Шу йил 16 апрель куни Ўзбекистон халқаро ислом академиясига Қатар Давлати вақф ва ислом ишлари вазири Ғаним бин Шаҳин ал-Ғаним бошчилигидаги делегация ташриф буюрди.
Таниқли олимни Ўзбекистон халқаро ислом академияси ректори Музаффар Комилов, Академия проректорлари – Ҳабибулло Садибақосев, Олим Астанакулов, Салим Дусанов, Халқаро ҳамкорлик бўлими бошлиғи Баҳодир Хўжаев ҳамда "Араб тили ва адабиёти ал-Азҳар" кафедраси катта ўқитувчиси Баҳодир Пирмуҳамедов кутиб олди.
Учрашув аввалида Академия ректори Музаффар Комилов ҳурматли меҳмонларга ташриф учун миннатдорлик билдирди.
Муассасанинг ташкил этилиши тарихи, илмий фаолияти, таълим йўналишлари, мақсад ва вазифалари ҳамда Академия ҳузурида фаолият юритаётган марказлар тўғрисида батафсил маълумот берди. Академия давлат таълим муассасаси сифатида таъсис этилгани, унда узлуксиз таълим йўлга қўйилгани, диний ва дунёвий фанлар асосида таълим берилишини қайд этди.
Ўз навбатида Ғаним бин Шаҳин ал-Ғаним меҳмондўст ва улуғ алломалар юрти бўлган Ўзбекистонга ташрифидан мамнунлигини, Президент Шавкат Мирзиёев бошчилигида диний-маърифий соҳа ривожига қаратилаётган эътибор кун келиб, аждодларига муносиб авлодлар етишишига замин бўлишини алоҳида таъкидлади.
Кейинги йилларда Ўзбекистон Республикаси Президенти Шавкат Мирзиёев ҳамда Қатар Давлати Амири Шайх Тамим бин Ҳамад Ол Соний ўртасидаги дўстона мулоқот, самимий ҳамкорлик тобора кучайиб бораётгани эътироф этилди.
Икки мамлакат ўртасида савдо-иқтисодий, инвестициявий, маданий-маърифий, илмий-гуманитар соҳаларда ҳамкорлик алоқалари ривожланаётгани таъкидланди.
Самимий мулоқот давомида икки томонлама ҳамкорлик алоқалари муҳокама қилинди.
Учрашувдан сўнг меҳмонлар "Манбалар хазинаси" бўлимида ҳам бўлиб, у ерда сақланаётган ислом динига оид нодир қўлёзма ва тошбосма асарлар, "Усмон Мусҳафи" ҳамда "Лангар Қуръони"нинг нусхалари билан танишдилар.
Учрашув якунида делегация аъзолари кўрсатилган илтифот ва юқори даражадаги меҳмондўстлик учун миннатдорлик билдирди.
iiau.uz
Собит ибн Иброҳим таҳорат ола туриб ариқда оқиб келаётган бир олмага кўзи тушади ва олмани олиб ейди. Олманинг ярмини еб бўлганида, унинг ҳаққи ҳақида ўйлаб қолади. Шу хаёлда Собит ибн Иброҳим ариқ четидан юриб олма оқиб чиққан боғга киради ва боғ эгасига:
– Еб қўйган яримта олмам учун ҳаққингизни ҳалол этинг. Қолган ярми мана, олинг, – дейди.
– Майли, ҳаққимни ҳалол этаман, фақат бир шартим бор, – дейди боғ эгаси йигитнинг ҳалол, тақволи эканини англаб.
– Шартингизни айтинг, – дейди Собит ибн Иброҳим.
Шунда боғ эгаси:
– Бир қизим бор, уни никоҳингга оласан. Лекин рози бўлишингдан аввал унинг ҳолатидан сени огоҳ этишим лозим. Қизимнинг кўзи ожиз, ҳеч нарсани кўрмайди, соқов – гапирмайди ва яна қулоғи эшитмайди – кар, қимирламайди – шол, – дейди.
Боғ эгасининг гапларини эшитган Собит ибн Иброҳим лол бўлиб қолади. Еб қўйган яримта олманинг ҳаққидан қўрқиб, қизга уйланишга рози бўлади ва:
– Майли, таклифингизни қабул қилдим, зора шу билан Аллоҳнинг розилигига эришсам, – дейди.
Ота қизига оқ фотиҳа беради. Тўй-томошалар ўтгач, Собит ибн Иброҳим салом берганича қизнинг ёнига киради. Қиз саломга алик қайтарганча қўли кўксида қуллуқ қилади.
Йигит бўлаётган ишлардан ҳайратланади: “Бу жуда ғалати-ку, соқов эмас экан-да, саломимга жавоб берди. Тик турибди, демак шол ҳам эмас. Қўли кўксида, бундан чиқди кўзлари ҳам кўради”.
Йигит шошганча ташқарига чиқади ва қизнинг отасига: “Бу менга ваъда қилинган қиз эмас-ку, кўр, соқов, кар ва шол деганингизнинг боиси не?!” – дейди.
“Нега энди?” – изоҳ беради қизнинг отаси: “Бу ўша қиз. Кўзи ожиз деганим – унинг кўзлари Аллоҳ ҳаром қилган нарсага боқмаган, қулоғининг карлиги – Аллоҳ ҳаром қилган нарсаларга қулоқ тутмаган, соқовлиги ҳам рост, чунки тили Аллоҳнинг зикригагина айланган, шоллиги – ёмон ишга юрмаган”.
Собит ибн Иброҳим бировнинг ҳаққидан қўрққанлиги эвазига олий мукофотга эришади. Вақт ўтиши билан унинг аёли ер юзини илм ва фиқҳга тўлдиражак бир зотга, буюк Имом Абу Ҳанифага ҳомиладор бўлади.