Ибн Аббос розияллоҳу анҳу бундай деганлар: “Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг: “Агар умматларим Рамазондаги фазилатларни билганларида эди, йилнинг ҳаммаси Рамазон бўлишини орзу қилардилар”, деганларини эшитдим”. Чунки Рамазондаги тоатлар мақбул, дуолар мустажоб, гуноҳлар эса мағфират қилинади. Жаннат эса рўзадорларга муштоқ бўлади.
Ҳа, бугун биз энди ҳис этяпмиз Расулуллоҳнинг сўзларини. Кундузлари рўзадор бўлиб тақвога яқинлик, иймон ҳаловати, кечалари таровиҳларда Қуръони карим мўжизаси, тасбиҳлар, тафсир, ҳадис, шонли тарих ҳақидаги мўтабар суҳбатлар… Наҳот буларнинг ҳаммаси тугаб боряпти. Бунча тез ўтмаса Рамазон…. Яна бир йил умид билан, дуо билан соғинамиз энди бу муборак ойни…
Куни кеча Рамазонга катта туҳфалардан бири бўлиб очилган “Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф” жоме масжидида ҳам хатми Қуръон якунланди.
Айтиш лозимки ушбу муаззам мажмуа муҳтарам юртбошимиз ташаббуслари билан ислом оламидаги улуғ аллома, фвзилатли шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф роҳматуллоҳи алайҳнинг ислом равнақи, халқлар дўстлиги, умматнинг бирлиги йўлида қилган шарафли меҳнатлари муносиб эътирофи сифатида шайх ҳазратлари ўзлари ҳаётлик чоғларида ҳиссалари қўшилган кейинчалик тугалланмай қолган масжид майдони ўрнида бунёд этилган. Ҳазратнинг салобатлари, улуғворликларига ҳамоҳанг бу мўътабар маскандан зиёратчилар, намозхонлар аримайди. Аллоҳ таоло ўзининг солиҳ бандасига буюк фазл кўрсатиб, масжидда қилинаётган ибодатлар, хатми Қуръонларнинг савоби билан неъматлантириб турибди.
Хатмона кечаси масжид ва унинг атроф кўчалари ихлос эгалари бўлган намозхонлар билан тўлиб тошди. Уламолар, устоз имом домлаларнинг мунаввар суҳбатлари, қалбдан чиққан дуолари ибодат уйини жаннат издиҳомига айлантирди.
Хатми Қуръонни шайх ҳазратларининг шогирдлари ҳозирда кўплаб қориларга устоз саналган Баҳодир қори Раҳматуллаев, Ҳамидуллоҳ қори Ариповлар 23 кун давомида ҳусни тажвид, гўзал савт билан адо этиб беришди.
Қори Қуръоннинг сўнгги сураларини ўқир экан, ҳар томондан йиғи овозлари эшитилар, муқтадийлар ўзларини йиғидан тўхтата олмас эдилар. Ахир улар йигирма бир кун мобайнида завқланиб тинглаган, ўрганиб қолган Қуръонлари тугаб бормоқда… Роббилари билан дийдор яна узоқлашмоқда…. Албатта, бу дийдор ҳар куни беш вақтда келади, бироқ Ўзи улуғлаб қўйган Рамазондаги ибодатнинг қалбга олиб келувчи фароғати ўзгача. Шу боис хатми Қуръон кейин дуолар, муножотлар узоқ давом этди. Қорининг лафзидан гўзал дуолар терилиб келар, кўзларда шашқатор ёшлар истиғфордан тўкилар эди….
Хатми Қуръон савоби Шайх ҳазратларига бағишланди. Шунингдек, юртимизда дин йўлида хизмат қилиб ўтган кўплаб уламолар, марҳум устозлар эсланди. Бу мажмуани бунёд этиб берган муҳтарам юртбошимиз ҳақларига дуолар қилинди, у кишининг ота-оналари руҳониятларига савоблар бағишланди. Қориларни шундай мартабага етказган ота-оналари, устозлари ҳаққларига дуолар қилинди. Уларнинг бу меҳнатлари эвазига жаннатда иззат тожини кийдиришлик насиб бўлишини сўраб дуолар қилинди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Масжидлар бўлими
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Бирор киши билан тортишиб қолиб, у билан алоқани узиб юбормоқчи бўлсангиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг “У иккисининг энг яхшиси “Салом” билан гаплашишни бошлаб юборганидир”[1] деган сўзларини ёдга олинг.
