Бугун, 15 июнь куни Ўзбекистон мусулмонлари идорасида “Ватанни севмоқ имондандир” иншолар танлови республика босқичи иштирокчилари билан учрашув бўлиб ўтди.
Тадбир анъанага кўра Қуръони карим тиловати ва хайрли дуолар билан бошланди.
Дастлаб Ўзбекистон Республикаси Президенти маслаҳатчиси, Халқаро ислом академияси ректори Музаффар Комилов талаба-ёшларни нуфузли танловдаги иштироклари билан қутлаб, юртимизда диний маърифий соҳада амалга оширилаётган ислоҳотлар, мамлакатимизда миллатлараро тотувлик ва динлараро бағрикенгликнинг асосий тамойиллари, ёшларнинг маънавияти, илмини ошириш бўйича қилинаётган ишлар, соҳадаги сўнгги янгиликлар бўйича маълумот берди.
Музаффар Комилов ўз сўзида давом этиб, буюк алломаларимиз Ватанга бўлган кучли муҳаббатлари туфайли кўплаб асарларини юрт номи билан боғлаганлари, буюк аждодларимиз Нажмиддин Кубро, Жалолиддин Мангуберди ва Нодирабегимлар сиймосида ватанга муҳаббат, унинг ҳимоячиси қандай бўлишига ёрқин мисол эканликлари, ёшларимиз ҳам азиз ватанимизга ана шу аждодларга муносиб бўлиб, Ватанимиз тараққиётига ҳисса қўшишларини таъкидлади.
Шундан сўнг Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Нуриддин домла ҳазратлари сўзга чиқиб, талаба-ёшларни нуфузли танловда иштироки ва Ўзбекистон мусулмонлари идорасига ташрифи билан қутлаб, юртимизда жуда катта ислоҳотлар бўлаётгани, айниқса, диний соҳада кечаётган ўзгаришларни ҳар қанча гапириш мумкинлигини таъкидлади.
Муфтий ҳазратлари нутқлари давомида “Исломда Ватанга бўлган муҳаббат” мавзусида сўзлаб, аслида Ватан она каби муқаддас, деб бежиз айтилмагани, ҳар бир мўмин ва муслима қайси соҳада бўлмасин ўзи туғилиб ўсган юрти равнақига ҳисса қўшишга бел боғласа, инша Аллоҳ унинг икки дунёси обод бўлиши, Ватанга муҳаббати йўқ инсондан эса яхшилик кутиб бўлмаслигини алоҳида қайд этдилар. Шунингдек, Муфтий ҳазратлари Ислом манбаларида Ватанга муҳаббат тўғрисида келган воқеа-ҳодисаларни сўзлаб бердилар.
Учрашув давомида Дин ишлари бўйича қўмита раисининг биринчи ўринбосари Даврон Махсудов ҳам сўзга чиқиб, Янги Ўзбекистонда диний-маърифий соҳада амалга оширилаётган ислоҳотлар, хусусан, диний таълим муассасалари ҳақида гапирди. Шунингдек, талабалик даврини ғанимат билиш, кўпроқ ўқиб-ўрганиб, устозлардан илм олиш пайида бўлиш ҳақида ўз тавсиялари билан ўртоқлашди.
Диний соҳа раҳбарлари билан учрашув давомида талаба-ёшлар ҳам сўз олиб, ўз фикр-мулоҳазаларини баён этди, ана шундай учрашувлар ташкил этилгани учун миннатдорчилик билдирдилар ҳамда ўзларини қизиқтирган саволларга батафсил жавоб олдилар.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Машина йўлига чиқиб кетган одамни кўриб ҳайдовчи зўрға тўхтатиб қолди. Ундан ҳам олдин ёнидаги дўсти тушасолиб йўловчининг ёқасидан олди. Узр сўраб довдираётган одамни кўриб, ҳайдовчи тез тушди-да, дўстидан унинг ёқасини қўйиб юборишини сўради.
– Бу нима деганинг?! Сал бўлмаса қамалиб кетардинг-ку буни деб, – янада жаҳли чиқди дўстининг.
– Сен уни қўйиб юборавер, гап бор... Бўлди, ака, ҳушёр бўлиб етиб олинг... Йўқ, шошманг...
Ҳайдовчи ҳатто у одамнинг қўлига пул ҳам берди. Дўстини ҳайрон қолдириб, машинага қайтди.
Дўстининг савол назари билан қараб турганини кўриб, изоҳ бера бошлади:
– Бир соатча олдин дорихонага киргандим. Шу одамга кўзим тушганди. Қўлида дорилар рўйхати ёзилган қоғоз, пули етмаганидан мунғайиб турган эди. Дорилар нархини эшитиб, оғир қадамлар билан чиқиб кетганди. Ортидан чиқиб ёрдам бергим келди. Лекин пулимни қизғондим. Ташқарига чиққанимда у онаси билан гаплашиб турган экан. Ҳалиги одам онаси билан гаплашиб бўлгач: “Шунча пулни қаердан топаман? Ё Аллоҳ! Ўзинг йўл кўрсат, деганини эшитиб ҳам индамай кетавердим. Гўё унга пул берсам ўзим оч қоладигандай... Ҳолбуки, Аллоҳ таоло Ўз Каломида: “Шайтон сизларни (хайр-эҳсон қилишда) камбағал бўлиб қолишдан қўрқитади” (Бақара сураси, 268-оят) дея огоҳлантирганини билардим. Яна “Кимки (бир) ҳасана (савобли иш) қилса, унга ўн баробар (кўпайтириб ёзилур)” (Анъом сураси, 160-оят) деган ваъдасини ҳам ўқигандим. Барибир хомлик қилдим. Сал бўлмаса ўша хасислик қилган пулимдан ўн, юз ҳиссаси чиқиб кетадиган бир мусибатга дучор бўлардим. Майли, ҳечдан кўра кеч бўлса ҳам, Аллоҳ имкон берди. Шунинг учун айб у одамдамас, ўзимда, деб билдим...
Ҳа, азизлар! Ҳаётимизда бундай ҳолатларга дуч келиб турамиз. Аввало, биров билан тушунмовчилик бўлиб қолса у одамнинг аҳволини сўрайлик. Балки бирор мусибат ё ташвишда юргандир. Дарҳол тилимизга келган сўзлар билан хақорат қилиб, уришиб кетмайлик. Бунақа вазиятларда шайтон васваса қилишини унутмайлик. Хулоса қилишга шошилмайлик. Ҳазрати инсон деган номга муносиб иш тутайлик.
Акбаршоҳ Расулов