Рамазон вақтларини қандай ўтказайлик?
Қуръони каримни кўп тиловат қилинг. Набий саллоллоҳу алайҳи васаллам ўзлари Жаброил алайҳиссалом билан бир-бирларига галма-галдан Қуръони каримни ўқиб берар эдилар.
- Нафллар ва зикрларни янада кўпайтиринг.
- Мусулмонларнинг ҳожатлари ва эҳтиёжларини ўйланг ва уларнинг ғамларига шерик бўлинг.
- Бирор кимсадан озор етса , сабр қилинг ва ўзингиз ҳам ҳеч кимга озор берманг.
- Бирор кимса сиз билан жанжаллашишни ва беҳуда тортишишни хоҳласа, сиз унга “мен рўзадорман” денг.
- Фахш сўзлар, балки беҳуда сўзлардан ҳам ўзингизни сақланг.
- Мухаққиқ уламолар наздида қадр кечаси бирор кунга хос эмас. Шунинг учун ҳар кечада бироз бўлса ҳам ибодат қилишга ҳаракат қилинг. Токи, агар айнан ўша кеча қадр бўлса, у ҳолда бизга ўша кечанинг баракаларидан улуш насиб этсин.
- Ҳаргиз ёлғон гапирманг ва ҳеч кимни ғийбат қилманг.
- Нафл ишларнинг савоби фарзларга тенг бўлгани учун имкон қадар мухтожларга молиявий кўмак ҳам беринг.
- Ўз ходимларингиз ва қўл остидагиларингизнинг ишлари ва масъулиятларида енгиллик қилинг.
- Ла илаҳа иллаллоҳ, Муҳаммадур Росулуллоҳ ва истиғфорни кўп айтинг.
- Жаннатни кўп сўранг ва жаҳаннамдан кўп паноҳ сўранг.
- Ўта ожизлик ва хокисорлик ила кўп дуо қилинг.
- Газетхонлик ва ҳоказо каби мубоҳ ишларга ҳам камроқ вақт сарфланг.
- ДВД, ТВ, Кино кўрманг. Шунингдек, радио, магнитафон ва ҳоказолар орқали қўшиқлар ва беҳуда нарсалар эшитишдан жуда қаттиқ сақланинг.
- Таҳажжуд, ишроқ, чоштгоҳ, аввобийн намозларига хос эътибор қаратинг.
- Имкон бўлса бутун охирги ўн кунда эътикофга ҳиммат қилинг. Бўлмаса қанча имкон бўлса, шунча эътикоф нийяти ила масжидда ўтказинг. Аёллар ҳам ўз уйларида бирор жойни таъйин қилиб, эътикоф ўтира оладилар. Балки, улар ҳам ҳиммат қилишлари лозим.
- Бандаларга динни етказиш ва уларга ҳақни етказишга имкон қадар ҳаракат қилинг.
- Назарни сақланг ва номаҳрамлар ила заруратсиз гаплашишдан жуда қаттиқ сақланинг.
- Шовқин-сурон, бақир-чақир ва аҳли-аёлга, шунингдек, қўл остидагиларга зулм ва ҳаддан ошишликдан ўзингизни сақланг.
“Аҳкааме Рамазан”- китобидан. Мавлоно Муҳаммад Абдулқовий. 11-бет. Абдулқайюм Комил таржимаси
Жаннат калити: “Лаа илаҳа иллаллоҳ”
“Лаа илаҳа иллаллоҳ” жаннат калитидир. Ҳар бир калитнинг тишлари бўлганидек, тавҳид калимаси – “Лаа илаҳа иллаллоҳ”нинг ҳам тишлари мавжуд. Улар қуйидагилардир.
1. Илм. Аллоҳ таоло бундай буюради: “Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ эканини билинг” (Муҳаммад сураси, 19-оят).
Усмон розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқлигини билиб вафот этса, жаннатга киради”, дедилар (Имом Муслим ривояти).
2. Шубҳадан ҳоли бўлган тўлиқ ишонч. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Ҳақиқий мўминлар Аллоҳ ва унинг пайғамбарига имон келтириб, сўнгра шубҳа қилмаган ва моллари ва жонлари билан Аллоҳ йўлида жиҳод қилган зотлардир. Айнан ўшаларгина (имонларида) содиқдирлар” (Ҳужурот сураси, 15-оят).
Муоз ибн Жабал розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Кимнинг охирги сўзи “Лаа илаҳа иллаллоҳ” бўлса, жаннатга киради», дедилар (Имом Абу Довуд, Имом Ҳоким ривояти).
3. Кибрдан йироқ бўлиш. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Чунки уларга: «Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ», дейилганда, кибрланган эдилар” (Соффот сураси, 35-оят).
Расулуллоҳ соллалоҳу алайҳи васаллам: «Ким “Ёлғиз Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ, Унинг шериги йўқдир, Муҳаммад Унинг Расулидир деб гувоҳлик берса”, Аллоҳ унга дўзахни харом қилади», деганлар (Имом Муслим ривояти).
4. Итоат этиш ва буйсуниш. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Сизларга азоб келиб, сўнгра ёрдам берилмай қолишидан илгари Роббингизга қайтингиз ва Унга бўйин сунингиз!” (Зумар сураси, 54-оят).
Убода ибн Сомит розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким “Ашҳаду ан лаа илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарика лаҳу ва анна Муҳаммадан ъабдуҳу ва расулуҳу…”, деб гувоҳлик берса ҳамда жаннат ва дўзахни ҳақ деб билса, Аллоҳ таоло жаннатдаги саккиз эшикнинг хоҳлаганидан киргизади», дедилар.
5. Чин ихлос. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Ҳолбуки, улар фақат ягона Аллоҳга, Унинг учун динни (ширкдан) холис қилган, тўғри йўлдан оғмаган ҳолларида ибодат қилишга ва намозни баркамол адо этишга ҳамда закот беришга буюрилган эдилар. Мана шу тўғри (ҳаққоний) диндир” (Баййина сураси, 5-оят).
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу айтадилар: “Ё Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам одамлар ичида қиёмат куни шафоатингиз билан энг саодатманд бўладиган киши ким?” дедим. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Эй Абу Ҳурайра, аниқки, шу гапни сендан олдин ҳеч ким сўрамаслигини билар эдим, чунки ҳадисга ўта ҳарислигингни кўрганман. Одамлар ичида қиёмат куни шафоатим билан энг саодатманд бўладиган киши “Лаа илаҳа иллаллоҳ”ни қалбидан ихлос билан айтган кишидир», дедилар (Имом Бухорий ривояти).
6. Аллоҳга муҳаббат. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Одамлар орасида Аллоҳдан ўзга нарсаларни (сохта маъбудаларни) Унга тенг билиб, уларни Аллоҳни севгандек севадиган кимсалар ҳам бордир. Имон келтирганларнинг Аллоҳга бўлган севгилари эса (уларникидан) кучлироқдир” (Бақара сураси, 165-оят).
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Учта (хислат) борки улар кимда бўлса, у имон таъмини ҳис қилади. Кимгаки Аллоҳ ва Унинг Расули бошқа барча нарсалардан севимли бўлса, яхши кўрган кишисини Аллоҳ учун яхши кўрса, куфрга қайтишни оловга улоқтирилишни ёмон кўргандек ёмон кўрса”, дедилар (Имом Термизий ривояти).
Даврон НУРМУҲАММАД