Рўза - фойдалари энг кўп ибодатдир. Унда руҳий фойдалар билан бирга бошқа фойдалар ҳам бор. Қуйида қисқача тарзда у фойдалар ёзилади:
Нафс устидан ақл ғолиб ва назоратчи бўлади. У жуда катта фойдадир. Дарҳақиқат бутун Қуръон ва Ҳадис айни шу нарсага чорлайдики, инсон ақли пок бўлсин ва нафс мағлуб бўлсин. Рўзада бу нарса энг мукаммал даражада топилади. Чунки, рўза шаҳват ва ғазаб устидан ғолиб келади. У иккиси кўп еб-ичишлик ва хурофотлардан пайдо бўлади.
Инсон табиатида яхшилик ва фазилат пайдо бўлади. Малакутият сифати яъни, фаришталарнинг сифатлари унда намоён бўлади. Аллоҳ таъолога хос қурбат ҳосил бўлади. Чунки, инсон Аллоҳнинг муҳаббатида ўзининг еб-ичиши ва аслида жойиз бўлган нафсоний хоҳишлари яьни, ўзининг аёли ила жинсий яқинликни ҳам тарк қилади. Аввалдан манъ қилинган ва ҳаром бўлган хоҳишларга эса яқин ҳам келмайди.
Ақл қувватида зиёдалик бўлади. Қачонки, шаҳват ва ғазаб қуввати мағлуб бўлса, ақл қуввати зиёда бўлиши аниқ ва ақл ўз ишини мукаммал қилади. Яъни, инсон нажоти унга боғлиқ бўлган ишлар, намозга ғайрат, таровеҳга ғайрат, тиловатга ғайрат, Аллоҳнинг зикрига ғайрат, закот ва Аллоҳнинг йўлида инфоқ қилишга ғайрат, ўзгаларга хайрхоҳлик ва ҳамдардлик қайғуси пайдо бўлади. Шунингдек, ҳадиси шарифларда ишора қилинган бошқа яхши хаёллар унинг табиатида пайдо бўлади. Масалан, бу сабр ойидир, ғамхўрлик ойидир. Айни мана шу солиҳ амаллар ва ҳасанотлар сабабидан баракалар нозил бўлади, зоҳирий баракалар ҳам нозил бўлади ва ботиний баракалар ҳам. Мана шу, бу ойда мўминнинг ризқи зиёда бўлади дейилганидир.
"Садойе ҳақ"- журналидан. 2019-йил, апрел-май сони.
Абдулқайюм Комил таржимаси.
Савол: Намоздан кейин имом «Оятал курсий»ни бошидан ўқиганда жамоат қолганини ичида давом эттирадими ёки бошидан бошлайдими? Зикрларни айтишдачи?
Жавоб: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм. Намоздан кейин оятал курсий ва тасбеҳларни айтиш мустаҳаб амал саналиб, уларни имом ҳам, жамоат ҳам ўқишлари мандуб, яъни гўзал ва савобли иш ҳисобланади. Шунинг учун имом бошлаб берганидан кейин жамоатдагилар ҳам оятал курсийни бошидан ўқийдилар.
Шунингдек, тасбеҳларни 33 тадан айтадилар. Имом уларни овоз чиқариб бошлаб беришининг сабаби жамоатга айтиладиган зикрни эслатиш учундир.
Пайғамбаримиз алайҳиссалом фарз намозлардан кейин «Оятал курсий»ни ўқишнинг фазилати ҳақида бундай дейдилар: “Ким ҳар бир фарз намозидан кейин Оятал курсийни ўқиса, кейинги намозгача Аллоҳ таолонинг зиммасида бўлади” (Имом Табароний ривоятлари).
Бошқа бир ҳадиси шарифда бундай дейилади:
“Ким ҳар бир фарз намознинг ортидан Оятал курсийни ўқиса, уни жаннатга киришдан фақатгина ўлим тўсиб туради” (Имом Насоий ривояти).
Намоздан кейин тасбеҳларни айтиш борасида Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким ҳар намоздан кейин ўттиз уч марта Аллоҳга тасбеҳ айтса, ўттиз уч марта Аллоҳга ҳамд айтса, ўттиз уч марта Аллоҳу акбар”, деса ҳаммаси тўқсон тўққиз бўлади. Юзинчисида “Лаа илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарийка лаҳу лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду ва ҳува ала кулли шайьин қодийр”ни айтса, унинг гуноҳлари денгиз кўпикларича бўлса ҳам мағфират қилинади”, дейилган (Имом Муслим ривояти).
Шунга кўра имом домла “Субҳаналлоҳ”, “Алҳамдулиллаҳ”, “Аллоҳу акбар” дейиши ўзи учун ҳисобга ўтади. Жамоатдаги намозхонлар 33 тадан ўзлари айтишлари керак бўлади. Валлоҳу аълам.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво маркази.