Имом Али ибн Абдуллоҳ Самҳудий роҳимаҳуллоҳ бундай деганлар: “Билингки, ушбу тўрт мазҳабдан бирини ушлашда катта фойда бор. Ундан юз ўгиришда эса катта муаммо ва ихтилофлар бор. Бир мазҳабда юришдаги фойдалардан бири – саҳоба ва тобеинларнинг шариат илмини ўрганишдаги одатларига эргашишдир. Чунки тобеинлар шариат ишида бир-бирларига ёки саҳобаларга эргашар эди. Саҳобалар эса Расулуллоҳга ёки бир-бирларига эргашганлар”.
“Иқдул фарид фи аҳкомит-тақлид” китобидан
Савол: Намозга “Aллоҳу акбар”, деб қулоқ қоқишда “Aллоҳу акбар” даги “р” га келганда икки қўлни бош бармоғи қулоқ юмшоғига тегизиладими? Шундай деб, эшитдим.
Жавоб: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм. Намозга киришда аввал икки қўлни юқорига кўтариб, бош бармоқларни қулоқнинг юмшоқ жойига тегизилади. Сўнг “Аллоҳу акбар”, деб, намозга киришилади.
Бу ҳақида Фақиҳ Абу Жаъфар раҳимаҳуллоҳ бундай зикр қилганлар: “Икки кафтини ички тарафлари билан қиблага юзланади ва панжалари ёзади ҳамда қўлларини юқорига кўтаради. Қачонки, икки бош бармоғи икки қулоқларининг юмшоқ жойларига тегса, “Аллоҳу акбар” деб намозга шуруъ қилади.
Шамсулаимма Сарахсий раҳимаҳуллоҳга кўра, барча машойихлар шунга иттифоқ қилганлар (“Муҳийт” китоби). Валлоҳу аълам.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво маркази.