Тирикмисиз? Ҳаётнинг қадрига етинг.
Чарчадингизми? Аллоҳ яратган табиат қўйнига чиқинг дам олинг, тафаккур қилинг!
Йиқилдингизми? Аллоҳдан сабр ва куч сўраб, ўрнингиздан туринг.
Сиздан сўрасалар, ўйланмай бераверинг. Зеро, ҳамма нарса Аллоҳники. Аллоҳ вақтинчалик сизга бериб турибди, холос. Ўрни бўлса, муҳтожларга улашиб, савобини олиб қолинг.
Сизни қадрламасалар хафа бўлманг, қадрлашларини сўраманг ҳам. Аммо шаънингиз топталган жойда қолманг.
Ўргатсалар, ўрганинг сабоқ олинг. Ҳаёт синовлари олдида енгилманг. Курашиб яшанг. То ҳаёт экансиз, ҳар бир неъматнинг шукрини қилинг. Бу фоний оламда ҳаммаси синов эканини эсдан чиқарманг.
Акбаршоҳ Расулов
Мишарий Харроз раҳимаҳуллоҳ айтадилар:
“Нолияпсанми?
Ҳовли-жойинг торлик қиляптими?
Ёки яшашинг ва турмушингдаги мушкулотлар кўпми?
Ёки уйингдаги эҳтиёжларинг тез тугаб қоляптими?
Ёки оиланг, рўзғорингда етишмовчилик бўляптими?
У ҳолда сенга Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ўқиган қуйидаги дуоларини далолат қиламан. Уни тажриба қилиб кўриб, шахсий ҳаётимда ажиб таъсирини кўрганман: “Аллоҳуммағфирлий занбий, ва вассиъ лий фий дарий, ва барик лий фий ризқий!” (Роббим, гуноҳларимни кечир. Ҳовлимни кенг қил ва ризқимга барака бер).
Бунга риоя қиларкансан, тез орада уйингдаги ҳолатни ўзгаришини кўрасан, иншааллоҳ!”.