Сайт тест ҳолатида ишламоқда!
27 Декабр, 2025   |   7 Ражаб, 1447

Тошкент шаҳри
Бомдод
06:22
Қуёш
07:48
Пешин
12:29
Аср
15:19
Шом
17:05
Хуфтон
18:23
Bismillah
27 Декабр, 2025, 7 Ражаб, 1447

Рамазон солномаси

15.05.2020   6333   7 min.
Рамазон солномаси

Бандаларига рўза тутишни фарз қилган Аллоҳ таолога ҳамду санолар, Рўза амалларини гўзал тарзда адо қилишда йўлбошчи бўлган Саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга саловот ва саломлар бўлсин.

Албатта, Рамазон исломий ойлар ичида фазилатларга бой ва баракали ойлардан ҳисобланади. Бу ойда ҳидоят қўлланмаси бўлган Қуръони Каримнинг нозил бўлиши ҳам, бу ойнинг энг афзал ой эканига далолат қилади. Шунингдек, бу ойнинг фазилати ва баркаси борасида  Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан жуда кўплаб ҳадиси-шарифлар ривоят қилинган.

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:  إِذَا دَخَلَ رَمَضَانُ فُتِّحَتْ أَبْوَابُ الجَنَّةِ ، وَغُلِّقَتْ أَبْوَابُ جَهَنَّمَ ، وَسُلْسِلَتِ الشَّيَاطِينُ   رواه البخاري (3277) ، ومسلم (1079).

Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Рамазон ойи келиши билан жаннат эшиклари очилиб, дўзах эшиклари ёпилади ва шайтонлар кишанланади» - дедилар. Муттафақун аълайҳ.

Ҳақиқатда, Рамазон ойининг фазилатлари ва баракотлари жуда ҳам кўп. Бу борада жуда кўп мавиъзаларда эшитиб, кўплаб мақолалар орқали хабардор бўлганмиз. Лекин, бугун эътиборимизни бошқа томонга қаратамиз. Яъни, бу ойнинг фазилатлари кўп бўлиш  билан бирга, тарихда бу улуғ  кунда жуда кўплаб муҳим тарихий воқеалар бўлиб ўтган. Қуйида уларни бирма- бир санаб ўтамиз.

Рамазоннинг биринчи куни:

1) 2-ҳижрий йил Душанба. Мусулмонлар биринчи марта рамазон рўзасини тутдилар.

2) Иброҳим алайҳиссаломга илоҳий саҳифалар туша бошлаган.

3) Ҳижрий 73-йил. Абдуллоҳ ибн Умар розияллоҳу анҳу вафот этдилар.

4) Ҳижрий 91- йил. Андалусни фатҳ қилиш бошланган.

5)  Ҳижрий 472- йил. Абу Али ибн Сино вафот этди.

Рамазоннинг иккинчи куни:

1) Ҳижрий 65-йил. Абдумалик ибн Марвон Умавий халифа этиб тайинланди.

Рамазоннинг учинчи куни:

1) Ҳижрий 11- йил. Фотимаи Заҳро розияллоҳу анҳо вафот этдилар.

2) Ҳижрий 37- йил. Таҳким воқеаси бўлиб ўтди.

Рамазоннинг тўртинчи куни:

1) Ҳижрий 1- йил. Ҳамза розияллоҳу анҳу биринчи сарияга чиқдилар.

2) Ҳижрий 666 - йил. Антокия Славянлардан қайтариб олинди.

Рамазоннинг олтинчи куни:

1) Мусо алайҳиссаломга Таврот саҳифалари туша бошлади.

2) Ҳижрий 63- йил. Мусулмонлар Синд шаҳрини фатҳ қилдилар.

Рамазоннинг еттинчи куни:

1) Ҳижрий 361- йил. Ал-Азҳар университети очилди.

Рамазоннинг саккизинчи куни:

1) Ҳижрий 273- йил. Ибн Можа роҳимаҳуллоҳ вафот этдилар.

2) Ҳижрий 455- йил. Алп Арслон Салжуқийлар волийси этиб тайинланди.

Рамазоннинг ўнинчи куни:

1) Пайғамбарликнинг 10-йили, ҳижратдан 3 йил аввал. Хадийжа розияллоҳу анҳу вафот этдилар.

2) Ҳижрий 485-йил. Низомул мулк Абул Ҳасан Алий ибн Ишоқ ўлдирилди.

Рамазоннинг ўн биринчи куни:

1) Ҳижрий 3-йил. Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Зайнаб бинти Хузайма розияллоҳу анҳога уйландилар.

2) Ҳижрий 9-йил. Сақиф қабиласи элчилари Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳузурларида бўлди.

