Аллоҳ таолонинг бандасига тавфиқ берганининг аломатлари:
- Аллоҳ уни одамларга паногоҳ қилиб қўяди.
- Одамларнинг ғамини аритадиган қилиб қўяди.
Қарздорларнинг қарзини тўлаб берадиган, қайғуга чўмганларга ёрдам берадиган, мазлумларнинг қўлидан тутадиган, адашганларни қутқарадиган, маслаҳатга муҳтожларга маслаҳат берадиган, осийларни тўғри йўлга бошлайдиган қилиб қўяди. Шуларнинг бари бизда мужассам бўлса нақадар яхши!
Айрим одамлар Аллоҳнинг бандага тавфиқ бериши унга дунё эшиклари кенг қилиб очиб қўйилишида намоён бўлади, деб ўйлашади. Дин ва охират ишига қанчалик даражада эътибор бериш-бермаслигининг бунга дахли йўқ, деб билишади. Аслида эса бунинг ҳақиқатини Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қуйидагича очиб берганлар: “Аллоҳ орангизда ризқни тақсимот қилганидек, ахлоқни ҳам тақсимот қилиб қўйган! Аллоҳ мол-давлатни Ўзи яхши кўрганига ҳам, яхши кўрмаганига ҳам беради. Лекин иймонни фақат яхши кўрганларигагина беради. Аллоҳ қайсики бандани яхши кўрса, унга иймонни туҳфа этади”.
Ибнул Қоййим роҳимаҳуллоҳ айтади: “Тавфиқ” бу Аллоҳ сени ўз ҳолингга ташлаб қўймаслигидир. “Хизлон” эса ўз ҳолингга ташлаб қўйишидир”.
Шунинг учун ҳам Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўз ҳолига ташлаб қўймасликни дуо қилиб сўрашга ўргатганлар: “Мусибат етган киши қуйидагича дуо қилсин: Ё Аллоҳ, раҳматингдан умидворман, мени кўз очиб юмгунча ҳам ўз ҳолимга ташлаб қўйма, ҳамма ишимни Ўзинг ислоҳ эт, Сендан ўзга илоҳ йўқ!”
Аллоҳнинг тавфиқига эришишни истасангиз, Аллоҳга итоат этинг, буйруқларига амал қилинг. Аллоҳ субҳонаҳу ва таоло Қуръонда айтадики: "Ким Аллоҳга ва Унинг Расулига итоат қилса, батаҳқиқ, буюк зафарга эришибдир" (Аҳзоб сураси, 71-оят).
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: "Аллоҳ бандага яхшиликни раво кўрса унга амал қилдиради". Саҳобалар: "Қанақа амал қилдиради?" деб сўрашди. У зот: "Унга ўлими олдидан солиҳ амал бериб қўяди (ва шу амали устида жонини олади. Атрофидаги одамлар буни кўриб) ундан рози бўладилар (Аллоҳнинг ҳузурида унга гувоҳлик берадилар)".
Ҳар ишингизда сабабларни амалга ошириш билан бир қаторда Аллоҳга таваккал қилинг. "Менинг муваффақиятим фақат Аллоҳга боғлиқ. Унгагина таваккал қилдим. Унгагина қайтаман" (Ҳуд сураси, 88-оят).
Аллоҳ бандага тавфиқ берса уни танлаб олади ва унга яхшилик эшикларини муяссар этади.
Ниятингизни Аллоҳ учун холис қилинг, Одамлар сизни мақташига, уларни лол қолдиришга интилманг. Риё, ужуб ва бошқа бузуқ амаллардан эҳтиёт бўлинг.
Аллоҳнинг динини ўрганинг ва чуқур тушунишга интилинг, зеро Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Аллоҳ кимга яхшиликни раво кўрса, динни яхши тушунадиган (фақиҳ) қилиб қўяди", деганлар.
