Абу Саид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам овқат еб бўлсалар:
“Алҳамдулиллаҳиллазий атъамана ва сақона ва жаъалана муслимийн”,
(Бизларни овқатлантириб, суғориб ва мусулмонлардан қилган Аллоҳга ҳамд бўлсин) деб айтардилар.
Имом Абу Ҳомид Ғаззолий айтадилар: "Агар Аллоҳ сени мол-дунёдан қисганини, устингда бало ва мусибатларни кўпайтирганини кўрсанг, билгинки, сен Унинг ҳузурида азизсан. Унинг ҳузурида даражанг бор, сени авлиё ва асфиёлари йўлида юрғизиб қўйгандир. У сени кўриб турган.
Аллоҳ таолонинг: "Роббингнинг ҳукмига сабр қил, албатта сен кўз ўнгимиздасан. Ва қойим бўлган пайтингда Роббингни ҳамди билан поклагин", деганини эшитмаганмисан?"