3) Ҳижрий 95- йил. Саиъд ибн Жубайр вафот этдилар.

4)  Ҳижрий 624- йил. Чингизхон вафот этган.

5) Ҳижрий 922- йил. Султон Салим Дамашқни фатҳ қилди.

Рамазоннинг ўн иккинчи куни:

1) Ҳижрий 597- йил. Ибн Жавзий роҳимаҳуллоҳ вафот этдилар.

Рамазоннинг ўн учинчи куни:

1) Ҳижрий 15-йил. Умар розияллоҳу анҳу Шомни эгалладилар  

2) Ҳижрий 40- йил. Абу Лубоба розияллоҳу анҳу вафот этдилар.

Рамазоннинг ўн тўртинчи куни:

1) Ҳижрий 132-йил. Аббосийлар Умавийлар пойтахти Дамашққа ҳужум қилишди.

2) Ҳижрий 612- йил. Ибн Атоуллоҳ Сакандарий таваллуд топдилар.

Рамазоннинг ўн бешинчи куни:

1) Ҳижрий 3-йил. Ҳасан ибн Алий розияллоҳу анҳу дунёга келдилар.

2) Ҳижрий 37-йил. Муҳаммад ибн Абу Бакр розияллоҳу анҳу Мисрга волий этиб тайинландилар.

3) Ҳижрий 383- йил. Абу Бакр Хоразмий вафот этдилар.

4) Ҳижрий 543- йил. Фаҳриддин ар-Розий дунёга келдилар.

Рамазоннинг ўн еттинчи куни:

1) Ҳижрий 2-йил. Катта Бадр ғазоти бўлиб ўтди.

2) Ҳижрий 2-йил. Руқайя (розияллоҳу анҳо) бинти Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам вафот этдилар.

3) Ҳижрий 85-йил. Мўминлар онаси Ойиша розияллоҳу анҳо вафот этдилар.

4) Ҳижрий 124- йил. Муҳаммад ибн Муслим аз-Зуҳрий вафот этдилар.

Рамазоннинг ўн саккизинчи куни:

1) Ҳижрий 21- йил. Холид ибн Валид вафот этдилар.

2) Ҳижрий 560- йил. Муҳйиддин ибн Арабий дунёга келди.

Рамазоннинг йигирманчи куни:

1) Ҳижрий 8-йил Макка фатҳ қилинди.

2) Ҳижрий 652- йил. Сайфуддин Қутуз дунёга келдилар.

Рамазоннинг йигирма биринчи куни:

1) Ҳижрий 40- йил. Алий ибн Абу Толиб розияллоҳу анҳу вафот этдилар.

2) Ҳижрий 95- йил. Ҳажжож ибн Юсуф ас-Сақофий дунёга келди.

3) Ҳижрий 1353- йил. Форс юрти Эрон давлати деб ўзгартирилди.

Рамазоннинг йигирма учинчи куни:

1) Ҳижрий 9-йил Мусулмонлар «Лот» номли бутни бузиб ташлашди.

2) Ҳижрий 26- йил. Язид ибн Муовия туғилди.

Рамазоннинг йигирма тўртинчи куни:

1) Ҳижрий 20- йил. Амр ибн Ос масжидини қуриш бошланди.

Рамазоннинг йигирма бешинчи куни:

1) Ҳижрий 8-йил. Холид ибн Валид розияллоҳу анҳу «Уззо» номли ибодатхонани бузиб ташладилар.

2) Ҳижрий 129-йил. Абу Муслим Хуросоний Умавийларга қарши қўзғолон бошлади.

3) Ҳижрий 544- йил. Фахруддин ар-Розий таваллуд топдилар.

4) Ҳижрий 658- йил. «Айни жолут» жанги бўлиб ўтди.

Рамазоннинг йигирма олтинчи куни:

1) Ҳижрий 762- йил. Бадруддин Айний роҳимаҳуллоҳ дунёга келдилар.

Рамазоннинг йигирма еттинчи куни:

1) Ҳижрий 927- йил. Белград фатҳ этилди.

Рамазоннинг йигирма саккизинчи куни:

1) Ҳижрий 2-йил. Закот фарз бўлди.

Рамазоннинг йигирма тўққизинчи куни:

1) Ҳижрий 1425- йил. Ёсир Арафот вафот этди.

Рамазоннинг ўттизинчи куни:

1) Ҳижрий 256- йил. Имом Бухорий вафот этдилар.

2) Ҳижрий 384- йил. Имом ибн Ҳазм дунёга келдилар.

 

Муҳаммад Али Муҳйиддин.

