Sayt test holatida ishlamoqda!
04 May, 2025   |   6 Zulqa`da, 1446

Toshkent shahri
Tong
03:46
Quyosh
05:17
Peshin
12:25
Asr
17:18
Shom
19:27
Xufton
20:51
Bismillah
04 May, 2025, 6 Zulqa`da, 1446

Ixtiloflar, sabablar, echimlar: MUQADDIMA, O'TMIShGA BIR NAZAR

11.10.2021   4890   9 min.
Ixtiloflar, sabablar, echimlar: MUQADDIMA, O'TMIShGA BIR NAZAR

Ixtiloflar haqida (to'liq kitob)

Bismillahir Rohmanir Rohiym. Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo'lsin. Payg'ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo'lsin.

MUQADDIMA

O'zining qiyomatgacha boqiy kitobi Qur'oni Karimda mo'min bandalariga xitob qilib: «O'zaro nizo qilmang, aks holda tushkunlikka uchraysiz va kuch-quvvatingiz ketadi», degan Alloh taologa hamdu sanolar bo'lsin!
O'z ummatlariga qarata: «Ixtilof qilmanglar, yana qalblaringiz ixtilofli bo'lib qolmasin», deb tayinlagan sevikli Payg'ambarimiz Muhammad Mustafo sollallohu alayhi vasallamga salavotu durudlar bo'lsin!
O'z Robbilari va o'z Payg'ambarlariga labbay, deb javob berib, turli ixtiloflardan saqlanib o'tgan sahobai kiromlardan Alloh taoloning O'zi rozi bo'lsin! O'z dini, e'tiqodiga sodiq qolib, musulmonlarni turli ixtiloflardan qaytarib, birdamlikka chaqirib o'tgan ulamoi salaflarni Alloh taoloning O'zi rahmat qilsin! Aziz va mo''tabar dindoshlar! Siz muhtaramlar bilan anchadan buyon barchamizning tinchimizni olib, dilimizni o'rtab, qalbimizni tirnab kelayotgan bir masala yuzasidan gaplashib olsak. Bu niyatni anchadan buyon turli sabablarga ko'ra amalga oshirish imkoni bo'lmayotgan edi. Endi vaqti-soati etdi shekilli, Alloh taolo O'zi ko'ngilga solib, uni qog'ozga tushirish istagi tug'ilib qoldi. Alloh taoloning yolg'iz O'zidan tavfiq va madad so'ragan holda, oxirini xayrli qilishini tilab, bu ishga qo'l urdik. Aziz iymondoshlar. Niyatimiz xolis ekanligini anglab etgan bo'lsangiz bas. Ha, siz muhtaramlar bilan musulmonlar orasidagi ixtiloflar haqida gaplashmoqchimiz. Chunki, ming afsuslar bo'lsinkim, ushbu masala o'rtaga chiqdi, avj oldi va musulmonlarga ko'pgina musibatlar etkazdi.

Kechagina, xudosizlar boshimizga urib turganda, bo'ynimizni qisib, jimgina yurgan edik. Endi esa, Alloh taoloning inoyati ila ibodatlarimizni to'liq va erkin ado etish imkoni tug'ilganda, aynan ibodat xususida oramizda ixtiloflar chiqib, tinchimayotirmiz. Ba'zan masjidlarda urush chiqarib, g'ayridinlar va dinsizlar oldida sharmanda bo'lmoqdamiz. Ba'zi joylarda ish jiddiylashib, yomon oqibatlarga olib borgani ham sir emas. Eng yomoni, ba'zi o'zini bilmaganlar qilgan nojo'ya ishlar, xatti-harakatlar tufayli, omma orasida dinimiz haqida noo'rin fikrlar tarqab qoldi. Afsuski, hozirgi zamonda, dindorlarga qarab dinlarga baho beriladigan bo'lib qolgan. Shu sababli, boshqalar, bular musulmonlik da'vosini qilishar edi, musulmonlik shu ekan-da, deyishlari turgan gap. Lekin musulmonlik da'vosini qilayotganlar bilan Islom orasida osmon bilan ercha farq borligini qanday tushuntira olasiz? Buning uchun anchagina harakat lozim ko'rinadi.

