Мусибат гоҳида мудроқ иймонни уйғотиши ва инсонни Аллоҳга қайтариши мумкин. Натижада касалликни давога, қийинчиликни эса совғага айлантиради.
Қийинчиликларга дош бериш Аллоҳга бўлган одоб ва Унинг тақдирини мамнуният билан қабул қилиш белгисидир.
Ҳикматларда айтилади: "Мен юмшоқликни ҳам, қилични ҳам синаб кўрдим. Билдимки, юмшоқ – мулойимлик кескирроқ экан".
Бардошли мўмин ҳодисаларга нисбатан заиф ва мунофиқларча эмас, худди рақибига жанг тактикасини сездирмайдиган паҳлавон баҳодир каби ҳаракат қилади.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: "Мўмин янги экилган ниҳол дарахтига ўхшайди. Қайси тарафдан шамол эсса, у ана шу тарафга оғади ва шамол тўхтаган пайтда яна тик туриб олади. Худди шундай, мусулмон ҳам ҳар хил бало ва қийинчиликларга дучор бўлади (лекин у, Аллоҳ унинг қийинчиликларини кўтаргунича, сабр қилади). Ва фосиқ (ёмон) одам эса қарағай дарахтига ўхшаб қаттиқ ва тикка бўлиб тураверади, Аллоҳ уни Ўзи хоҳлаган пайтда узиб (синдириб) ташлагунича" (Имом Муслим ривояти).
Ҳаётнинг ёқимсиз воқеаларига дуч келишда бардошли бўлиш гоҳида уларга нисбатан табассум билан боқишга ва хотиржамлик билан қабул қилишга имкон беради. Сиз шундай давом этишини хоҳлаганингиз учун эмас, улардан безовта бўлиб, қайғуга тушишни енгиллатиш учун шундай табассум керак бўлади.
©️ Шайх Муҳаммад Ғаззолий
“Албатта, Аллоҳнинг зикри буюк ишдир” деб марҳамат қилган Аллоҳ таолога ҳамду санолар бўлсин!
“Аллоҳ зикр қилинадиган уй билан Аллоҳ зикри қилинмайдиган уй худди тирик ва ўликка ўхшайди” дея умматларига зикрнинг фазилатларини гўзал мисоллар ила етказган Ҳабибимиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга дуруду салавотлар бўлсин!
Каъбул Аҳбор раҳимаҳуллоҳ айтадилар: “Аллоҳнинг зикри билан уйингизни нурга тўлдиринг. Хонадонингизга намозингиздан бўладиган хурсандчиликни олиб киринг. Аллоҳга қасамки, албатта, уларнинг номлари само аҳлига маълумдир. Улар: “Фалончи уйини Аллоҳнинг зикри билан обод қиляпти”, дейишади”.
Каъб раҳматуллоҳи алайҳи дедилар: «“Субҳаналлоҳ”, “Алҳамдулиллаҳ”, “Лаа илаҳа иллаллоҳ” ва “Аллоҳу акбар” зикрлари Аршнинг атрофида асаларининг ғувиллаши каби эшитилади. Улар ўз эгасини ва унинг солиҳ амалларини зикр қилиб туради».
Даврон НУРМУҲАММАД