Туғилиш, яшаш ва вафот этиш ҳақидаги тушунчалар борасида Ислом дини таълимотларида батафсил баён қилинган. Жумладан, ўлим ҳақида Қуръони каримда шундай дейилган:
كُلّ نَفْسٍ ذآئِقَةُ المَوْتِ
“Ҳар бир жон ўлимни тотгувчидир” (“Оли Имрон” сураси, 185-оят).
Ушбу оятнинг мазмунидан ўлим шубҳасиз ҳақ эканлиги ва ҳар бир инсон дунёга келганидан кейин вафот этиши очиқ-ойдин билиниб турибди. Ҳаттоки, Аллоҳнинг пайғамбарлари ҳам бундан мустасно эмаслар. Бандалар орасида Аллоҳ таолога энг суюклиси бўлмиш Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг вафотлари дунёдаги энг улкан мусибат бўлди.
Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам видолашув ҳажини адо этиб, Арафотда турганларида Аллоҳ таоло у зотга қуйидаги оятни нозил қилди:
“Ана, энди бугун, динингизни камолига етказдим, неъматимни тамомила бердим ва сизлар учун Исломни дин бўлишига рози бўлдим” (Моида сураси, 3- оят).
Ушбу оятнинг нозил бўлиши, Пайғамбаримиз алайҳиссаломга умрлари ниҳоялаб қолганига ишора эди. Шунинг учун ҳам видолашув ҳажида саҳобаларга “Мен сизлар билан кейинги йил учрашмасам керак”, деган эдилар.
Пайғамбаримиз алайҳиссалом Зулҳижжа ойининг тугашига 5 кун қолганида ҳаждан қайтдилар. Янги 11-ҳижрий йилнинг Муҳаррам ойи ҳам ўтди. Сафар ойининг охирига келиб, хасталиклари бошланди. Расулуллоҳ алайҳиссалом вафотларидан 8 кун олдин Оиша онамиз розияллоҳу анҳонинг уйларига борган эдилар. У зотнинг охирги имом бўлиб ўқиб берган намозлари Рабиул аввал ойининг пайшанба кунидаги шом намози эди. Ҳижрий 11-йил, Рабиул аввал ойининг 12-санаси, душанба куни зуҳо (чошгоҳ) вақтида вафот этдилар. Мазкур сана милодий 632-йилнинг 6-июнига тўғри келади. Набий алайҳиссалом Мадинаи мунавварадаги Масжидун набавийнинг шарқий деворига туташ ҳужраи саодатларига дафн қилиндилар. У зот соллаллоҳу алайҳи васалламнинг дафн этилган кунлари ҳижрий 11-йил, Рабиул аввал ойининг 13 дан 14 га (яъни, сешанбадан чоршанбага) ўтар кечаси бўлиб, у милодий 632-йил 7-8- июнга тўғри келади. Набий алайҳиссаломнинг муборак жасадларини Али розияллоҳу анҳу ювдилар.
Бутун оламларни яратган Аллоҳга ҳамду-саноларимиз бўлсин. Умри давомида инсонлар учун қайғуриб, сўнги нафасигача “Умматим!” деб бу дунёдан у дунёга риҳлат қилган зот Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга дуруду-саломларимиз бўлсин.
“Кўкалдош” ўрта махсус ислом билим юрти талабаси
Ойбек МАЪРУПОВ.
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Фитна – бу жамиятда ихтилоф, низо ва бузғунчиликка олиб келадиган омиллар мажмуасидир. Тарих давомида фитна турли кўринишларда – сиёсий қарама-қаршилик, диний зиддият ёки ижтимоий беқарорлик сифатида намоён бўлган.