Яхшиликни ёйишда, Аллоҳга даъват этишда, одамларни ислоҳ этиш йўлида саъй-ҳаракат қилинг. Чунки Аллоҳ таоло бир оятда: "Аллоҳга даъват қилган, солиҳ амалларни қилган ва "Албатта мен мусулмонларданман!" деган кишидан ҳам гўзал сўзли ким бор?!" (Фуссилат сураси, 33-оят) дея марҳамат қилган. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳадисларида: "Ким яхшиликка далолат қилса, унга бажарувчисининг ажричалик ажр бўлади", деганлар.
Дунёни бутунлай унутиб қўймаган ҳолда, асосий ғам-ташвишингизни охиратингизга қаратинг. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: "Кимнинг ғами охират бўлса, Аллоҳ унинг қалбига тўқликни (бойликни) солиб қўяди, кўнглини хотиржам қилиб қўяди, унга дунё хоҳламаган ҳолда келади".
Доктор Ҳассон Шамси Пошонинг "Метин қоялар" китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Неъматуллоҳ Исомов таржимаси.
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Муҳаррам ойи қандай ой? Муҳаррам ойи – мусулмонлар тақвимининг биринчи ойидир. Бу ой Аллоҳ таоло уруш, қон тўкишни ҳаром қилган (Зулҳижжа, Зулқаъда, Муҳаррам, Ражаб) тўрт ойнинг бири бўлиб, унинг ўнинчи куни яъни, ашуро куни алоҳида фазилатларга эга.
Ашуро қандай кун? Бу кун ҳақида Набий (алайҳиссалом): “Бу шундай яхши кундирки, бу кунда Аллоҳ Бани Исроилни душманларидан қутқарган. Шу боис Мусо алайҳиссалом бу кунда рўза тутган. Мен Мусога кўпроқ (яқин бўлишга) ҳақлироқман”, дедилар ва у кунда рўза тутиб, одамларни ҳам унинг рўзасини тутишга буюрдилар” (Имом Бухорий ривояти).
Ашуро куни қандай фазилатларга эга? Бу кун рўза тутиш ўтган бир йиллик гуноҳларга каффорат бўлади. Бу ҳақда Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Ашуро кунининг рўзаси – Аллоҳдан умид қиламанки – бир йил олдинги гуноҳларга каффорат бўлади”, деганлар (Имом Муслим ривояти).
Бу кун яқинларга кенгчилик қилиш, бир йиллик кенгчиликка сабаб бўлади. Абу Саъд (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинади. Набий (алайҳиссалом): “Ким Ашуро куни аҳли аёлига ҳадя улашса, Аллоҳ йилнинг барчасида унга ҳам ҳадя улашади”, дедилар (Имом Байҳақий ривояти).
Суфён ибн Уяйна (раҳматуллоҳи алайҳ): “Бу ҳадисни олтмиш йил тажриба қилдим ва фақатгина яхшилик кўрдим”.
Ашуро кунини Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) қандай ўтказардилар? Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) бу кунни ўтказиб юбормаслик учун қаттиқ ҳаракат қилардилар, унинг савобига эришиш учун бу куннинг келишини интиқлик билан кутардилар. Бу ҳақда Ибн Аббос (розияллоҳу анҳу) айтади: “Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)ни Ашуро куни рўзасини бошқасидан афзал кўриб, соғиниб, Рамазон ойи рўзасини кутиб соғингандек, бошқа кун ва ой рўзасини кутганларини кўрмадим” (Имом Бухорий, Имом Муслим ривояти).
Эсда тутинг! Муҳаррам ойининг ёлғиз ўнинчи кунида эмас, балки бу кунга қўшиб, бир кун олдинги ёки бир кун кейинги кунда ҳам рўза тутиш лозим.
Абдуллоҳ ибн Аббос (розияллоҳу анҳу) ривоят қилади: Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) Ашуро куни рўзасини тутиб, одамларни ҳам бу куннинг рўзасини тутишга буюрганларида, саҳобалар: “Ё, Расулуллоҳ! Бу кун яҳудий ва насронийлар улуғлайдиган кун-ку!” дейишди. Шунда Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Аллоҳ хоҳласа келаси йил тўққизинчи куни ҳам тутамиз”, дедилар. Аммо, келаси йил келмасидан Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) вафот этдилар (Имом Муслим ривояти).
Даврон НУРМУҲАММАД