Рамазон-2020
Бошқа мақолалар
Мақолалар

Муҳими қалбдаги нарса, чўнтакдаги эмас

27.06.2025   15963   3 min.
Муҳими қалбдаги нарса, чўнтакдаги эмас

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.


Бир киши Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга келиб: «Мен қийналган кишиман», деди. Яъни, оч эканини билдирди.

Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам хотинларидан бирига овқат сўраб одам юбордилар. «У зотни ҳақ ила жўнатган зотга қасам ичиб айтаманки, уйимда сувдан бошқа ҳеч нарса йўқ!» деди у.

Худди шундай қилиб барча хотинларига овқат сўраб одам жўнатдилар. Уларнинг бари юқоридагидек жавоб берди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Бу кеча бу одамни ким меҳмон қилади, Аллоҳ унга раҳм қилсин», дедилар. Шунда ансорлардан бир киши туриб: «Ё Аллоҳнинг Расули! Уни мен меҳмон қиламан», деди. Сўнгра уни уйига олиб кетди. Бориб хотинига бундай деди:

— Бу одам Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг меҳмонлари. Унга таом ҳозирла!

Хотин деди:

— Болаларимизнинг овқатидан бошқа овқат йўқ.

Эр деди:

Болаларингни ухлатиб овқатни олиб кел. Меҳмон овқатга қўл узатганида чироқни ўчириб қўй. Биз қоронғида ўзимизни овқат еяётгандек кўрсатамиз. Аммо емаймиз. Меҳмон шунда озгина овқатга тўяди.

Улар шундай қилиб оч ухлашди. Меҳмон тўйди. Эрталаб улар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига боришгач, у зот дедилар:

— Аллоҳ таоло сизнинг ишингиздан ажабланди. Сиз ҳақингизда Қуръон нозил қилди:

«Гарчи ўзларининг ҳожатлари бўлса ҳам (бошқаларни) ўзларидан устун кўрадилар. Ким ўз нафсининг бахиллигидан сақланса, ундай кишилар ҳа, ана ўшалар нажот топгувчилардир» (Ҳашр сураси, 9-оят).

Дунё чархпалакдир. Замон айланиб туради. Бугун пулинг бор. Эртага йўқ, ишинг орқага кетади. Бугун фақирсан, аммо эртага бойиб кетишинг мумкин. Фақирлик айб эмас, бойлик фазилат эмас.

Муҳими қалбдаги нарсадир, чўнтакдаги эмас. Муҳими инсоннинг бойлик ва фақирлик пайтидаги ахлоқидир.


Тасаввур қиляпсизми, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳеч бир аёллари уйидан овқат топилмаяпти! У киши Аллоҳнинг Расули бўлиш билан бирга давлат раҳбари ҳам эдилар. Уйларида сувдан бошқа ҳеч вақо йўғ-а?!

Фақирликни уқубат, бойликни эса мукофот деб ўйлашдан эҳтиёт бўлинг. Дунё бор-йўғи имтиҳон, холос. Имтиҳон саволлари қанчалар қийин бўлмасин, ўтириб қолманг.

Ақлли инсон бошқаларнинг ҳожатини чиқаришга ҳаракат қилади. Уларни қийин аҳволда қолдирмайди. Кишиларга эҳсон қилганингизда улар ўзини айбдор ва нуқсонли санашмасин!

Бемор кишининг фақирлигини билиб қолсангиз, у сўрашидан олдин аҳволидан хабар олишингиз оқилона ишдир. Баъзиларнинг иффати сўрашдан тўсади. Инъомнинг энг афзали инсонларнинг иффатни эҳтиром қилиб, обрўларини муҳофаза қилиб берилган инъомдир!


Эҳсон қилишнинг ҳам одоблари бор. Бир кишига ҳамманинг олдида садақа ёки эҳсон берсангиз, уни хижолатга қўясиз, иффатини жароҳатлайсиз, ожизлигини юзига солгандек бўласиз... Бунақа садақа-эҳсон қилгандан кўра, қилмаганинг афзалдир!

Юқорида келтирилган ансорийнинг одобига боқинг. Овқати озлиги учун хотинига чироқни ўчиришни буюрди. Мақсади меҳмонни хижолат қилмаслик эди. Чироқ ёниб турганида меҳмон овқатнинг камлигини кўриб, уялиб, овқат барчага етиши учун эҳтимол тўйиб ея олмасди.

Кишилардан ноқулайликни кетказиш ҳам уларни хотиржам қилишдир. Хотиржам қилиш эса, ибодатдир!

«Набавий тарбия» китоби асосида тайёрланди

Мақолалар