Шу йил 11 январь куни Ўзбекистон мусулмонлари идорасида аллома Муҳаммад ибн Маҳмуд Уструшанийнинг “Жомиъ аҳком ас-сиғор” асарининг ўзбек тилидаги илк нашри ва "Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф" масжиди имом ноиби Ҳасанхон Яҳё Абдулмажиднинг “Йўл ҳаракати фиқҳи” китоби тақдимоти кенг жамоатчилик иштирокида бўлиб ўтди.
Маросим Қуръони карим тиловати ва дуолар ила бошланди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Нуриддин домла ҳазратлари тадбирни очиб, икки муҳим асар нашр этилгани билан юртимиз илм аҳлларини, қолверса, маърифатли халқимизни самимий қутладилар. Дастлаб Муҳаммад Уструшанийнинг “Жомиъ аҳком ас-сиғор” асари XIII асрда таълиф этилган бола ҳуқуқлари борасидаги дунёдаги дастлабки асар экани, ўзбек тилига таржима қилинган ушбу китобда болаларнинг ахлоқий, ижтимоий-иқтисодий ҳуқуқлари қаторида оила, фарзанд тарбияси, покланиш, ибодат, мерос, шафелик каби масалаларга бугунги кунга мос изоҳ ва шарҳлар билан баён қилингани, асар содда ва халқчил, равон ва юқори илмий савияда ёзилгани билан ажралиб туришини айтиб ўтдилар.
Муфтий ҳазратлари нутқлари давомида “Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф” масжиди имом ноиби Ҳасанхон Яҳё Абдулмажиднинг Ислом динида йўл қоидаларига амал қилишга бағишланган “Йўл ҳаракати фиқҳи” китобининг нашр этилиши сўнгги вақтларда атрофимизда йўл-транспорт ҳодисалари кўпайиб бораётган бир вақтда айни муддао бўлганини алоҳида қайд этиб, ушбу икки асар муаллифининг келгуси саъй-ҳаракатларига улкан муваффақиятлар тиладилар.
Тақдимотда Халқаро ислом академияси профессори Зоҳидулло Мунавваров сўзга чиқиб иштирокчиларга “Жомиъ аҳком ас-сиғор” китоби тўғрисида гапириб, Муҳаммад ибн Маҳмуд Уструшанийнинг “Жомиъ аҳком ас-сиғор” асари XIX асрга қадар жаҳонда бу каби тўплам асар ёзилмагани ва болалар ҳуқуқларига 800 йил аввал Мовароуннаҳрда эътибор берилгани, Бола ҳуқуқларини ҳимоя қилиш бўйича жиззахлик фақиҳ Уструшанийнинг 1228 йилда ёзиб тугатган “Жомиъ аҳком ас-сиғор” асари илк ҳуқуқий манба экани, асарда фиқҳга оид юздан ортиқ китобларда тарқоқ ҳолда келган болаларга тааллуқли шаръий фатволар йиғилгани, бу асар дунёга келиши учун аллома Уструшаний Ҳанафий мазҳабидаги 120 дан ортиқ фақиҳларнинг фикрларини жамлагани, Уструшаний бола ҳуқуқларига оид 1289 та фатвони 45 та устувор йўналишга бўлган ҳолда таҳлил этгани тўғрисида кенг маълумот берди.
Маърифий тадбир давомида қатнашчилар эътиборига “Жомиъ аҳком ас-сиғор” асари мазмун-моҳиятига бағишланган видеолавҳа намойиш этилди.
Шундан сўнг Тошкент шаҳридаги “Сирож Солиҳ” жоме масжиди имом-хатиби Ҳасан домла Қодиров тақдимот қилинган иккинчи китоб “Йўл ҳаракати фиқҳи” ҳақида сўзлаб, ушбу китобни ўқиган киши йўл ҳаракати қоидаларига риоя қилиш шаръан вожиб эканини англаб етиши, агар киши унга шаръий аҳком сифатида амал қилса, Ҳақ таоло ҳузурида ажру мукофот олиши ва турли зарарлардан ҳам сақланиши, одам йўлда ҳаракатланаётиб унда ўзга инсонларнинг ҳам ҳақи бор, унга хиёнат қилмаслик керак, деган мазмунда ёндошиши зарурлигини қайд этиб ўтди.
Шунингдек, тақдимотда Тошкент давлат транспорт университети профессори, техника фанлари доктори Қудратуллоҳ домла Азизов, меҳнат фахрийси Нуриддин Муҳиддинов, китобхон мухлис Мақсуд ҳожи ва бошқалар китоб ҳақида фикр мулоҳазаларини билдирди. Муаллиф Ҳасанхон Яҳё Абдулмажид тадбир ташкилотчилари ва иштирокчиларига миннатдорлик изҳор этди.
