Ўзбекистон мусулмонлари идораси жамоаси азму шижоатли ҳарбийларимиз, халқимизнинг мард ва жасур ўғлонларини Ўзбекистон Республикаси Қуролли Кучлари ташкил этилганининг 29 йиллиги ва Ватан ҳимоячилари куни билан самимий муборакбод этади.
Куни кеча Президентимиз, Қуролли Кучлар Олий Бош Қўмондони Шавкат Мирзиёев ушбу байрам муносабати билан ҳарбийларимизга табрик йўллаб, жумладан бундай деди: “Биз баҳодир ва довюрак ҳарбийларимиз билан – ўзининг муқаддас қасамёдига содиқ қолиб, хизмат бурчини ерда ҳам, кўкда ҳам шараф ила адо этаётган юртимизнинг забардаст ўғлонлари билан ҳақли равишда фахрланамиз”.
Инсон учун киндик қони тўкилган ер қадрли бўлади, қаерда бўлмасин унга талпинаверади. Ватанни севиш, уни ардоқлаш инсон табиатидаги нозик ва теран туйғу. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам Мадинага ҳижрат қилаётиб, туғилиб ўсган Ватани – Макка шаҳрига юзланиб: “Қандай яхши юртсан! Мен учун нақадар севимлисан! Агар қавмим мени сендан чиқармаганда сендан бошқа юртда яшамас эдим”, деганлар (Имом Термизий ривояти).
Ҳаётимизга маъно ва мазмун олиб кирувчи тинчлик-ҳотиржамлик каби илоҳий неъматларнинг қадрига етиш, уларга шукр қилиш, уни асраб-авайлаш барчамизнинг бурч ва вазифамиздир. Буни, айниқса, юрт ҳимоячиси деган шарафли ва масъулиятли касбни танлаган ҳарбийларимиз янада теранроқ англайди.
Ҳазрати Пайғамбаримиз алайҳиссалом: “Кимки Аллоҳ таоло йўлида бир кундуз ёки бир кеча чегара пойласа, унга бир ой кундузи (нафл) рўза тутиб, кечаси ибодат қилганлик савоби ёзилади. Кимики сарҳадни қўриқлаб турганда ҳалок бўлса, унга ҳам худди шундай ажру-савоб мукофоти бўлади ва шаҳидлик мақоми берилиб, барча фитналардан омонда бўлади” (Имом Насоий ривоятлари).
Аллоҳ таоло Ватанимиз ҳимоячиларига сиҳат-саломатлик, шоду ҳуррамлик ва икки дунё саодатини ато этсин! Юртимиз тинчлиги ва равнақи, динимиз ривожи, халқимиз саломатлиги ва фаровонлиги йўлида қилаётган хизматларига улкан муваффақиятлар берсин!
Маълумот учун, 1992 йил 14 январь куни мустақил давлатимиз тарихида муҳим воқеа юз берди. Республикамиз Қуролли Кучлари ташкил топди. 1993 йилдан эътиборан 14 январь юртимизда “Ватан ҳимоячилари куни”, деб эълон қилинди. Жорий йил ана шу шонли сананинг 29 йиллигини нишонлаяпмиз.
Инсоннинг ўз халқига бўлган садоқати ва фидойилиги она Ватанни ҳимоя қилиши, тараққий топиб, ҳар томонлама мустаҳкам ва қудратли бўлиши ҳамда халқининг тинч ва фаровон ҳаёт кечиришига имкон даражада ҳисса қўшиши билан ўлчанади.
Ушбу байрам билан юрагида Ватан ва халқ севгиси маҳкам жой олган шижоатли ўғлонлар, юрт сарҳадларини сергаклик билан қўриқлаётган ака-укаларимиз қатори юрт тинчлиги ва осойишталиги йўлида турли соҳаларда хизмат қилаётган барча ватандошларимизни қутлаймиз.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси матбуот хизмати
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Касалликни енгишда икки кучли таъсир – давога ишонч, тузалиш умиди...
Шифо доридами? Бу саволнинг жавобини пласебодан топиш мумкин. Пласебо луғатларда «беморни хотиржам қилиш учун бериладиган таъсирсиз модда» ёки «беморга фойдаси тегишидан кўра, уни мамнун қилиш учун ишлатиладиган модда», дея таърифланади. Янги кашф этилган дорининг қанчалик муваффақиятли эканини синаш учун пласеболардан фойдаланилади. Мисол учун, касалларнинг бир гуруҳига таъсир қилиши кутилаётган модда, бошқа бир гуруҳига эса ичида ҳеч қандай дори бўлмаган маза киритилган буёқли сув ёки таблеткалар берилади. Ана шу сохта дорининг номи «пласебо» дейилади. Пласебо бошқа ҳақиқий дори билан бир хил кўринишда ва бир хил ўралган шаклда бўлади. Натижада янги дорининг таъсири ўрганилиб, қанчалик фойдали экани исботланади.
