Sayt test holatida ishlamoqda!
20 Iyul, 2025   |   25 Muharram, 1447

Toshkent shahri
Tong
03:29
Quyosh
05:07
Peshin
12:34
Asr
17:38
Shom
19:55
Xufton
21:26
Bismillah
20 Iyul, 2025, 25 Muharram, 1447

Islom bag'rikenglik dinidir

16.11.2021   3699   5 min.
Islom bag'rikenglik dinidir

Shukrlar bo'lsinki, bugun yurtimizdagi o'ttiz to'rt milliondan ziyodni tashkil etayotgan xalqimiz tinchlik, osoyishtalikda hayot kechirmoqda. Albatta buning asosiy negizi millatlararo totuvlik, dinlararo  bag'rikenglikka borib tutashadi. Bir yuz o'ttizdan ziyod millat va elat vakillari ahil inoqlqlikda, shu yurtning ertasi uchun kamarbasta bo'lib yashayotganligi har birimizning ko'zimizlarimizni quvnatmoqda.

Shunday ekan yurtning ertasi, farzandlarimizning iqboliyu, kamolini o'ylagan har bir shaxs doimo ogoh va hushyor turishligi ham muhimdir. Dunyo sahnida insoniyat bino bo'libdiki, uning hayoti doimo bir tekisda kechmaydi. Balki turli tuman qarama qarshilik, ziddiyatlardan iboratdir. Bugun ko'pgina jamiyatlar uchun asosiy xavf-xatar milliy va diniy nizoning paydo qilinishligidir.

Muqaddas dinimizda millat ajratish johillik deb qaraladi. Islom  tarixiga nazar tashlasak payg'ambarimiz Muhammad alayhissalomning atrofidagi sahobalarining ichida ham turli millatga mansub kishilar bo'lganligi, u zot sollallohu alayhi vasallam doimo boshqa e'tiqod vakillari bo'lmish yahudiy, nasroniy xatto bud sanamlarga sig'inadigan qatlam bilan ham kengashib yashaganliklari ma'lum va mashhurdir.

Chunki Alloh taolo qur'oni karimda shunday xitob qilgan:

يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ

إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ   (سُورَةُ الحُجُرَاتِ/).13

ya'ni: “Ey insonlar! Darhaqiqat, Biz sizlarni bir erkak (Odam) va bir ayol (Havvo)dan yaratdik hamda bir-birlaringiz bilan tanishishingiz uchun sizlarni (turli-tuman) xalqlar va qabila (elat)lar qilib qo'ydik. Albatta, Alloh nazdida (eng azizu) mukarramrog'ingiz taqvodorrog'ingizdir. Albatta, Alloh biluvchi va xabardor zotdir” (Hujurot surasi, 13-oyat).

Diqqat bilan e'tibor bersak ushbu muborak oyati karimada Alloh taolo butun boshli insoniyatga xitob o'laroq, ularning barchasining ota-onasi bir ekanligini eslatish bilan boshlamoqda. Oyatning mazmuniga yanada teranroq nigoh tashlasak, insoniyat hayotidagi turfa xillik ularning bir birlariga talpinib, tanishib yashashliklari uchun asosiy mezon ekanligiga urg'u berilmoqda.   Insonlarning turli tuman e'tiqod va millatdan iborat bo'lib yashashliklari ilohiy taqsimot bo'lib, aslo urush janjal chiqarish uchun emasligi bayon etilmoqda. Darhaqiqat ayrim tushunchasi tor kishilar fikrlaganidek hamma bir xil e'tiqod, bir xil qiyofa, bir xil so'zlashuvda yashaganda edi insoniyat hayotida mazmun qolmas edi.

Bugungi kunda er yuzining sayqali bo'lib chiroy ochib turgan Samarqand zaminiga musumon qo'mondon Qutayba ibn Muslim noananaviy uslubda kirib kelgach, Samarqand ahli o'sha davrdagi musulmonlarning peshvosi bo'lmish Damashqdagi Umar ibn Abdulazizning huzuriga adolat istab chopar yuborishadi. Vaziyatni sinchkovlik bilan o'rgangan Umar ibn Abdulaziz chopardan Qutayba ibn Muslim uchun uch kun ichida samarqandni tark etishi lozimligi to'g'risidagi maktubni berib yuboradilar. Qutayba ibn Muslim esa maktubni ochib ko'rishi bilanoq aybiga iqror bo'lib shaharni tark etadi. Avval boshda ko'zlariga yovuz dushman sifatida ko'rinib, qalblarida qo'rquv paydo bo'lgan Samarqand ahli islomning bu vakillarini yaxshi ko'ra boshlaydi. Chunki ular hayotlari davomida bu kabi samimiy, mehribon, kamtarin, hushmuomila eng asosiysi adolatli kishilarni ko'rmagan edi. Endi esa Samarqand ahli o'z ixtiyori bilan Islom dinini to'p to'p bo'lib qabul qila boshladi. Biz islomiy bag'rikenglikka oid bu kabi ko'plab jonli misollarni keltirishimiz mumkin.

Eng asosiysi bugun xalqimizga, yosh avlodga musaffo ma'rifatni keng tarqatish har birimizning muhim burchimizdir. Tarkibi buzilgan suv o'zining musaffoligini yo'qotish bilan inson tanasiga zarar etkazganidek, sof ma'rifat o'zanidan bebahralik ham ko'pgina nohush xolatlarga sabab bo'lmoqda.

Alloh taolo elimiz, yurtimizni tinch omon aylab, unda istiqomat qilayotgan barcha xalqimizni bir birlariga nisbatan mehr-oqibatini yanada ziyoda va mustahkam bo'lishini nasib etsin.