Фитна жамият ривожига салбий таъсир кўрсатиб, муносабатларнинг бузилишига сабаб бўлади. Ижтимоий низолар одамлар ўртасида ишончни йўқотади, бу эса ҳамкорлик ва бирдамликка путур етказади. Масалан, сиёсий фитналар давлат институтига бўлган ишончни камайтириб, қонун устуворлигига халақит беради. Иқтисодий жиҳатдан, фитна савдо-сотиқ, инвестициялар ва ишлаб чиқаришнинг пасайишига олиб келади. Тарихдаги кўплаб мисоллар мавжуд бўлиб, фуқаролик урушлари, оммавий тартибсизликлар фитнанинг иқтисодий ва ижтимоий зарарларини кўрсатади.
Диний ёки мафкуравий фитналар эса жамиятдаги маънавий қадриятларга таҳдид солади. Бундай низолар одамларни гуруҳларга бўлиб, бир-бирига қарши қўяди, бу эса узоқ муддатли парокандаликка сабаб бўлади. Фитна кўпинча ёшларнинг радикаллашуви, ахлоқий бузилиш ва маънавий йўқотишлар билан боғланади.
Бақара сураси 217-оятида “Фитна қотилликдан ҳам оғир гуноҳдир”, 191-оятда “Фитна қотилликдан ҳам ёмондир” дейилган.
“Тафсири Ирфон”да, золим ва қонхўр кимсалар ҳамиша инсонлар, бутун-бутун қабилалар ўртасида фитна, нифоқ солиб, жамиятнинг тинч ҳаётини пароканда қилиши, фитна эса одамларни қатл қилишдан ҳам оғир жиноят экани айтилган.
Фитна конструктив йўналтирилиб, олди олинмаса, бузғунчилик ва беқарорликка сабаб бўлади. Имом Бухорий ва Муслим ривоят қилган ҳадисда, “Яқин орада фитналар бўлади. Ўша чоғда ўтириб олган одам тик тургандан яхшироқдир. Ўрнида жим тик турган эса юраётган одамдан яхшироқдир. Яёв юрган эса тез-тез юраётган одамдан яхшироқдир. Ким ўша фитналарга эътибор берса уни фитна ўзига тортиб кетади. Кимки қутулишга жой топа олса, ўша жойда фитнадан ҳимоялансин!”, дейилган.
Бу ҳадисда Расул алайҳиссалом фитнага аралашиб қолишдан қайтариб, ундан четда бўлиш йўлларини баён қилган. Фитнага қизиқмаслик, эътибор қилмаслик, қўшилмаслик билан ҳимояланишни тавсия қилганлар.
Фитнанинг зарарли таъсирини камайтириш учун жамиятда маърифат ва мулоқотни кучайтириш зарур. Таълим ва ахборот воситалари орқали одамларнинг танқидий фикрлаш қобилиятини ошириш, уларни фитна унсурларидан ҳимоя қилади. Давлат ва жамоат ташкилотлари эса адолатли қонунлар ва очиқ мулоқот орқали ишонч муҳитини шакллантиради.
Бундан ташқари, фитнанинг олдини олишда маънавий-ахлоқий тарбия муҳим ўрин тутади. Дини ва миллий қадриятларга асосланган тарбия одамларда бирдамлик ва ўзаро ҳурмат туйғусини мустаҳкамлайди. Ниҳоят, фитнага қарши курашишда ҳар бир фуқаронинг масъулиятли ва фаол иштироки муҳимдир.
Аллоҳ таоло Ҳужурот сураси 6-оятда “Эй иймон келтирганлар! Агар фосиқ хабар келтирса, аниқлаб кўринглар, билмасдан бир қавмга мусибат етказиб қўйиб, қилганингизга надомат чекиб қолманглар” деб фитнага сабаб бўлувчи гап-сўзларга кўр-кўрона эргашиб кетмасдан текшириб кўриш лозимлигини таълим берган.
Шундай экан, фитнани олдини олиш, фитна келтириб чиқарувчи сабабларни бартараф этиш, унга қарши курашиш жамиятнинг барча аъзолари учун умумий вазифадир.
Шермуҳаммад Болтаев,
Хоразм вилояти Шайх Қосим бобо жоме масжиди имом-хатиби.