27 Декабр, 2025, 7 Ражаб, 1447
27 Декабр, 2025, 7 Ражаб, 1447
Эҳром Ҳаж ва Умранинг энг биринчи амалидир.
“Эҳром” арабча сўз бўлиб, луғатда “ҳаром қилмоқ” маъносини англатади.
Юртимиздан борган зиёратчилар Мадина аҳли каби Зул-Ҳулайфада эҳром боғлайдилар.Умра (Ҳаж)да эҳромга кирган одам ўзига эҳромдан олдин ҳалол бўлган баъзи ишлар ва нарсаларни ҳаром қилган бўлади. Масалан, бошқа вақтларда ўзига хушбўй нарсаларни сепиши ҳалол эди. Эҳромга киргач, бу нарса ҳаром бўлиб қолади. Эҳром умра (ҳаж)нинг энг кўзга кўринган аломатидир. Бўлажак умра зиёратчилари ният қилиб эҳром киядилар. Эҳром умранинг ниятидир.
Эҳромгa киpишдан олдин бажариладиган амаллар:
- coч, тиpнoқ, мўйлaб вa oлиниши лoзим бўлгaн тyклap oлинади;
- ғусл қилинади, имкони бўлмаса, таҳорат қилинади;
- икки пapчa oқ, янги ёки ювилгaн мaтoнинг биpи(изор)ни киндик ва тиззаларни қўшиб тўсадиган қилиб белга тутилади. Иккинчиcи (ридо)ни eлкa аралаш айлантириб ўралади. Аёлларнинг эҳроми уларнинг сидирға (гулсиз мато) кийими бўлади. Улар учун махсус ранг белгиланмаган. Бaдaни вa эҳром кийимигa хyшбўй нapca cypтaди, аммо хушбўйликнинг ранги кийимда қолмаслиги керак. Сўнгра Зул-Ҳулайфада икки paкaт нaмoз ўқилади. Биринчи ракаатда “Фотиҳа” сурасидан кейин “Кофирун” сураси, иккинчи ракаатда эса, “Фотиҳа”дан кейин “Ихлос” сураси ўқилади. Сўнгра ҳажнинг қайси турини адо этадиган бўлса, ўшанга мос ният қилинади.
وَمَنْ شَاءَ الْإِحْرَامَ وَهُوَ شَرْطُ صِحَّةِ النُّسُكِ كَتَكْبِيرَةِ الِافْتِتَاحِ ، فَالصَّلَاةُ وَالْحَجُّ لَهُمَا تَحْرِيمٌ وَتَحْلِيلٌ.
“Ким эҳромга киришни хоҳласа, ҳолбуки у (эҳром) намозни бошлашдаги такбир каби ҳажни дуруст бўлиши учун шартдир. Намоз билан ҳажнинг таҳримаси ва таҳлили бор” (“Раддул мухтор”).
ЭҲРОМГА КИРИШДА ЎҚИЛАДИГАН ДУОЛАР:
Бизнинг ҳожиларимиз ҳам, умра зиёратчиларимиз ҳам Мадинаи мунавварада тўхтаган меҳмонхонамизда ғусл қилиб, эҳром боғлаймиз. Зиёратчи Ҳажнинг қaйcи турини адо қилмoқчи бўлca, ўшaнгa мoc ният қилади. Macaлaн,
Қиpoн ҳажининг нияти:
اللهم إني أريد العمرة والحج فيسرهما لي وتقبلهما مني
”Aллoҳyммa инний ypийдyл yмpатa вaл-ҳaжжa фa йaccиpҳyмa ли вa тaқoббaлҳyмa минний”
Яъни, Aллoҳим, мен yмpa вa ҳаж қилишни иpoдa қилaмaн, yлapни мeнгa ocoн қилгин вa қабyл эт”.
Taмaттyъ ҳажининг умраси нияти, Ўзбекистонлик зиёратчилар таматтуъ эҳромига киради ва қуйидагича ният қилади:
Taмaттyъ ҳажининг умраси нияти:
اللهم إني أريد العمرة فيسرها لي وتقبلها مني
”Aллoҳyммa инний ypийдyл умрата фa йaccиpҳо лий вa тaқoббaлҳо минний”.
Яъни, “Аллоҳим, мeн yмpa қилишни иpoдa қилaмaн. Уни мeнгa ocoн қилгин вa мендан қaбyл эт”.
Ифpoд ҳажининг нияти:
اللهم إني أريد الحج فيسره لي وتقبله مني
“Aллoҳyммa инний ypийдyл ҳaжжa фa йaccирҳу лий вa тaқoббaлҳy минний”.