G'ayridinlarga yoki dinsizlarga tushuntirish uncha qiyin emas. Bir-ikki misol keltirib, Islom boshqa yoqda, manavi Islomni da'vo qila turib, noislomiy ish qilayotganlar boshqa yoqdalar, deyilsa, anglab etishlari mumkin. Agar anglamasalar ham zarari yo'q. Ammo musulmonlikni da'vo qila turib, noislomiy ish tutayotgan, orada nizo va ixtilof chiqarayotganlarga bir narsani anglatish mushkul. Chunki oraga eng yomon narsa – tarafkashlik kirib qoldi. Shuning orqasida o'rtaga xafachilik tushib, turli mashmashalar, ko'ngil qoldilar bo'ldi. Har kim o'z aytganining to'g'riligini isbotlashga harakat qildi va hokazolar. Ammo noumid shayton. Mo'minlar hech qachon, hech vaqt va hech bir holatda noumid bo'lmaganlar. Alloh taolo Qur'oni Karimda mo'minlarni O'z rahmatidan noumid bo'lmaslikka chaqirgan. Qolaversa, mo'min-musulmonlar odatda haqiqatni tushunib etganlarida darhol o'zlarini o'nglab olishlari ma'lum va mashhur. Huddi shu mulohazalar bizni umid bilan qo'lga qalam olishga undadi.
Biz bo'lib o'tgan hodisalarda birovni ayblab hukm chiqarish da'vosidan yiroqmiz. Bundoq qilishga haqqimiz yo'q deb o'ylaymiz. Qolaversa, yuzaga kelgan noqulay holat, bo'lib o'tgan ko'ngilsizliklar va boshimizga tushgan musibatlarga asosan diniy savodsizligimiz sababchidir. Islomdan uzoqligimiz, dinimiz ta'limotlarini tuzukroq bilmasligimiz orqasida o'rtaga bunday ixtiloflar tushdi, deb o'ylaymiz.

O'TMIShGA BIR NAZAR

Turli omillarga ko'ra dinimizdan uzoqlashgan xalqimiz, o'tmishda turli balo-ofatlarga giriftor bo'ldi, dinimizdan uzoqlashgani sari qoloqlikka uchradi, zaif-likka yuz tutdi va nihoyat, mustamlaka asoratida qoldi. Huddi shu boisdan xudosizlar balosiga yo'liqdi. Va oxir oqibat xalqimizning bir qismi xudosizlikka yuz tutdi. Dahriy tuzum xuddi shular yordamida yurtimizda dinimizdan asar ham qoldirmaslikka jon-jahdlari bilan tirishdilar. O'sha xudosizlar tomonidan masjidlar vayron qilindi. O'sha xudosizlar tomonidan Qur'onlar yoqildi. O'sha xudosizlar tomonidan ulamolar o'ldirildi. O'sha xudosizlar tomonidan insoniyat tarixida misli ko'rilmagan vahshiyliklar qilindi. Ularning birdan-bir maqsadi Islomni yo'q qilish edi.

Ana shundoq paytda ham xalq ichidan dinini qo'lida cho'g' tutgandek tutib qolganlar chiqdi. Ha, sevikli Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning hadislarida kelganidek, cho'g'ni tutsalar, qo'llari kuyardi. Qo'lni asrasalar cho'g'siz qolar edilar. Halqimiz ichidan dinini cho'g'ni qo'lda tutib asrab qolgandek asrashga yaroqli insonlar chiqishi esa, hammamiz uchun sharafdir. Ha, o'sha azizlar xudosizlar zulmidan, tahdididan qo'rqmay, o'limga tik boqib dinimizni asrab qoldilar. Albatta, bu sharoitda diniy ilmlarni to'la egallash haqida gap bo'lishi ham mumkin emas edi. Har kim ilojini topsa, sanoqli suralarni bir amallab yod olib, namozni eplab o'qib turishi katta gap edi. Bu holatda dinimizni o'rganmoqchi bo'lgan har bir kishi yashirincha, to'g'ri kelgan ustozdan to'g'ri kelgan kitobni o'qir va dinimiz deganda o'sha o'zi o'rgangan narsanigina tushunar edi. Boshqa narsaning imkoni yo'q edi. Halqimiz ichida dinimiz haqida gapirishning o'zi katta jinoyat hisoblangan vaqtlar esimizdan chiqqani yo'q. Boshqa musulmon yurtlar bilan aloqa uzilgan, biz u tomonga bormas edik, ular biz tomonga kelmas edilar.

