Ибн Аббос розияллоҳу анҳу бундай деганлар: “Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг: “Агар умматларим Рамазондаги фазилатларни билганларида эди, йилнинг ҳаммаси Рамазон бўлишини орзу қилардилар”, деганларини эшитдим”. Чунки Рамазондаги тоатлар мақбул, дуолар мустажоб, гуноҳлар эса мағфират қилинади. Жаннат эса рўзадорларга муштоқ бўлади.
Ҳа, бугун биз энди ҳис этяпмиз Расулуллоҳнинг сўзларини. Кундузлари рўзадор бўлиб тақвога яқинлик, иймон ҳаловати, кечалари таровиҳларда Қуръони карим мўжизаси, тасбиҳлар, тафсир, ҳадис, шонли тарих ҳақидаги мўтабар суҳбатлар… Наҳот буларнинг ҳаммаси тугаб боряпти. Бунча тез ўтмаса Рамазон…. Яна бир йил умид билан, дуо билан соғинамиз энди бу муборак ойни…
Куни кеча Рамазонга катта туҳфалардан бири бўлиб очилган “Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф” жоме масжидида ҳам хатми Қуръон якунланди.
Айтиш лозимки ушбу муаззам мажмуа муҳтарам юртбошимиз ташаббуслари билан ислом оламидаги улуғ аллома, фвзилатли шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф роҳматуллоҳи алайҳнинг ислом равнақи, халқлар дўстлиги, умматнинг бирлиги йўлида қилган шарафли меҳнатлари муносиб эътирофи сифатида шайх ҳазратлари ўзлари ҳаётлик чоғларида ҳиссалари қўшилган кейинчалик тугалланмай қолган масжид майдони ўрнида бунёд этилган. Ҳазратнинг салобатлари, улуғворликларига ҳамоҳанг бу мўътабар маскандан зиёратчилар, намозхонлар аримайди. Аллоҳ таоло ўзининг солиҳ бандасига буюк фазл кўрсатиб, масжидда қилинаётган ибодатлар, хатми Қуръонларнинг савоби билан неъматлантириб турибди.
Хатмона кечаси масжид ва унинг атроф кўчалари ихлос эгалари бўлган намозхонлар билан тўлиб тошди. Уламолар, устоз имом домлаларнинг мунаввар суҳбатлари, қалбдан чиққан дуолари ибодат уйини жаннат издиҳомига айлантирди.
Хатми Қуръонни шайх ҳазратларининг шогирдлари ҳозирда кўплаб қориларга устоз саналган Баҳодир қори Раҳматуллаев, Ҳамидуллоҳ қори Ариповлар 23 кун давомида ҳусни тажвид, гўзал савт билан адо этиб беришди.
Қори Қуръоннинг сўнгги сураларини ўқир экан, ҳар томондан йиғи овозлари эшитилар, муқтадийлар ўзларини йиғидан тўхтата олмас эдилар. Ахир улар йигирма бир кун мобайнида завқланиб тинглаган, ўрганиб қолган Қуръонлари тугаб бормоқда… Роббилари билан дийдор яна узоқлашмоқда…. Албатта, бу дийдор ҳар куни беш вақтда келади, бироқ Ўзи улуғлаб қўйган Рамазондаги ибодатнинг қалбга олиб келувчи фароғати ўзгача. Шу боис хатми Қуръон кейин дуолар, муножотлар узоқ давом этди. Қорининг лафзидан гўзал дуолар терилиб келар, кўзларда шашқатор ёшлар истиғфордан тўкилар эди….
