Имом Бухорий номидаги Тошкент ислом институтида жуда муҳим анъана йўлга қўйилган. Бу институт раҳбариятининг талабалар билан доимий мулоқотда бўлиб туришини ўз ичига олади. Куни кеча мазкур анъананинг амалий кўриниши сифатида долзарб мавзуда навбатдаги давра суҳбати ташкил этилди.
Институт ректори Уйғун Ғафуров, Илмий ишлар ва фан бўйича проректор Соатмурод Примов, “Қуръон илмлари” кафедраси мудири Жаҳонгир қори Неъматов талаба-қизлар билан бугунги куннинг муҳим масалалари, ижтимоий-маънавий муҳитни соғломлаштириш, хотин-қизлар ва ёшлар ўртасида турли салбий ҳолатларнинг олдини олиш борасидаги тарғибот ишларида янгича ёндашувларни қўллаш юзасидан давра суҳбати ўтказди.
Учрашув илмий, маънавий-маърифий, ахлоқий ва сиёсий соҳаларни ўз ичига қамраб олди. Талаба-қизларнинг иш самарадорлиги нафақат институт ёки диний соҳа доирасида, балки уларнинг жамият олдидаги фуқаролик позицияси, Янги Ўзбекистоннинг маърифатли аёли тимсолини шакллантириш юзасидан масъулиятлари ҳақида тўхталиб ўтилди.
Талабаларга маҳаллий ва халқаро миқёсда амалга оширалаётган муҳим сиёсий жараёнлар ҳақида маълумот берилиб, Ўзбекистон Республикасида фуқароларнинг виждон эркинлигини таъминлаш ва диний соҳадаги давлат сиёсати концепцияси, диний-маърифий соҳадаги ислоҳотларнинг мазмун-моҳияти очиб берилди.
Давра суҳбати қизғин ва фаол мулоқот шаклида ўтказилиб, устозлар талабаларни илмий жиҳатдан шижоатлантирди ҳамда юқори муваффақиятларга эришиш усуллари ва уларнинг тадрижий босқичлари борасида тавсиялар берилди.
Шунингдек, учрашувда институт ректори У.Ғафуров талабаларнинг илмий изланишлари муҳимлигини таъкидлаб, Давлат Раҳбарининг Ўзбекистонда ислом цивилизацияси марказига қилинган ташриф доирасида диний-маърифий соҳа вакиллари олдига қўйган муҳим вазифаларини ва ҳамда талабаларнинг бу вазифаларни бажаришга салоҳиятли кадр бўлишлари муҳимлигини эслатиб ўтди.
Суҳбат хайрли дуо билан якунланди. Унда устозлар Яратгандан талабаларнинг илмий фаолиятларига муваффақият ва барака сўради.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Матбуот хизмати
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ўлим бир эшик. Барча инсонлар ундан ўтади. Эҳ кошки, бу эшикка киргандан кейин менинг уйим қанақалиги маълум бўлса?!
Биродар! Қаранг, қабрдагилар бир-бирларига жуда яқин ётишибди. Лекин улар сиртдан яқин қўшни. Аслида эса, бир-бирларининг ёнига ҳам бора олмайдилар.
Усмон розияллоҳу анҳу қачон қабр ёнидан ўтсалар, шу даражада йиғлар эдиларки, соқоллари кўз ёшларидан ҳўл бўлиб кетарди.
У кишидан: "Сиз нега жаннат ва дўзахни эсга олганингизда йиғламайсиз. Лекин қабрни кўриб йиғлайсиз?" деб сўрашди. У киши шундай дедилар: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Қабр охиратнинг илк манзилидир", деганлар. Шунга кўра, агар маййит қабрдаги азобдан нажот топса, ундан кейинги ҳаёт осон бўлади. Агар қабрдаги азобдан нажот топа олмаса, у ҳолда ундан кейинги ҳаёт қийин бўлади.
Яна Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Мен қабрдан кўра дахшатлироқ бирор манзарани кўрмадим", деганлар.
Биз учун бу қабрларда ибрат йўқми? Қаранг, бой ҳам, фақир ҳам, зўравон ҳам, кучсиз ҳам, оқ танли ҳам, қора танли ҳам, подшоҳ ҳам, фуқаро ҳам барча баробар ётибди. Улар дунёга қайтишни хоҳлайдилар. Бойлик жамлаш ёки қаср қуриш учун эмас, балки, кошки мен бир намоз ўқиш учун муҳлат топсам, кошки бизга бир мартагина "Субҳаналлоҳ" дейиш учун фурсат берилса, деб, шу амалларни қилиш учун дунёга қайтишни хоҳлайдилар. Лекин энди иложи йўқ. Номаи аъмол ёпилиб бўлди. Руҳ жисмдан чиққан. Ҳаёт муҳлати тугаб бўлган. Энди ҳар бир маййит ўз амалининг гарови ўлароқ қабрида ётибди...
«Насиҳатлар гулдастаси» китобидан