Унда мамлакатимиз ва хорижнинг кўплаб олимлари иштирок этмоқда.
Ислом илмлари халқаро университети профессори, доктор Салоҳ Муҳаммад Абулҳаж (Иордания) улардан бири. Қуйида олимнинг мамлакатимизда ўтказилаётган нуфузли халқаро конференция ҳақида билдирган фикрларини келтирамиз.
–Тошкент ва Хива шаҳарларида “Ислом – тинчлик ва эзгулик дини” мавзусида ташкил этилаётган халқаро конференцияда иштирок этиш мен учун фахр, – деди Ислом илмлари халқаро университети профессори, доктор Салоҳ Муҳаммад Абулҳаж (Иордания). – Асли иорданиялик бўлсам ҳам, Ўзбекистонни биринчи Ватаним деб ҳисоблайман. Чунки бу азиз диёрдан етишиб чиққан буюк алломалар менга маънавий ота-она каби қадрдондир. Қайси китобни очмай Самарқанд, Бухоро деган табаррук манзилларнинг номларига, Имом Бухорий, Имом Термизий, Имом Доримий каби буюк уламоларнинг исмларига такрор-такрор дуч келаман.
Бу юртнинг алломалари, устоз ва имомлари биз учун энг азиз ва мўътабар зотлардир. Уларнинг барчаси бизга қадрдон ва қардош. Шу муборак диёр аҳли билан кўришиш бахтига муяссар бўлганимдан бағоят хурсандман.
Ўзбекистонда буюк ва забардаст уламоларнинг мавжудлиги катта неъмат ва Аллоҳнинг раҳмати деб биламан. Ушбу диёрдаги барча олимлар, имомлар, илмий соҳа вакиллари сабабли юртингизда соф исломий таълимот янада равнақ топиб, турли адашган тоифа вакилларининг фитнасидан омондасиз.
Ўзбекистон Республикаси Президентининг буюк аллома ва мутафаккирлар илмий меросини чуқур ўрганиш соҳасидаги улкан ташаббусларини қўллаб-қувватлайман. Имом Бухорий, Имом Термизий, Имом Мотуридий халқаро марказларининг ташкил этилгани ўзбек халқига илм ва зиё таратишга ҳисса қўшади. Зотан, Мовароуннаҳр – Ўзбекистондан етишиб чиққан машҳур олимлар, фақиҳлар, муҳаддис, муфассирларнинг фаолиятини ўрганиб, уларнинг асарлари устида тадқиқот олиб бориш улкан шараф ва масъулиятдир.
Н.Усмонова,
ЎзА
Бир йигит масжидга келиб бироз ўтиргач, имомга эътироз билдирди:
– Энди масжидга келиб ўтирмасак ҳам бўларкан...
Имом ундан нима учун бундай деганининг сабабини сўради. Йигит ён-атрофдаги ҳамма одам телефонга қараб ўтиргани, баъзилари ўзаро гаплашаётгани учун шу гапни гапирганини айтди.
Имом бироз ўйлаб тургач, бундай деди:
– Яхши, эътирозинг ўринли. Мен бу ҳақда одамларга эслатиб турибман. Лекин сен энди масжидга келмоқчи бўлмасанг бир иш қилиб кет.
Йигит рози бўлди. Имом унга бир пиёлани тўлдириб сув берди ва шу сувни бир томчи ҳам тўкмасдан масжиднинг ичини бир айланиб чиқишини илтимос қилди. Йигит бор диққат-эътиборини жамлаб, оҳиста қадамлар билан, икки кўзини пиёладан узмаган ҳолда вазифани муваффақиятли адо этди.
Имом унга деди:
– Баракаллоҳ! Энди менга айт-чи, сен шу топшириқни бажараётганингда кимлар гапириб ўтирди, кимлар телефонига қаради?
Йигит жавоб берди:
– Мен қаердан билай, ахир бутун диққатим сувни тўкиб қўймасликда эди.
Имом деди:
– Ана кўрдингми? Сен топшириқни бажараётганингда бутун фикру ҳаёлингни бир жойга жамладинг. Аллоҳнинг ҳузурида турганимизни ҳис қилиб, хаёлимизни ибодатга, Унинг зикрига қаратсак, бошқаларнинг хатосини кўришга вақтимиз ҳам қолмайди. Албатта, кимдир хато қилса бу сенинг ҳидоятдан юз буриб кетишингга сабаб бўлмаслиги керак. Чунки хато динники ё масжидники эмас, балки банданики...
Йигит ўйлаб кўриб, хато қилганини тушунди. Кейинги жамоат намозларида хушу билан қатнашишда давом этди.
Акбаршоҳ РАСУЛОВ