Учрашувда марказ биносидаги 14 та равоқдан охирги иккитаси учун мўлжалланган асарларнинг тайёрланиш жараёни муҳокама қилинди.
— Бу икки равоқ жуда ажойиб ва муҳташам яратилиши керак. Биз бугун муҳокама қилган Биринчи ва Иккинчи Ренессанс даври равоқлари гўзал ишланган, минг йиллик тарих ва маданиятимиз, алломаларимиз қиёфаси гавдаланган. Бугун шу равоқларнинг иккитаси ҳақида гаплашдик. Демоқчи бўлганим, 14 та равоқнинг барчаси бир-бирини тўлдириб бориши ва бир бутун композиция яралиши керак — деди, тарих фанлари доктори, профессор Жаннат Исмоилова.
Шунингдек, иштирокчилар томонидан Қуръони Карим залидан ўрин оладиган саккизта гилам масаласи ҳам кўриб чиқилди. Қуръон залига қўйиладиган гиламларни Қуръон оятларининг кетма-кетлиги бўйича жойлаштириш учун ўз маслаҳатларини беришди ва уларнинг мазмун-моҳиятига алоҳида тўхталишди.
Шунингдек, Ўзбекистон Республикаси Президентининг 29 январь куни ушбу марказга қилган ташрифи жараёнида билдирилган фикрлар, мулоҳазалар ва тавсиялари асосида охирги учта равоқ учун мўлжалланган ранг-тасвир асарларнинг мавзулари қайта кўриб чиқилган эди.
Мазкур асарларни яратиш учун махсус рассомлар гуруҳи ташкил этилган бўлиб, унга Ўзбекистон халқ рассоми, давлат мукофоти совриндори, академик Алишер Алиқулов раҳбарлик қилади.
Ишнинг машаққатли томонларидан бири шундаки, тарихий шахсларнинг қиёфасини яратишда илмий ва ижодий ёндашув талаб қилинади. Нафақат ташқи қиёфани шакллантириш балки ўша давр нафасини бериб турадиган санъат асари яратиш лозимлиги таъкидланди.
Cisc.uz
Бир йигит масжидга келиб бироз ўтиргач, имомга эътироз билдирди:
– Энди масжидга келиб ўтирмасак ҳам бўларкан...
Имом ундан нима учун бундай деганининг сабабини сўради. Йигит ён-атрофдаги ҳамма одам телефонга қараб ўтиргани, баъзилари ўзаро гаплашаётгани учун шу гапни гапирганини айтди.
Имом бироз ўйлаб тургач, бундай деди:
– Яхши, эътирозинг ўринли. Мен бу ҳақда одамларга эслатиб турибман. Лекин сен энди масжидга келмоқчи бўлмасанг бир иш қилиб кет.
Йигит рози бўлди. Имом унга бир пиёлани тўлдириб сув берди ва шу сувни бир томчи ҳам тўкмасдан масжиднинг ичини бир айланиб чиқишини илтимос қилди. Йигит бор диққат-эътиборини жамлаб, оҳиста қадамлар билан, икки кўзини пиёладан узмаган ҳолда вазифани муваффақиятли адо этди.
Имом унга деди:
– Баракаллоҳ! Энди менга айт-чи, сен шу топшириқни бажараётганингда кимлар гапириб ўтирди, кимлар телефонига қаради?
Йигит жавоб берди:
– Мен қаердан билай, ахир бутун диққатим сувни тўкиб қўймасликда эди.
Имом деди:
– Ана кўрдингми? Сен топшириқни бажараётганингда бутун фикру ҳаёлингни бир жойга жамладинг. Аллоҳнинг ҳузурида турганимизни ҳис қилиб, хаёлимизни ибодатга, Унинг зикрига қаратсак, бошқаларнинг хатосини кўришга вақтимиз ҳам қолмайди. Албатта, кимдир хато қилса бу сенинг ҳидоятдан юз буриб кетишингга сабаб бўлмаслиги керак. Чунки хато динники ё масжидники эмас, балки банданики...
Йигит ўйлаб кўриб, хато қилганини тушунди. Кейинги жамоат намозларида хушу билан қатнашишда давом этди.
Акбаршоҳ РАСУЛОВ