Хатми Қуръон савоби Шайх ҳазратларига бағишланди. Шунингдек, юртимизда дин йўлида хизмат қилиб ўтган кўплаб уламолар, марҳум устозлар эсланди. Бу мажмуани бунёд этиб берган муҳтарам юртбошимиз ҳақларига дуолар қилинди, у кишининг ота-оналари руҳониятларига савоблар бағишланди. Қориларни шундай мартабага етказган ота-оналари, устозлари ҳаққларига дуолар қилинди. Уларнинг бу меҳнатлари эвазига жаннатда иззат тожини кийдиришлик насиб бўлишини сўраб дуолар қилинди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Масжидлар бўлими
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Каъба хизмати ва қоровуллиги деганда улуғ Каъбага хизмат қилиб, уни қулфлаб очиш тушунилади. Бу араб тилида «Сидана вал хижаба» дейилади. Биринчи бу нарса Исмоил алайҳиссалом қўлларида бўлган. Кейин ўғиллари Собит ва унинг болаларига ўтган. Сўнгра тоғалари қўлида, яъни Журҳумда бўлган. Сўнгра Кусай ибн Қилоб қўлига етиб келгунича Хузоъада бўлган. Қусай ибн Қилоб Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг тўртинчи боболаридир. Ҳижрий саккизинчи йили Макка фатҳ бўлганидан кейин Пайғамбар алайҳиссалом Усмон ибн Талҳадан Каъбанинг калитини сўрадилар-да, Каъбани очиб, унга кириб чиқдилар, сўнг: «Огоҳ бўлинг! Ҳар бир жоҳилиятдаги қон ёки мол, ё обрў-эътибор мана бу икки оёғим остидадир. Лекин ҳожиларнинг хизмати ва Каъба қоровуллиги ундай эмас. Мен уни жоҳилиятда ким бошқарган бўлса, ўша кишида қолдирдим», деб қуйидаги оятни ўқидилар:
«Албатта, Аллоҳ сизларни омонатларни ўз эгаларига топширишга буюради...» (Нисо сураси, 58-оят).
Кейин Усмон ибн Талхани чақириб, калитни унга топширдилар-да: «Эй Талҳа фарзандлари, мана буни олинглар, у авлоддан-авлодга ўтиб, абадий сизларда қолади. Сизлардан уни фақатгина золимларгина тортиб олади», дедилар («Мажмаъуз-завоид»).
Ибн Касирнинг ифода этишларича, кўпгина муфассирлар қуйидаги: «Албатта, Аллоҳ сизларни омонатларни ўз эгаларига топширишга буюради...» ояти Усмон ибн Талҳа ҳақларида нозил бўлган, дейишади. Шу оятга биноан калит уларга топширилди. Усмон вафот этганларида амакиларининг ўғли Шайба олди, кейин Шайбанинг болалари эгалик қилишди. Мана шу алфозда катталардан мерос бўлиб қолаверди. Улар Шайбийлар деб аталади. Ҳадисдаги: «Абадий сизлар у калитни қўлга киритинглар...» деган гапда Абу Талҳа болаларининг насли ва Каъба қоровуллиги қиёматгача давом этишига ишора бордир.
Бу нарса Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг боқий қолувчи мўъжизаларидан эди. Чунки Каъба қоровуллиги энг буюк ва улуғ ҳамда рақобатчилар рақобат қиладиган вазифалардандир. Айниқса, ҳоким ва нуфузли кишилар бу нарсага кўпроқ қизиқишади. Ушбу вазифанинг Шайба оиласига топширилиши эса қўлида еру осмон мулки бўлган Зот уларни (ҳар хил ёмонликлардан) ҳимоя этишига далилдир.
Ҳозирги кунга қадар ҳам ушбу калит ана шу ахд вакиллари бўлмиш Бану Шайба қўлидадир. У калитнинг узунлиги 40 см соф олтин билан ишланган, ипакли қутида сақланади. У қути ҳар йили кисва фабрикасида тайёрланади. Устига: «Албатта, Аллоҳ сизларни омонатларни ўз эгаларига топширишга буюради...» деб ёзиб қўйилган. Бошқа томонига: «Буни ясашга икки шарафли ҳарам ходими Фаҳд ибн Абдулазиз томонидан амр этилган», деб ёзиб қўйилган.
Каъба эшигининг қулфи султон Абдулҳамид Усмоний томонидан ҳижрий 1309, милодий 1891 йили ясалган эски қулф асосида ҳижрий 1399, милодий 1979 йили янги қулф қайта ишланди. Бу ўзгартириш янги эшикка муносиб бўлди. Уни қайта таъмирлашга эҳтиёж қолмади. Бу қулфнинг узунлиги 34 см Ҳар томонининг эни 6 см дан. Ҳар бир томонида сариқ мисдан бир бўлак бор. У томонларнинг узунлиги 8 см, эни 2 см Қулфга қуйидаги ибора ўйиб ёзилган: «Холид ибн Абдулазиз оли Сауд томонидан ҳижрий 1399 йили ясалган».
"Макка, Каъба, Замзам тарихи,
ҳаж ва умра маносиклари" китобидан.