Ҳусайн розияллоҳу анҳу билан у кишининг ота бир укаси Муҳаммад ибнул Ҳанафийнинг орасидаги муносабатларга дарс кетади. Бўлиб ўтган ишга икки кун ўтмай Ибнул Ҳанафий Ҳусайн розияллоҳу анҳуга мактуб юборади. Мактубда шундай деб ёзилган эди: “Бизнинг отамиз бир. Бу борада бирортамиз бошқамизга фахрланмаймиз. Аммо сизнинг онангиз Фотима розияллоҳу анҳодир, сизнинг онангиз қаёқда-ю, менинг онам қаёқда. Сизни Расулуллоҳнинг ўзлари катта қилган ва тарбиялаганлар, мен эса бундайин буюк мартабадан анча пастдаман. Ушбу мактубим сизга етиб бориши билан дарҳол мен томонга шошилинг ва орани ислоҳ қилинг. Чунки Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам: “У иккисининг энг яхшиси “Салом” билан гаплашишни бошлаб юборганидир”, деганлар. Сиз мендан яхшироқсиз. Айтадиган гапим шу”.
Биродарини устун қўйишнинг улкан кўринишига эътибор беринг. Ибнул Ҳанафийнинг Ҳусайн розияллоҳу анҳудан аввал бу савобга эришиши мумкин эди. Лекин у киши биродари Ҳусайн розияллоҳу анҳуни ўзидан устун кўрди. Ҳусайн розияллоҳу анҳунинг у кишидан кўра яхшироқ эканини эслатди, бу иши эса у зотнинг ўртани ислоҳ қилишга бўлган ғайрати ва ҳимматини қўзғаш учун эди. Чунки яхшилар доим яхшилик сари интиладилар.
Ваъда қилинган ажр жаннат бўлса, бошқаларни ўзидан устун қўйиш одамлар орасида жуда кам учрайди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг саҳобалари душманга қарши жанг бобида мусобақалашар эди, ҳатто ота-болалар ўртасида ҳам шу каби ҳолат кузатиларди. Масалан, ота-боланинг ҳар иккиси бирваракайига жангга бориш имкони бўлмаса қуръа ташлашарди, қуръа болага чиқса, отаси унга: “Мен чиқай, болам, сен қолавер, ахир отангман-ку. Мени ўзингдан устун қўй”, дер эди, бунга жавоб берар экан ўғилнинг кўзлари ёшга тўлиб: “Отажон, унинг мукофоти жаннат-да... Агарда жаннатдан бошқа нарса бўлганида ҳам, Худо ҳаққи, сизни ўтказиб юборардим”, дерди.
Шубҳасиз, сиз ҳам барча мусулмонларнинг жаннатга киришларини орзу қиласиз. Бироқ жаннат мусобақаси кучайиб кетганида, у фақатгина энг ғайратли ва унга энг иштиёқмандларгагина насиб этади. Одамларга яхшиликни илининг, фақат ўзингизни ўйлайверманг!
Шоир Абул Аъло Маъаррий бундай сатрларни ёзган экан:
Абадий қолмоқ имкони бўлса гар сўққабош ҳолим,
Боқий қолиш истагин суймадим ёлғиз ўзим.
Менга ҳам, еримга ҳам ёғмасин ёмғир,
Модомики қамраб олмас экан бутун қавмим.
Худбинлик (эгоизм) сизнинг устингиздан ҳукмронлик қилишига ҳеч ҳам имкон берманг! Доимо Аллоҳ таолодан барча мусулмонларга яхшилик ва хайр-барака сўраб дуо қилинг ва шу жумлаларни ҳам айтинг: “Эй Яратган Зот! Менинг дуоларим орасига барча мусулмонларни ҳам қўшиб қўй”.
Ҳассон Шамсий Пошонинг
“Жаннат бўстонидаги оилавий оқшомлар” номли китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Илҳом Оҳунд, Абдулбосит Абдулвоҳид таржимаси.
[1] Имом Бухорий ривояти.