Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Набий саллоллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Агар (бир киши) унутиб бир нарса еса, ичса, рўзасини тугал қилсин. Албатта уни Аллоҳ таоло таомлантирибди, сероб қилибди”. (Бухорий ривояти)
Абу Саид Худрийдан ривоят қилинади: “Росулуллоҳ солаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Уч нарса рўзадорнинг оғзини очмайди: “Ҳижома, қусиш ва эҳтилом”. (Сунани Термизий)
Анас ибн Моликдан ривоят қилинади: “Бир киши Пайғамбаримиз салоллоҳу алайҳи васалламнинг олдиларига келиб кўзи оғриётганидан шикоят қилиб: “Рўзадор ҳолатимда сурма қўйсам бўладими?” деди. У зот: “Ҳа”, дедилар. (Сунани Термизий)
Термизий айтадилар: “Аҳли илмлар рўзадор учун сурма қўйиш борасида ҳар хил фикр айтганлар. Баъзилар макруҳ деган – Суфён, Ибн Муборак ва Аҳмадлар, баъзилар эса рухсат беришган – Шофеъий, Анас, Ҳасан, Иброҳимлар”. (Саҳиҳ Бухорий)
10. Агар жунуб бўлиб тонг оттирса, рўзани бузмайди. Чунки, Оиша розияллоҳу анҳодан қилинган ривоятда Пайғамбаримиз жунуб бўлиб тонг оттирганлар, ғусл қилиб рўзаларини тутганлар. Рамазон кечасининг барчаси тонг отгунга қадар эр-хотин алоқаларига ҳалол қилингандир.
11. Кундузи тишлари орасидаги нўхатдан кичик таомни ютиб юборса, рўзага таъсир қилмайди. Чунки, озгина нарадан сақланишнинг иложи йўқ. Агар нўхатдан катта нарсани ютиб қўйса ёки ўша кичик нарсани оғзидан чиқариб туриб яна қайта оғзига солса – рўза бузилишига сабаб бўлади. Валлоҳу Аълам.
“Фиқҳул ҳанафий ва адиллату” китобидан
Н.Саидакбарова таржимаси
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ўғиллари Иброҳим эндигина ўн олти ойлик бўлганида унга ўлим яқинлашди. Расулуллоҳ алайҳиссалом Мория онамизнинг қўлидаги фарзандига қараб: “Эй Иброҳим, сен учун қўлимдан ҳеч нарса келмайди”, дедилар.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг кенжа фарзандлари Иброҳим вафот этди. Уни кўтариб тупроққа қўйдилар ва: “Эй Иброҳим, агар олдингга фаришталар келса, уларга Роббим Аллоҳ, отам Расулуллоҳ, диним Ислом, деб айтгин”, дедилар.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ортларига қараб, Умар розияллоҳу анҳунинг йиғлаётганларини кўрди. “Эй Умар, нима учун йиғлаяпсиз?” дедилар.
Ҳазрати Умар розияллоҳу анҳу: “Ё Расулуллоҳ! Ўғлингиз балоғат ёшига ҳам етмади, тақдир қалами унга ҳеч нарса ёзмади, тавҳид калимасини талқин қилишга ҳожат бўлмади. Шу ҳолда ҳам савол-жавоб бўлишидан огоҳ этяпсиз. Энди Ибн Хаттобнинг ҳоли не кечаркин, деб ўйлаяпман. Ахир у балоғатга етган, тақдир қалами унинг қилган амалларини ёзган, ўлим вақтида сиздек ўргатувчи топа олмаса, нима қилади?” деди.
Умар розияллоҳу анҳунинг хавотирли саволига жавоб ўлароқ Оламлар Роббидан жавоб нозил бўлди: “Аллоҳ иймон келтирганларни бу дунё ҳаётида ҳам, охиратда ҳам собит сўз ила собитқадам қилур. Аллоҳ золимларни залолатга кетказур. Аллоҳ хоҳлаганини қилур” (Иброҳим сураси, 27-оят).
"Солиҳлар даврасида" китобидан