Яъни, “Aллoҳим, мeн ҳaж қилмoқни иpoдa қилaмaн, yни мeнгa ocoн қилгин вa мендан қaбyл эт”.
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Бир киши Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга келиб: «Мен қийналган кишиман», деди. Яъни, оч эканини билдирди.
Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам хотинларидан бирига овқат сўраб одам юбордилар. «У зотни ҳақ ила жўнатган зотга қасам ичиб айтаманки, уйимда сувдан бошқа ҳеч нарса йўқ!» деди у.
Худди шундай қилиб барча хотинларига овқат сўраб одам жўнатдилар. Уларнинг бари юқоридагидек жавоб берди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Бу кеча бу одамни ким меҳмон қилади, Аллоҳ унга раҳм қилсин», дедилар. Шунда ансорлардан бир киши туриб: «Ё Аллоҳнинг Расули! Уни мен меҳмон қиламан», деди. Сўнгра уни уйига олиб кетди. Бориб хотинига бундай деди:
— Бу одам Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг меҳмонлари. Унга таом ҳозирла!
Хотин деди:
— Болаларимизнинг овқатидан бошқа овқат йўқ.
Эр деди:
Болаларингни ухлатиб овқатни олиб кел. Меҳмон овқатга қўл узатганида чироқни ўчириб қўй. Биз қоронғида ўзимизни овқат еяётгандек кўрсатамиз. Аммо емаймиз. Меҳмон шунда озгина овқатга тўяди.
Улар шундай қилиб оч ухлашди. Меҳмон тўйди. Эрталаб улар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига боришгач, у зот дедилар:
— Аллоҳ таоло сизнинг ишингиздан ажабланди. Сиз ҳақингизда Қуръон нозил қилди:
«Гарчи ўзларининг ҳожатлари бўлса ҳам (бошқаларни) ўзларидан устун кўрадилар. Ким ўз нафсининг бахиллигидан сақланса, ундай кишилар ҳа, ана ўшалар нажот топгувчилардир» (Ҳашр сураси, 9-оят).
Дунё чархпалакдир. Замон айланиб туради. Бугун пулинг бор. Эртага йўқ, ишинг орқага кетади. Бугун фақирсан, аммо эртага бойиб кетишинг мумкин. Фақирлик айб эмас, бойлик фазилат эмас.
Муҳими қалбдаги нарсадир, чўнтакдаги эмас. Муҳими инсоннинг бойлик ва фақирлик пайтидаги ахлоқидир.
Тасаввур қиляпсизми, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳеч бир аёллари уйидан овқат топилмаяпти! У киши Аллоҳнинг Расули бўлиш билан бирга давлат раҳбари ҳам эдилар. Уйларида сувдан бошқа ҳеч вақо йўғ-а?!
Фақирликни уқубат, бойликни эса мукофот деб ўйлашдан эҳтиёт бўлинг. Дунё бор-йўғи имтиҳон, холос. Имтиҳон саволлари қанчалар қийин бўлмасин, ўтириб қолманг.
Ақлли инсон бошқаларнинг ҳожатини чиқаришга ҳаракат қилади. Уларни қийин аҳволда қолдирмайди. Кишиларга эҳсон қилганингизда улар ўзини айбдор ва нуқсонли санашмасин!
Бемор кишининг фақирлигини билиб қолсангиз, у сўрашидан олдин аҳволидан хабар олишингиз оқилона ишдир. Баъзиларнинг иффати сўрашдан тўсади. Инъомнинг энг афзали инсонларнинг иффатни эҳтиром қилиб, обрўларини муҳофаза қилиб берилган инъомдир!
Эҳсон қилишнинг ҳам одоблари бор. Бир кишига ҳамманинг олдида садақа ёки эҳсон берсангиз, уни хижолатга қўясиз, иффатини жароҳатлайсиз, ожизлигини юзига солгандек бўласиз... Бунақа садақа-эҳсон қилгандан кўра, қилмаганинг афзалдир!
Юқорида келтирилган ансорийнинг одобига боқинг. Овқати озлиги учун хотинига чироқни ўчиришни буюрди. Мақсади меҳмонни хижолат қилмаслик эди. Чироқ ёниб турганида меҳмон овқатнинг камлигини кўриб, уялиб, овқат барчага етиши учун эҳтимол тўйиб ея олмасди.
Кишилардан ноқулайликни кетказиш ҳам уларни хотиржам қилишдир. Хотиржам қилиш эса, ибодатдир!
«Набавий тарбия» китоби асосида тайёрланди
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа 