– Абу Барза Асламий айтадилар: Ё Расулуллоҳ! Мени жаннатга киритадиган амалга далолат қилинг, – дедим.
У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Одамлар йўлидаги озор берувчи нарсани олиб ташла”, дедилар.
– Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Бир одам йўлда ётган тиконнинг олдидан ўтиб қолди. “Албатта, мана шу тиконни олиб ташлайман, бир мусулмон одамга зарар бермасин”, деди. Шунда унинг гуноҳлари мағфират қилинди”, дедилар.
– Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Қачон икки мусулмон учрашиб, қўл олиб сўрашсалар, Аллоҳга ҳамд ва У зотга истиғфор айтсалар, икковлари мағфират қилинади”, дедилар (Имом Абу Довуд ривояти).
– Кимки қилмишига пушаймон бўлиб, узр сўраган одамни кечириб юборса, унинг хатоларини ҳам Аллоҳ таоло қиёмат куни кечиради.
– Манзилни сўраганга йўл кўрсатиш ҳам яхшиликдир.
– Дўзахдан яримта хурмо садақа қилиб бўлса ҳам сақланинглар! Агар бунга ҳам қодир бўлмасангиз ширин сўз билан сақланинг.
– Ҳалол касбдан чарчаб ухлаган одам гуноҳлари кечирилган ҳолда тунайди.
– Касал кўргани борувчи одам гўё жаннат боғида юргандек бўлади.
– Кимки дуоларим ижобат бўлсин, ташвишларим бошимдан арисин деса, камбағаллар ҳолидан хабар олсин.
– Кимки кўзи ожиз одамни қирқ қадам етаклаган бўлса, унинг жаннатга кириши муқаррардир.
– Садақа сув оловни ўчирганидек хатони (гуноҳни) ўчиради.
Муҳаммад ал-Хоразмий номидаги ихтисослаштирилган мактаб ўқувчиси
Жаҳонгир ШАМСУТДИНОВ
Бир инсонни дунёда (кўп қаватли) уй орзу қилаётганини кўрасан.
Агар унга эга бўлса, энди уни ҳовли-жой орзулаётганини кўрасан.
Ҳовли жойли бўлса, энди уни ҳашаматли қасрни орзулаётганини кўрасан.
Ва шу тарз давом этаверади. Яъни, орзу-ҳаваснинг чеки йўқ.
Лекин жаннат аҳли ...
Жаннатда истиқомат қилувчилар ўзлари бўлиб турган шароит, ҳолатдан бошқасига ўзгаришини истамаслар.
Жаннат аҳли ҳақида Аллоҳнинг ушбу сўзи бор: “Унда мангу қолувчидирлар ва ундан кўчишни истамаслар” (Каҳф сураси, 108-оят).
Аллоҳим бизни жаннат аҳлидан қилгин!
Изоҳ: Жаннатнинг даражалари ўртасида улкан тафовут борлигига қарамай, у ерга кириш насиб бўлган ҳар бир инсон ўзига ато этилган манзилатга рози бўлади ва бошқа ўринга кўчишни, ўзгаришини асло истамайди.