегматов Тошкент шаҳар “Имом Термизий” масжиди имом-хатиби Чилонзор тумани “Тинчлик” масжиди
10. Яҳёхон домла Абдураҳмонов “Вақф” хайрия жамоат фонди раҳбари Бектемир тумани
“Хутон” масжиди
Аллоҳ таоло уламоларимиз сафарини хайрли ва манфаатли қилсин!
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Тошкент шаҳар вакиллиги матбуот хизмати
Аёли вафот этганидан кейин эри жуда маюс бўлиб қолди. Бир куни унинг яқин дўсти уни койиди:
– Ҳалиям уйланмадингми?
– Йўқ, – деди у.
– Нега, наҳотки бошқа аёллар ичида сенга ёқадигани бўлмаса?
– Раҳматли аёлимга ўхшагани топилмаса керак...
– Қўйсанг-чи, аёлларнинг бари бир-бирига ўхшайди-ку!..
– Мен зоҳирини айтмаяпман. Ички оламини, ботинини айтяпман.
Йигит ҳайрон бўлиб қараб турган дўстига ҳаётида бўлган биргина воқеани гапириб берди:
“Бир куни аёлим жаҳлимни чиқарди. Қаттиқ уришдим ва уни ота уйига ҳайдадим. Жимгина кетди. Орадан бир неча кун ўтгач, қилган ишимдан пушаймон бўлдим. Аслида айб ўзимдан ўтганини англадим. Минг андиша билан қайнотамникига бордим. Эшик олдида бироз туриб қолдим. Сўнг эшикни тақиллатдим. Аёлим очди ва мени ҳайратда қолдириб, худди орамизда ҳеч гап ўтмагандай, баланд овозда:
– Ассалому алайкум дадажониси, сафарингиз яхши ўтдими? – дея табассум билан кўзини қисиб қўйди. Унга бир нималар демоқчи бўлган эдим, у мени қаттиқ бағрига босиб, бундай деди:
– Гапирманг, ота-онамга сизни “сафарга кетдилар”, дедим...
Ана шундай фаҳмли, оқила эди аёлим. Шунинг учун ҳам унга ҳеч бирини ўхшатолмай, уйланолмай юрибман, дўстим”.
Ҳа, азизлар! Аллоҳ таоло эркакни аёл учун, аёлни эркак учун неъмат қилиб берган. Тўғри, баъзилар бир-бирларининг камчиликларидан шикоят қилиб қолишади. Аммо ҳеч ким бенуқсон эмас. Мукаммал аёлни ҳам, эркакни ҳам ахтарманг бу дунёда. Ҳикояда келганидек, баъзида эр учун бир жуфти ҳалол бутун дунёдаги аёллардан афзал бўлиши мумкин. Шундай экан, аҳли аёлимизни қадрлайлик. Зеро, у ҳам кимнингдир фарзанди, болаларимизнинг онаси. Энг муҳими, Аллоҳнинг бизга берган омонатидир.
Акбаршоҳ РАСУЛОВ