Бош оғриғи, уйқусизлик, безовталаниш, ортиқча ваҳима, турли оғриқлар, қўрқув, сиқилиш (стресс), кўнгил айниши, бош айланиши каби кўпгина касалликларда пласебо билан анча яхши натижалар олингани эътиборга моликдир. Пласебо берилган 10 та бемордан 6 тасида бош оғриғи қолган бўлса, анальгетик (оғриқ қолдирувчи) дори ичган 10 та бемордан ҳам 6-7 тасида бу дарднинг йўқолгани инсонни ҳайратда қолдиради.
Шифокорлар уйқусизлик шикояти билан келган беморларга кўникиб қолиш (адаптация)га сабаб бўлгани учун ҳам уйқу дориси тавсия этишни тўғри деб билмайдилар. Унинг ўрнига берилган пласеболар билан ҳам, умуман олганда, дориларчалик яхши натижаларга эришилиши кузатилган, яъни тиббий жиҳатдан ҳеч қандай уйқу келтирадиган таъсирга эга бўлмаган моддадан ташкил топган таблеткалар беморни ухлатишга ярамоқда. Албатта, беморда дорилар уни ухлатишига қаноат ҳосил қилдирилган бўлса...
Тез ёрдамга баъзан қаттиқ сиқилиш, бош оғриғи, юрак санчиғи каби хуруж билан келган ва қандайдир уколдан кейин тузалиб кетгани ҳақида гапирувчи беморлар келади. Уларга ўша айтган дорилари номи остида «физиологик зардоб» деб аталувчи пласебони игна орқали киритганимизда дарҳақиқат, тузалиб кетгани ҳам кўп кузатилган ҳодисалардан. Демак, хуружни дори эмас, беморнинг ишончи бартараф этган.
Баъзи беморлар бир шифокор берган дори фойда бермагани, балки бошқа шифокор тавсия этган дори анча яхши таъсир қилганини айтишади. Бу икки дорини текширганимизда фақат номлари турлича бўлиб, уларнинг таркиби бир экани маълум бўлади.
Пласебонинг таъсири ҳақида қатор тадқиқотлар ўтказилган. Натижада эса кишининг тузалишга бўлган ишонч ҳамда шифо топиш умиди ва иродаси унинг касалликдан халос бўлишида катта аҳамиятга эга экани аниқланган.
Пласебонинг таъсир этишида шифокорга бўлган ишонч ва суянч ёки беморни парвариш қилаётган ҳамширадаги хатти-ҳаракатларнинг ҳам муҳим ўрни бор. Мисол учун, шифокорнинг етук мутахассис ёки илмий даражага эга бўлиши, беморни эринмасдан тинглаши ёхуд диққат билан текшириб, унга умид бериши соғайиш эҳтимолини анчагина орттиради. Беморга қараётган ҳамширанинг ўзи ҳам пласебонинг таъсирига ишонмаса, бемордаги шифо топиш эҳтимолининг пасайишига олиб келади. Пласебо таблеткаларининг ташқи кўриниши ҳам беморга таъсир қилишда катта аҳамиятга эга. Катта ёки миттигина хапдориларнинг ўртача катталикдагилардан кўра яхшироқ таъсир кўрсатиши, кизил, сариқ ва жигарранглари эса яшил ва кўк пласеболардан нисбатан устунроқ экани ҳам тажрибаларда ўз тасдиғини топган. Бундан ташқари, яна аччиқ таъмли ва ноанъанавий шаклда истеъмол қилиш ҳам (масалан, кунига 10 томчи эмас, балки 9 томчидан дея) пласебонинг таъсирини кучайтирар экан. Пласебони истеъмол қилгач, оғриқ ёки сиқилишларнинг йўқолиши қуруқ гап эмаслиги ҳам исботланган. Пласеболар ёки бошқа кўмакчи воситалар баданда етарлича таъсирларга сабаб бўлади. Пласебога ишонч баданда оғриқни енгиллаштирувчи маълум моддаларнинг (масалан, миядаги эндорфинлар каби) ишлаб чиқарилишига олиб келар экан.
Бугунги кунда баданимиздаги касалликларнинг 50-80 фоизи руҳиятимиз билан алоқадорлиги таъкидланаётганини ҳисобга олсак, пласеболарнинг бу кенг кўламдаги таъсирлари бизни ҳеч ҳам ажаблантирмайди. Пласебонинг шунчалик таъсирли бўлиши бизга шифонииг дориларда эмас, балки Аллоҳдан келишини кўрсатиб беради. Бу борада дори фақат сабаб, холос. Аллоҳ шифо беришни ирода қилса, бир қултум сув ҳам шифо келтираверади, Аллоҳ истамаса, нима қилсангиз ҳам касалга фойда бермайди.
Муҳаммад Айюб Усмон томонларидан нашрга тайёрланган
"Ҳидоят далиллари" китобидан