Муборак Рамазоннинг биринчи кунги рўзасини тутдик. Бугунги об-ҳаво кечагидан иссиқроқ бўлган эса-да, очликни ва чанқоқни унчалик сезмадик. Чунки ниятимизга қараб Аллоҳ таоло куч-қувват ва сабр-бардош бериб қўйган. Мана, ёруғ юз билан, хурсандчилик билан ифторлик қилиб иккинчи таровеҳни ўқиш учун масжидга ошиқяпмиз.
“Маҳкамбой ҳожи ота” масжиди ҳам намозхонлар билан тўлди. Хуфтоннинг вақти яқинлашиб қолди ҳамки, одамлар оқими келишда давом этмоқда. Хатм ул-Қуръон бошлагани заҳоти масжид ва унинг атрофини раҳмат фаришталари ўраб олади, Аллоҳнинг раҳмати ёғилади.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадиси шарифда шу ҳолат қуйидагича баён этилган:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Қайси бир қавм Аллоҳнинг уйларидан бирида жам бўлиб, Аллоҳнинг китобини тиловат қилса, уни ўрганса, албатта, уларнинг устига сакийна тушади, уларни раҳмат ўраб олади, фаришталар қуршаб олади ва Аллоҳ Ўз ҳузуридагилар олдида уларни зикр қилади», дедилар»
(Имом Муслим ва Имом Абу Довуд ривоят қилган).
Масжид имом-хатиби Ҳабибуллоҳ домла жамоага таровеҳнинг ана шундай фазилатлари ҳақида қисқача сўзлаб берганидан сўнг қорилар Хатмни бошлашди.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Билол розияллоҳу анҳуга: “Эй Билол, Исломга кирганингдан кейин савобини энг умид қиладиган амалингни менга гапириб бер. Чунки мен жаннатда олд томонимдан кавушинг овозини эшитдим”, дедилар.
Шунда Билол розияллоҳу анҳу: “Амалларим ичида савоби умид қилинадиган энг яхши амалим – агар кечаси ёки кундузи (таҳорат, ғусл ёки таяммум қилиб) покланадиган бўлсам, ана шу поклик билан насиб қилганича намоз ўқир эдим”, дедилар (Имом Бухорий ва имом Муслим ривояти).
Таҳорат қилиб бўлгандан сўнг ўқиладиган намоз – “Шукри вузуъ” (таҳоратнинг шукри) дейилади. Бу намозни таҳоратдан кейиноқ ўқиш мустаҳаб саналади. Намоз ўқиш макруҳ бўлган вақтларда ўқиб бўлмайди.
Уқба ибн Омир Жуҳаний розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Қай бир одам яхшилаб таҳорат қилсаю, қалби ва юзи ила иқбол қилган ҳолда икки ракат намоз ўқиса, албатта унга жаннат вожиб бўлади”, дедилар (Имом Абу Довуд ривояти).
Бошқа ҳадис Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким менинг шу таҳоратимга ўхшатиб таҳорат қилса ва туриб бориб, икки ракат намоз ўқиса-ю, унда бирор нарсани кўнглидан ўтказмаса, ўтган гуноҳлари мағфират қилинади”, деганлар.Даврон НУРМУҲАММАД