Халқимизнинг асосий қўшиғи
Ўзбекистон Республикаси Давлат мадҳиясининг матни ва мусиқаси Ўзбекистон Республикасининг 1992 йил 10 декабрда қабул қилинган «Ўзбекистон Республикасининг Давлат мадҳияси тўғрисида»ги Қонуни билан тасдиқланган.
Мадҳиямиз Ўзбекистон Республикаси Давлат суверенитетининг рамзидир. Ўзбекистон Қаҳрамони, халқ шоири Абдулла Орипов шеъри, Ўзбекистон халқ артисти, атоқли композитор Мутал Бурҳонов мусиқаси асосида ишлаб чиқилган мадҳиямизда мусаффо осмонимиз, бахтли ва фаровон ҳаётимиз, халқимизнинг асрий орзулари, келажакка ёруғ умиди ва мустаҳкам ишончи теран ифодаланган.
Энг қадимий ва энг қисқа мадҳия
Япония мадҳиясининг қўлёзмаси X–XI асрда ёзилган бўлиб, дунёдаги энг қисқа “қўшиқ” ҳисобланади: у жами 6 қатордан иборат.
Кунчиқар юртнинг расмий мадҳияси давлат даражасида 1999 йили тасдиқланган.
Энг узун ва энг зерикарли мадҳия
Уругвайнинг мадҳияси 1833 йили қабул қилинган. У дунёдаги энг узун ва шу билан бирга, энг зерикарли мадҳия ҳисобланади. Мамлакат мадҳиясини тинглаш учун беш дақиқа вақт керак бўлади.
“Худойим, қиролни ва қиролликни асра!”
Буюк Британия мадҳияси шу сўзлар билан бошланади.
Мадҳия расмий бўлмаса-да, ҳеч қандай ҳуқуқий ҳужжатга асосланмаган, лекин уни куйлаш анъанага айланган.
Мадҳия бир неча марта қайта таҳрир қилинган.
Сўз ва мусиқа муаллифи Гэнри Кэри бўлиб, у бир лорднинг ўғли бўлган.
Тайланднинг эски мадҳиясини рус ёзиб берган
Сиам қироллигининг муносабатлари Россия билан яхши бўлган. 1939 йилгача Тайланд “Замонавий Тайланд” деб номланганини кўпчилик билмаса керак. Ўшанда қирол Сиам мадҳияни яратиш учун танлов эълон қилади. Танловда рус бастакори Пётр Андреевич Щуровский ғолиб бўлади. Щуровскийнинг мусиқаси мадҳияга киртилган ва 1939 йилгача мамлакатда куйланган.
1 дақиқадан ошмайдиган мадҳия
Ҳиндистон мадҳиясини Нобель мукофоти лауреати Рабиндранат Таҳур ёзган ва уни “Миллат руҳи”, деб номлаган. Мадҳия бенгал тилида битилган. Мадҳия куйланганда бир дақиқадан ошмайди.
Рус тилидан Т.НИЗОМ таржимаси
Маъруф ибн Файруз ал-Кархий раҳимаҳуллоҳ айтадилар:
“Дунё тўрт нарсадан иборат: мол, сўз, уйқу ва таом. Мол туғёнга олиб боради, сўз адаштиради, уйқу эсдан чиқаради, таом шаҳватга етаклайди”.
“Солиҳлар кўп, лекин улар ичида сиддиқлар кам”.
“Аллоҳ кимга яхшиликни истаса, унга амал эшигини очиб, тортишиш эшигини ёпади. Агар ёмонлик истаса, амал эшигини ёпиб, тортишиш эшигини очади”.
“Аллоҳга таваккул қил, токи У сенинг устозинг ва шикоят қиладиган Зотинг бўлсин. Чунки инсонлардан наф йўқ”.
“Кўзларингизни тийинг, ҳатто урғочи қўйдан ҳам”.
“Сахийлик — муҳтож пайтда муҳтож нарсани бошқа бировга беришдир”.
“Тунги ибодат мўмин учун қиёмат кунида нур бўлиб, ўнгу сўлини ёритади. Кундузги нафл рўза эса, бандани дўзахнинг иссиғидан узоқлаштиради”.
“Қиёмат кунида бир нидо қилгувчи: “Эй Аллоҳни мадҳ қилганлар туринглар”, деб нидо қилади. Шунда, “Қул ҳува Аллоҳу аҳад”ни кўп ўқиганлар туришади”.
“Авлиёларнинг аломати нима?” — деб сўрашди. “Аломатлари учтадир: Аллоҳ учун ғам чекади, Аллоҳ билан машғул бўлади ва Аллоҳ томонга қочишади”.
Довуд Тоийнинг дўстларидан бири менга: “Амални ташлама. У сени Роббингнинг розилигига яқинлаштиради”, деди. Мен ундан: “Қайси амални?” деб сўрадим. У: “Роббингга доимий итоат, мусулмонларга хизмат ва уларга насихат” деди.
Ҳомиджон қори ИШМАТБЕКОВ