Бугун Тошкент шаҳар бош имом-хатиби Абдуқаҳҳор домла Юнусов Чилонзор тумани имом-хатиблари билан туманда ёнғин содир бўлган бир хонадонга ташриф буюриб, мусибатзадалардан кўнгил сўрадилар.
Талафотни кўздан кечириб, хонадон аҳллларига сабр-бардошли бўлиш динимиз таълимоти эканини, иншоаллоҳ, Аллоҳ таоло бу мусибат ортидан, албатта, енгиллик беришини тушунтирдилар.
Шу билан бирга, ҳомийлар кўмагида хонадоннинг пойдевори, девори ва том қисми учун зарур бўлган қурилиш материллари ҳамда керакли ашёлар етказиб берилади. Иншоаллоҳ, тез орада хонадон қайтадан янгича қиёфада қад ростлаши учун имом-домлалар бел боғладилар.
Албатта, бу кўнгилсиз ҳодиса барчани қайғуга солди. Лекин мўмин киши Аллоҳ таоло таълим берганидек: «Биз сизлрни бироз қўрқинч ва очлик билан, мол-мулкка, жонга, меваларга нуқсон етказиш билан синаймиз. Сабрлиларга башорат беринг. Улар мусибат етганда: “Албатта, биз Аллоҳникимиз ва албатта, биз У Зотга қайтувчимиз” дерлар» (Бақара сураси, 155–156-оятлар), йўл тутади.
Ёши улуғ отахонларимиз дуога қўл очганда бежиз тилсиз ёв – ўт балосидан паноҳ тилашмаган.
Аллоҳ таоло тилсиз ёвдан барчамизни асрасин!
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Тошкент шаҳар вакиллиги
Матбуот хизмати
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Убода ибн Сомит розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Кимки мўмин ва мўминалар ҳаққига истиғфор айтса, Аллоҳ унга ҳар бир мўмин ва мўмина ҳисобида биттадан яхшилик ёзади", деганлар.
Шарҳ: Агар бирор (таниган ва танимаган) мўмин-мўминанинг ҳаққига истиғфор айтсангиз, Аллоҳ таоло бунинг эвазига ўша мўмин ва мўмина номидан сизга яхшилик (савоб) ёзади.
Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: "Эй Роббимиз, мени, ота-онамни ва мўминларни ҳисоб қилинадиган куни мағфират айлагин" (Иброҳим сураси, 41-оят).
Аллоҳим Одам алайҳиссаломдан то Қиёматга қадар келадиган жамики мўмин-мусулмонларнинг гуноҳларини мағфират этгин.