Halq ichida dinimizni ushlab, namozini o'qib, ro'zasini tutib yurganlar nihoyatda oz bo'lganligi achchiq haqiqat. Ana o'sha oz sonlilar ham ko'p qiyinchiliklar bilan namoz o'qishni va ro'za tutishni o'rganishgani ham achchiq haqiqat. Ular xalqi orasida dinimizni o'rganishning eng ko'p tarqalgan uslubidan foydalanib bir amallab namoz o'qish va ro'za tutishni o'rganishgan edilar. Hal-qimiz esa ibodatlarni faqat Hanafiy mazhabi asosida o'rganishar edilar. Ular musulmonlikni taniganidan beri, unga iymon keltirib, amal qila boshlaganidan beri ibodatlaru, shar'iy ahkomlarni ana o'sha Hanafiy mazhabi asosida o'rganib, amal qilib kelganlar. Asrlar osha turli sharoitlarga qaramay, mujtahid ulamolarimiz tomonidan Qur'oni Karim va Sunnati Nabaviyyadan olib xalq ommasi uchun qulaylashtirib qo'yilgan fiqhiy masalalar xuddi Islomning negiziga o'xshab qolgan edi. Ayniqsa, qiyinchilik paytlarda, xudosizlar hamlasiga uchrab dinimizni o'rganish qiyinlashib qolgan kezlarda, muxtasar fiqhiy kitoblar va ular asosida uyushtiriladigan ixcham darslar katta foyda berar edi. Ushbu va shunga o'xshash boshqa omillar sababli xalqimiz boshqa mazhablardagi hukmlar qandoq ekanidan xabarsiz qoldi. Ular ko'pchilik musulmon xalqlari qatori islom shariatini Hanafiy mazhabi orqali o'rganib, Hanafiy mazhabi bo'yicha hayotiga tatbiq qilib keldilar.
Aqida masalasida bo'lsa, jumhur musulmonlari, jumladan, to'rt mo''taraf fiqhiy mazhablarga ergashuvchi musulmonlar qatori «Ahli sunnat val jamoat» mazhabi aqidasida mustahkam edilar. Mujtahid imomlarimiz ittifoq ila Qur'oni Karim va Sunnati Nabaviyyadan chiqargan aqidaviy masalalarga og'ishmay e'tiqod qilar edilar. Bundan boshqa narsa birovning xayoliga ham kelgan emas.

Ruhiy tarbiya bobida esa, tasavvufning «Naqshbandiya» va «Qodiriya» kabi tariqatlari tarqalgan edi. Kishilarimiz mazkur tariqatlar shayxlaridan ruhiy tarbiya olar edilar. Bu masalada ham ixtilof, kelishmovchilik degan narsalar bo'lgan emasdi.

 

KYeYINGI MAVZULAR:

Hozirgi ixtiloflar qachon va qandoq kurtakladi?

Ixtiloflarning avj ola boshlashi;

Kutubxona
Boshqa maqolalar

Olam o‘lyapti!

03.05.2025   2716   3 min.
Olam o‘lyapti!

Hayotda ba’zi yo‘qotishlar bo‘ladi — vaqt o‘tib, o‘rni to‘lib ketadi. Ammo shunday yo‘qotishlar bor-ki, ularning o‘rnini hech narsa to‘ldira olmaydi. Ana shunday bebaho ne’matlardan biri — ulamolardir. Bugun ular bizning oramizda bor, ammo ertaga bo‘lmasligi mumkin. Ular bitta-bitta ketishmoqda. Biz yesa, afsuski, ko‘p hollarda bu haqiqatning anglab yetmayapmiz.


"موت العالم موت العالم"


— ya’ni “Olimning o‘limi – olamning o‘limidir” degan mashhur ibora bor.
Yana shu mazmunda Imom Bayhaqiyning rivoyati keltiriladi: 


"موت العالم مصيبة لا تُجبر، وثلمة لا تسد، ونجم طُمِس، موت قبيلة أيسر من موت عالم."