Якунда Ўзбекистон заминидан етишиб чиққан алломалар, жумладан, Муҳаммад ибн Маҳмуд Уструшаний ҳақларига хатми Қуръон бағишланди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси матбуот хизмати
Хотира
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Қуръони Карим ходими, устоз Яҳё қори Турдиев 1930 йил 21 декабрда Шарқий Туркистоннинг Қашқар вилояти Янгисор шаҳрида зиёли оилада таваллуд топган. У 1943 йил Қуръони Каримни тўлиқ ёд олди.
1962-1968 йиллар давомида Мир Араб мадрасасида таҳсил олди.
1978-1984 йилларда Ўртачирчиқ туманидаги Тўйтепа жомеъ масжидида имом-хатиблик қилди.
1988 йилдан Тошкент (ҳозирги Зангиота) туманидаги Кўктерак масжидига имомлик қилди.
1995-2011 йиллар шу тумандаги «Ҳасанбой ота» жомеъ масжидида имом хатиб, кейинчалик шу масжидда имом ноиби бўлиб эл хизматида фаолият юритди.
Қуръондан илк сабоқларни ота-онасидан олди. 13 ёшида Қуръони Каримни тўлиқ ёд олди. Шунингдек, устозлари Абдуҳалил ва Абдунодир домлалардан ҳам таълим олган.
1954 йил Яҳё қорини олим бўлишини истаган отаси 1600 км узоқликда жойлашган Рўзиҳожи мадрасасига олиб борди. У ерда Ҳиндистонда таълим олган шайх Шоҳимардон исмли етук олимдан илм олди,
1960 йилда мадрасани тамомлаб, домла Шоҳимардоннинг ёнида мударрис бўлиб ишлади. Бироқ шу йилнинг ўзида устозининг маслаҳати билан собиқ Иттифоққа йўл олиб, Андижонда қўним топди.
1962 йилда Мир Араб мадрасасига ўқишга кирди.
1968 йил мадрасани тугаллагач, Тошкент вилоятидаги Бектемир қишлоғига кўчиб келди. Бу ерда ўн йилдан ортиқ комбинатда ишлади. Шу орада Қашқарда устозлик қилган минглаб қориларни чиқарган Абдулазиз қори Маҳмудов билан яна устоз-шогирдлик муносабатларини йўлга қўйди.
1976 йилда шайх Зиёвуддин ибн Эшон Бобохон билан танишди. У кишининг таклифи билан 1977 йили Ўрта Осиё ва Қозоғистон мусулмонлари диний назоратига ишга кирди. Шу тариқа имомлик фаолияти бошланди.
Фарзандим қори бўлсин деган ота-оналар учун устоз Яҳё қоридан тавсия:
— Илм аҳлига ҳавас қилган, фарзандини қори бўлишини истаган ота-оналарга айтадиган биринчи тавсиям луқмасини ҳалол қилсин. Ҳаромга яқинлашмасин, ҳалол нарсани ҳам меъёрида истеъмол қилсин. Шунингдек, фарзандини ҳам ҳалол луқма билан вояга етказсин, тарбияласин. Домлаларимиз кўча-куйда таом истеъмол қилганимизни билиб қолсалар, қаттиқ ранжиб, бизни койиб: «Сен кеча Қуръондан бир бетни юз маротаба ўқиб ёдлаган бўлсанг, бугун икки юз маротаба ўқисанг ҳам ёдлай олмайсан. Шубҳали овқат емагин. Зеҳнинг заифлашиб қолади», дер эдилар.
Шунингдек, фарзандини қори бўлишини истаган ота-оналар тақволи, ўқимишли бўлсин. Ота-оналар олимларни ҳурмат қилсин, уларни яхши кўриб, олимларга мухлис бўлсин. Фарзандини ёшлигидан бошлаб одоб-ахлоқли қилиб тарбияласин. Болам қори бўлсин деган ниятда бўлган ота-она ўзаро бир-бири билан жанжаллашмасин, уйда сокинлик ҳукм сурсин. Фарзанд келажакда етук олим бўлиши учун жуда кўп машаққат, саъй-ҳаракат талаб этилади. Аввало, ота-онанинг, сўнгра талаби илмнинг ҳамда устознинг биргаликдаги интилиш ва ҳаракати бўлиши лозим. Шуларнинг бари бириккандагина фарзанд олим, қори бўлади. Ота-она масъулиятсизлик қилса ёки талаба илм олишдан бошқа нарсаларга чалғиса оқсаш кузатилади, мақсадга эришилмайди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ҳар бир нарсага ҳам бир монеълик бўладику, лекин илмнинг монеълари кўп бўлади», деган мазмундаги ҳадислари илм олишда собитқадам, бардавом бўлишга ундайди.