“Закот озод, ақлли, балоғатга етган мусулмонга, нисобга тўла эга бўлса ва нисобга эга бўлганига бир йил тўлса, вожиб бўлади”. Закотнинг вожиб бўлиши Аллоҳ таолонинг:
وآتوا الزكاة
“Закотни беринглар", ояти каримасига ва Расулуллоҳнинг (соллаллоҳу алайҳи ва саллам):
أدوا زكاة أموالكم
– “Молларингизнинг закотини адо этинглар”, деганларига биноандир. Бутун Ислом уламолари закотнинг вожиблигига иттифоқ қилишган.
Бу ўринда “вожиб”дан мурод “фарз”дир. Чунки уннинг фарзлигига ҳеч қандай шубҳа йўкдир.
Закот вожиб бўлиши учун нисоб миқдоридаги мулк бўлиши лозим. Чунки, Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) закот вожиб бўлишининг сабабини нисоб билан белгилаганлар. (Закот вожиб бўлиши учун нисобга) бир йил тўлиши лозим, чунки мол ўсадиган муддат бўлиши керак. Шариат уни бир йил билан белгилаган. Чунки Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Молда, унга бир йил ўтмагунча закот йўқ”, деганлар. Зеро, йил, ҳар фаслларни ўз ичига олгани учун, унга молни ўстириш имконни беради. Ва кўпинча фаслларда нархлар ўзгаради, шу боисдан ҳукм кўпига боғланган. Сўнг, закотни дарҳол (бериш) вожиб дейилган, чунки мутлақ (бирор нарсага боғланмаган) буйруқ тақозоси ана шундай. Баъзи ривоятда дарҳол бериш вожиб эмас, чунки бутун умр адо қилиш вақтидир, дейилган. Шунинг учун бепарволик натижасида нисоб нобуд бўлиши сабабли зомин бўлмайди (закот бермайди).
وليس على الصبي والمجنون زكاة
“Балоғатга етмаганларга ва мажнунларга закот вожиб бўлмайди”.
ومن كان عليه دين يحيط بماله فلا زكاة عليه
"Кимнинг зиммасида молини қамраган (нисоб миқдоридаги молига тенг ё ошиқ) қарзи бўлса, унга закот вожиб бўлмайди".
وإن كان ماله أكثر من دينه زكى الفاضل إذا بلغ نصاباً
“Агар моли қарзидан ошиқ бўлса ошгани агар нисобга етса, шундан закот беради.
Молини қамраган қарздан мурод бандалар томонидан талаб қилувчиси бўлган қарзлардир. Назр ва каффорат қарзлари бунга кирмайди.
ومن له على آخر دين فجحده سنين ثم قامت له به بينة لم يزكه لما مضى
"Кимнинг биров зиммасида қарзи бўлиб, қарздор йиллар мобайнида қарзини инкор қилган бўлса, сўнг қарзга ҳужжат топилса, ўтган йиллари учун закот бермайди".
Ҳазрати Али (розийаллоҳу анҳу): "Беркитилган ва топилишига умид бўлмаган молда закот йўқдир", деганлар. Чунки, закот вожиб бўлишининг сабаби ўсувчи молдир. Яъни, молнинг эгаси унинг тасарруфига қодир бўлсагина молда ўсиш бўлади.
Йўқолган мол, тортиб олинган мол, денгизга тушиб кетган мол, чўлга кўмилган мол, агар жойи эсдан чиқарилган бўлса, беркитилган ва топилишига умид бўлмаган мол кабидир.
Уйда кўмиб қўйилган мол, уни топиш осонлигидан нисоб бўлади (йўқолган ҳисобланмайди).
Муҳаммад ШАРИФ ЖУМАН
тайёрлади.
Ҳар бир инсон сеҳргар, фолбиннинг ҳузурига боришдан сақланиши лозим. Афсуски, аёл-қизлар орасида тақдир ва қисматнинг аччиқ синовларидан умидсизликка тушиб, сеҳргарларнинг олдига борадиганлари кўп учрайди. Улар турли баҳоналар билан сеҳргарга мурожаат қиладилар.
Сеҳргарлар эса, ҳиссиётга берилувчи аёллардан унумли фойдаланадилар. Аёлларнинг пулини “шилиб” олиш мақсадида ҳузурларига қайта-қайта келишлари лозимлигини алоҳида таъкидлашади. Акс ҳолда, оғир мусибат ёки касалликка учрашлари ҳақида қўрқитадилар.
Имом Қуртубий раҳимаҳуллоҳ айтадилар: “Одамлар орасида сеҳргарлар олдига кўп қатновчилар аёллардир. Айниқса, улар ҳайз ҳолатида бўлганларида сеҳрнинг таъсири янада кучаяди. Бежиз ҳадиси шарифларда “дўзах аҳлининг кўпчилиги аёллардир” дейилмаган”.
Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Эй аёллар жамоаси, садақа қилинглар, истиғфорни кўпроқ айтинглар. Албатта, мен сизнинг дўзах аҳлининг кўпи эканингизни кўрдим”, деганлар.
Аёллар Аллоҳга тақво қилинг! Чунки Аллоҳдан қўрқиш – ҳақиқий бахтнинг калити. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Ким Аллоҳга тақво қилса, унинг йўлини очиб қўядир. Ва унга ўзи ўйламаган тарафдан ризқ берур” (Талоқ сураси, 2-3-оятлар).
Аллоҳ таолонинг ёзган тақдирига рози бўлинг. Зеро, Аллоҳ бандаларига фақат яхшиликни раво кўрувчидир. Арзимас сабабларга динингизни сотманг. Сеҳргар, фолбинларнинг ёлғон ваъдаларига ишонманг. Агар бирор истак, орзу-ниятингиз бўлса, Аллоҳ таолога ихлос ва ишонч билан дуо қилинг. Зеро, ёлғиз Аллоҳ фойда келтирувчи ва зарарни қайтарувчи Зотдир.
Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Агар Аллоҳ сени зарар ила тутса, Ундан ўзга ўшанга кушойиш берувчи йўқдир. Агар У сенга яхшиликни ирода қилса, Унинг фазлини рад қилувчи ҳам йўқдир” (Юнус сураси, 107-оят).
Даврон НУРМУҲАММАД