"Olimning o‘limi — tuzatib bo‘lmaydigan musibat, to‘ldirib bo‘lmaydigan bo‘shliq, so‘nib qolgan yulduzdir. Bir qabilaning yo‘q bo‘lishi, bir olimning o‘limidan yengilroqdir."

Chunki olimlarning o‘limi bilan faqat bir inson emas, butun bir jamiyat  ruhiy, ilmiy va axloqiy jihatdan zararga uchraydi, ma’nan qulab boradi. Aynan shuning uchun olimning o‘limi “olamning o‘limi”ga tenglashtirilgan.
Zero olimlar — faqat kitob o‘qib, dars beradigan odamlar emas. Ular — yo‘l ko‘rsatuvchi, haqqa chaqiruvchi, haqiqatni mudofaa qiluvchilardir.
Ular yillar davomida ilm o‘rganishdi, sabr bilan odamlarga yetkazishdi, o‘z hayotlarini ummatga bag‘ishlashdi. Endi esa, bitta-bitta o‘tib ketishyapti...

Kecha Abduqahhor domla Shoshiy (1969-1987 yillar – O‘rta Osiyo va Qozog‘iston musulmonlari diniy boshqarmasi Xalqaro bo‘limi mudiri, 1969-1982 yillar – Buxorodagi Mir Arab madrasasi direktori, 1982-1987 yillar – Toshkent Islom instituti rektori) olamdan o‘tgan edilar.

Bugun esa yana katta musibat - yurtimizning zabardas ulamolaridan biri ustoz Ibrohimjon domla Qodirov vafot etdilar. Domla umrlarining oxirigacha masjidlarda imomlik qilib, din xizmatida bo‘lgan peshvolardan, yuzlab shogirdlarni tarbiya qilgan ustozlardan edilar. Ustozimiz Yorqinjon domla rahimahulloh ham aynan shu kishida tahsil olgan edilar.

Shunday ulamolar birma-bir o‘tib borishmoqda. Biz o‘tgan ulamolarimiz haqqiga duo qilib, hozirda hayot bo‘lib turganlarini qadrlariga yetishimiz kerak.
Ularning so‘zlariga quloq tutib ehtirom ko‘rsatish, aloqani mustahkamlab, imkon boricha ko‘proq foydalanib qolishimiz va farzandlarimizni ularga yaqinlashtirishimiz kerak.

Lekin biz ulamolarimizni tiriklik chog‘ida qadrlash o‘rniga, chetga chiqib olib, din, millat dushmanlari "tegirmoniga suv quyib" ulamolarni obro‘sizlantirayotganlar va bu orqali yurtimiz peshvolari bilan ommani bog‘lab turgan ipni uzib, musulmonlar birligini parchalayotganlar so‘ziga uchib qolyapmiz. Ularga ishonib, ulamolarimizning so‘zlariga quloq tutmay g‘iybat, tuhmat qilib, ranjitamiz. Vafot etganlaridan keyin esa tobutlarini talashib, yig‘lab-sixtab, pushaymon bo‘lib qolaveramiz.

Yorqinjon domla rahimahulloh bir suhbatlarida aytgan edilar:
Ko‘rsangiz ko‘zingiz quvnaydigan, jannatning hidi kelib turadigan zabardas olimlar, ahli ilmlar bor. Tirikligida birov ikkita non olib xabar olmaydi. Olimlarni qadrlamaydi.... Vafotidan keyin esa aziz bo‘ladi. Tirikligida tekinga qilgan suhbatiga bir kilometr yurib bormagan odamlar, o‘lganidan keyin yuzlab kilometr masofalardan yo‘l bosib keladi. Ko‘tar-ko‘tar qiladi. Qadrlamabmiz, ko‘rishmabmiz, shu yerda shunday olim kishi bor ekan bilmabmiz, deb yuraveradi”.

Xullas, ulamolarni g‘animat bilaylik. Ular xalqimizga katta ne’mat, ne’matni qadrlamasak undan ajralish bilan sinalamiz. Keyingi pushaymon esa aslo foyda bermaydi.
 

Muhammad Zarif Muhammad Olim o‘g‘li