Жамиятимизда инсон қадри юқори, ҳар битта инсон давлатимиз эътиборида. Шу жумладан, муқаддас динимизда ҳам инсон қадри, унинг шаъни ва ҳаёти эъзозланиб келади.
Ижтимоий ёрдамга муҳтож одамларга, яъни кекселер, ногиронлар, ёлғизлар, аҳволи ночарлар ва аҳолининг бошқа тоифаларига ёрдам бериш жамиятнинг юқори манавияти ва маданиятидан далолат беради. Яқинларига ёрдам бериш, ҳамдард бўлиш садақа бериш азал-азалдан миллийлигимизга ҳос фазилат.
Пайғамбаримиз алайҳиссалам: «Ризқингизга садақа билан кўмак беринг”, дейди. Аслида, садақа сўзи “сидқ” сўзидан олинган бўлиб, “яхшилик” деган маънони англатади.
Нукус Имом эшон Муҳаммад жоме масжиди мажлислар залида республикамиздаги эшитиш ва гапириш қобилиятида нуқсони бор фуқаролар билан марифий учрашув бўлиб ўтди. Учрашувда Қорақалпоғистон Республикаси Вазирлар Кенгаши Раиси ўринбосари Р. Сапарбаев, Қорақалпоғистон мусулмонлари қозияты қозиси Ш. Бауатдинов, Ўзбекистон мусулмонлари идораси мутахассиси М. Абубакирова ва бошқалар иштирок этди.
Тадбир иштирокчиларига мутахассислар томонидан ислом дини кўп асрлардан бизга мерос бўлиб келаётган яхшилик, бағрикенглик дини эканлиги, унинг мазмун-моҳияти, шунингдек, бугунги кунда динимиз ривожига ўзининг салбий таъсрин теккизаётган миссионерлик ва прозелетизм ҳаракатларидан огоҳ бўлиш, уларнинг ҳийлаларига учмаслик ва бошқада аҳамиятли масалалар ҳақида сурдо таржимо орқали етказилди.
Иштрокчилар орасида билиб-билмай, айрим сабаблар билан миссионерлер таъсирига тушиб қолган фуқаролар ҳидоят топди ва бундай тадбирнинг тез-тез ўтказилиб туриши ҳақида ўзларининг таклифларини билдирди.
Тадбир давомида Нукус Муҳаммад ибн Ахмад ал Беруний мадрасаси ошхонасида Қорақалпоғистон мусулмонлари қозиёти ва «Вақф» хайрия жамоат фонди Қорақалпоғистон бўлими томонидан ош берилди ва уларга диний-марифий адабиётлар, озиқ-овқат маҳсулотлари берилди.
Қорақалпоғистон мусулмонлари қозиёти
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ҳазрат Таҳонавий раҳматуллоҳи алайҳмурид ва яқинларига «сафар қилсангиз ва юкингиз сизга бепул олиб кетишингизга рухсат берган миқдордан ортиқ бўлса, албатта, ортиқча юкнинг ҳаққини адо этинг ва кейин сафар қилинг», дея кўрсатма берар эдилар.
Бир куни у киши сафар қилиш учун вокзалга етиб келдилар. Поезд келишига яқин қолган эди. Ҳазрат юкларини олиб, юклар тортиладиган жойга етиб келдилар ва навбатга турдилар. Тасодифан поездда бирга кетадиган кондуктор у ерга келди ва ҳазратни таниб қолди. Дарҳол: «Ҳазрат, сиз бу ерда нега турибсиз?» деб сўради.
Ҳазрат: «Юкимни торттириш учун келганман», дедилар.
Кондуктор: «Сизга юкингизни торттиришга зарурат йўқ. Ҳеч қандай муаммо бўлмайди. Мен сиз билан бирга поездда кетаман. Ортиқча юк учун ҳақ тўлашингиз шарт эмас», деди.
Ҳазрат: «Сиз мен билан бирга қаергача борасиз?» деб сўрадилар.
Кондуктор: «Фалон бекатгача бораман», деди.
Ҳазрат: «Кейин у ёғига нима бўлади?» деб сўрадилар. Кондуктор: «У бекатда бошқа кондуктор келади. Мен унга бу ҳазратнинг юклари, деб айтиб қўяман», деди.
Ҳазрат: «У кондуктор мен билан бирга қаергача боради?» деб сўрадилар.
Кондуктор: «У узоққа кетади. Ундан анча олдин сизнинг бекатингиз келади», деди.
Ҳазрат: «Йўқ, мен анча узоққа кетаман, охират тарафга кетаман, қабримга кетаман. Қайси кондуктор мен билан бирга кетади?» дедилар. Кейин: «Охиратда мендан бир давлатга оид поездда юкнинг ҳаққини адо қилмай қилган сафаринг ва ўғирлигинг ҳисобини бер деган талаб бўлса, у ерда қайси кондуктор менга ёрдам бера олади?!» дедилар.
«Насиҳатлар гулдастаси» китобидан