Имом Ибн Аннаҳвий раҳимаҳуллоҳ айтадилар: Бир куни Ибн Атоуллоҳ Искандарийнинг илм мажлисларига келдим. Ўша вақтда у зот ўз замонасининг тасаввуф аҳли орасида ЭНГ катта уламолардан эдилар. У кишига қараб туриб илмларига ҳавасим келди ва ичимда: бу зот қайси мақомда эканлар-а? – деб ўз-ўзимга айтдим. Шу вақт шайх гапдан тўхтаб менга қарадиларда: Эй, Ибн Аннаҳвий! Осий ва гуноҳкорларнинг мақомидаман, дедилар. Бу гапни эшитиб хайратда қолдим ва салом бериб секин кетдим. Ўша кечаси Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни тушимда кўрдим. У зот бир тепаликнинг устида турибдилар, саҳобалар у кишининг атрофларида, одамлар тўпланган. Шу пайт Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: Қани Тожуддин ибн Атоуллоҳ? - дедилар. Ибн Атоуллоҳ: Мен шу ердаман, деб жавоб бердилар . Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам унга: Тур ўрнингдан ва гапир. Аллоҳ таоло сенинг гапингни яхши кўради, дедилар . Ибн Атоуллоҳ Аллоҳнинг муҳаббати ҳақида гапира бошладилар.
Алаҳсиб ўрнимдан турдим ва шу заҳоти Ибн Атоуллоҳнинг ҳузурларига югурдим. Қарасам у киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларида гапираётган гапларини айтиб турган эканлар. Ўзимга ўзим: Мана бу юксак мақом экан, дедим. Шунда Ибн Атоуллоҳ менга табассум билан боқиб: Эй, Ибн Аннаҳвий! Сенга махфий бўлганлари бундан ҳам буюк, дедилар.
Ҳомиджон домла Ишматбеков,
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
раисининг биринчи ўринбосари.
Тинчлик қарор топган юртда хотиржамлик ҳукм суради, фарзандлар эмин-эркин камолга эришади, оқибатда, жамиятда ҳар томонлама юксалиш ва ривожланиш рўй беради. Демак, дунёда ҳаётнинг бир маромда давом этиши, халқнинг Ҳақ таоло буюрган ишларини мукаммал ва хотиржам адо этишлари учун тинчлик ва осойишталик лозим. Яратган Парвардигор Қуръони каримда ана шу тинчликни сақлаш ва қадрлаш вазифасини инсон зиммасига юклаб, Ислом дини тинчликка тарғиб қилишини, шайтоний йўлларга эргашмаслик лозимлигини таъкидлаган: “Эй, имон келтирганлар! Ёппасига итоатга киришингиз ва шайтоннинг изидан эргашмангиз! Албатта, у сизларга аниқ душмандир” (Бақара, 208 оят).
Тинчлик Аллоҳ таоло бутун инсониятга инъом этган энг улуғ неъматдир. Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам тинчлик ва хотиржамлик ҳақида Имом Бухорий ривоят қилган ҳадисда бундай деганлар: “Тинчлик ва хотиржамлик икки улуғ неъматдирки, бундан кўп одамлар бебаҳрадирлар” Шундай экан, инсонлар нафақат мавжуд тинчликнинг қадрига етиб, шукрини адо этишлари, балки унга ношукрлик қилиб путур етказишдан ҳам сақланишлари лозим.
Аллоҳ таоло Ўзининг фазлу карами ила инсон зотини ақл ва идрок соҳиби қилиб яратди ва унга беҳисоб неъматларни ато қилди. Шу билан бирга берган неъматларига шукр айтишга ҳам буюриб, муборак каломида шукр қилувчиларга неъматларини янада зиёда қилиш ваъда қилди:
Аллоҳ таоло Қурьони каримда шундай марҳамат қилади: “Қасамки, агар шукр қилсангиз, албатта, зиёда қилурман. Борди-ю, ношукрчилик қилсангиз, албатта, азобим жуда қаттиқдир” (Иброҳим сураси 7-оят). Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламга бирор хурсандчилик иш бўлса ёки хабар беришса Аллоҳга шукр қилиб сажда қилар эдилар. Демак, Парвардигоримиз биз бандаларга берган тансиҳатлик, фаровонлик, бахту саодат, тинчлик ва осойишталик каби улуғ неъматларга шукр айтсак, қадрига етсак – Аллоҳ буни неъматни бардавом этади.
Шундай экан, Яратгандан бир-биримизга тинчлик, амният, хотиржамлик тилайлик! Аллоҳ таоло тинчлик-осойишталигимизни ҳамиша барқарор айласин. Юртимизни тинч, меҳнатсевар халқимиз ҳаётини фаровон айласин!
Абдулбосит Хамдамов, Янги Наманган тумани
"Усмон Зуннуройн" жоме масжиди имом хатиби
Манба: @SOFTALIMOTLAR