 

O'tkir domla Umirqulov Samarqand shahar «Lahutiy» jome masjidi imom-xatibi 

Maqolalar
Boshqa maqolalar

“Odamlarni afv etadiganlar...”

16.07.2025   5496   4 min.
“Odamlarni afv etadiganlar...”

Abdurrazzoq San’oniy aytadi: Ali ibn Husayn roziyallohu anhum namoz uchun tahorat qilayotgan edi. Shu payt suv quyib turgan joriya qo‘lidan obdasta tushib ketib, uning yuziga ozgina shikast yetkazdi. Ali ibn Husayn boshini ko‘tarib, joriyaga qaradi. Joriya vaziyatni yumshatish maqsadida Qur’oni karim oyatlaridan o‘qidi: “... G‘azablarini yutadigan... (Oli Imron surasi, 134-oyat). Ali ibn Husayn roziyallohu anhum jimgina javob berdi: “G‘azabimni bosdim”.

Joriya oyatning davomini o‘qidi: ...odamlar-ni (xato va kamchiliklarini) afv etadiganlardir....

U kishi dedi: “Men seni afv etdim”.

Joriya oyatning oxirini o‘qidi: Alloh ezgulik qiluvchilarni sevar”.

Ali ibn Husayn roziyallohu anhum dedi: “Bor, sen Allox yo‘lida ozodsan”.

Abdulloh ibn Ato aytadi: “Ali ibn Husaynning bir g‘ulomi (quli) xatoga yo‘l qo‘ydi va jazoga loyiq bo‘ldi. Ali ibn Husayn qamchini oldi. So‘ng u zot bunday oyatni o‘qidi: (Ey Muhammad!) Imon keltirgan kishilarga ayting, ular Alloh kunlari (qiyomat)dan umid qilmaydigan kimsalarni kechirib yuboraversinlar! Shunda (u sabrli) kishilarni qilgan ishlari (kechirishlari) sababli mukofotlagay! (Josiya surasi, 14-oyat).

Qul esa dedi: “Men bunday emasman, men Allohning rahmatidan umidvorman va uning azobidan qo‘rqaman”.

Ali ibn Husayn roziyallohu anhum qamchini tashlab yubordi va dedi: “Sen Alloh yo‘lida ozodsan”.

Muso ibn Dovud aytadi: Ali ibn Husayn xizmatkorini ikki marta chakirdi, u javob bermadi. Uchinchi marta chaqirgach javob qildi. Ali ibn Husayn unga dedi: “Ey o‘g‘lim, ovozimni eshitmadingmi?”.

Xizmatkor: “Eshitdim”, dedi.

Ali ibn Husayn so‘radi: “Nega javob bermading?”.

Xizmatkor: “Sizning shafqatingizga ishondim”, dedi.

Abdulg‘ofir ibn Qosim aytadi: Ali ibn Husayn masjiddan chiqib ketayotgan edi. Bir odam kelib uni haqorat qildi. Shunda Alining xizmatkor va qullari unga tashlanishdi.

Ali ibn Husayn ularni to‘xtatdi va bunday dedi: “Bas qilinglar, uning holatiga qaranglar”.

So‘ngra o‘sha odamga dedi: “Bizda siz bilmagan yana ko‘p narsalar bor. Agar sizga yordam kerak bo‘lsa, ayting, yordam beraylik”. O‘sha odam xatosini anglab, uyaldi va ortiga qaytdi.

Ali ibn Husayn uni yoniga chaqirib, o‘zi kiyib turgan chakmonini yelkasiga tashladi va ming dirham pul berdirdi.

Abu Ya’qub Muzaniy deydi: Hasan ibn Hasan bilan Ali ibn Husayn o‘rtasida bir oz noxushlik bo‘lib qoldi. Hasan bir kuni masjidda Ali ibn Husaynning yoniga keldi, uni turli so‘zlar bilan haqorat qildi. Ali ibn Husayn esa unga bir og‘iz ham javob qaytarmadi.

So‘ngra Hasan chiqib ketdi. Kechasi u alining uyiga bordi va eshigini qoqdi. Ali ibn Husayn eshikni ochib chiqdi. Hasan unga:

- Ey aka, agar siz haqiqatan ham men aytganlarimdek bo‘lsangiz, Alloh meni mag‘firat qilsin. Agar men yolg‘onchi bo‘lsam, Allox sizni mag‘firat qilsin, dedi va ketdi.

Ali ibn Husayn ortidan borib, yetib oldi va uni og‘ushiga oldi. Ikkovi yig‘lab yuborishdi. Shunda Hasan:

- Qasamki, endi siz xafa bo‘ladigan biron ish qilmayman, - dedi.

Ali esa unga: - Sen ham menga aytgan so‘zla ring uchun halollikdasan,- dedi.

Ibn Abi Dunyo rivoyat qiladi: Ali ibn Husaynning xizmatkori shoshgan holda oshxonadan temir pechni olib kelayotgan edi. Kutilmaganda temir pech tushib ketdi ketdi va narigi tomondan pastga tushib kelayotgan Ali ibn Husayn o‘g‘lining boshiga tegib, jarohat yetkazdi. Oqibatda u halok bo‘ldi. Mehmonlar bilan suhbatlashib o‘tirgan Ali ibn Husayn o‘rnidan sakrab turib, xizmatkorga dedi: “Sen ozodsan. Bu ishni qasddan qilmaganingni bilaman”. So‘ngra Ali ibn Husayn mayyitni dafn etish tadorigini ko‘rdi.

Shayx Mahmud MISRIYning “Solih va solihalar hayotlaridan qissalar”
nomli asaridan Ilyosxon AHMЕDOV tarjimasi.