Ixtiloflar haqida (to'liq kitob)
Bismillahir Rohmanir Rohiym. Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo'lsin. Payg'ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo'lsin.
MUQADDIMA
O'zining qiyomatgacha boqiy kitobi Qur'oni Karimda mo'min bandalariga xitob qilib: «O'zaro nizo qilmang, aks holda tushkunlikka uchraysiz va kuch-quvvatingiz ketadi», degan Alloh taologa hamdu sanolar bo'lsin!
O'z ummatlariga qarata: «Ixtilof qilmanglar, yana qalblaringiz ixtilofli bo'lib qolmasin», deb tayinlagan sevikli Payg'ambarimiz Muhammad Mustafo sollallohu alayhi vasallamga salavotu durudlar bo'lsin!
O'z Robbilari va o'z Payg'ambarlariga labbay, deb javob berib, turli ixtiloflardan saqlanib o'tgan sahobai kiromlardan Alloh taoloning O'zi rozi bo'lsin! O'z dini, e'tiqodiga sodiq qolib, musulmonlarni turli ixtiloflardan qaytarib, birdamlikka chaqirib o'tgan ulamoi salaflarni Alloh taoloning O'zi rahmat qilsin! Aziz va mo''tabar dindoshlar! Siz muhtaramlar bilan anchadan buyon barchamizning tinchimizni olib, dilimizni o'rtab, qalbimizni tirnab kelayotgan bir masala yuzasidan gaplashib olsak. Bu niyatni anchadan buyon turli sabablarga ko'ra amalga oshirish imkoni bo'lmayotgan edi. Endi vaqti-soati etdi shekilli, Alloh taolo O'zi ko'ngilga solib, uni qog'ozga tushirish istagi tug'ilib qoldi. Alloh taoloning yolg'iz O'zidan tavfiq va madad so'ragan holda, oxirini xayrli qilishini tilab, bu ishga qo'l urdik. Aziz iymondoshlar. Niyatimiz xolis ekanligini anglab etgan bo'lsangiz bas. Ha, siz muhtaramlar bilan musulmonlar orasidagi ixtiloflar haqida gaplashmoqchimiz. Chunki, ming afsuslar bo'lsinkim, ushbu masala o'rtaga chiqdi, avj oldi va musulmonlarga ko'pgina musibatlar etkazdi.
Kechagina, xudosizlar boshimizga urib turganda, bo'ynimizni qisib, jimgina yurgan edik. Endi esa, Alloh taoloning inoyati ila ibodatlarimizni to'liq va erkin ado etish imkoni tug'ilganda, aynan ibodat xususida oramizda ixtiloflar chiqib, tinchimayotirmiz. Ba'zan masjidlarda urush chiqarib, g'ayridinlar va dinsizlar oldida sharmanda bo'lmoqdamiz. Ba'zi joylarda ish jiddiylashib, yomon oqibatlarga olib borgani ham sir emas. Eng yomoni, ba'zi o'zini bilmaganlar qilgan nojo'ya ishlar, xatti-harakatlar tufayli, omma orasida dinimiz haqida noo'rin fikrlar tarqab qoldi. Afsuski, hozirgi zamonda, dindorlarga qarab dinlarga baho beriladigan bo'lib qolgan. Shu sababli, boshqalar, bular musulmonlik da'vosini qilishar edi, musulmonlik shu ekan-da, deyishlari turgan gap. Lekin musulmonlik da'vosini qilayotganlar bilan Islom orasida osmon bilan ercha farq borligini qanday tushuntira olasiz? Buning uchun anchagina harakat lozim ko'rinadi.
G'ayridinlarga yoki dinsizlarga tushuntirish uncha qiyin emas. Bir-ikki misol keltirib, Islom boshqa yoqda, manavi Islomni da'vo qila turib, noislomiy ish qilayotganlar boshqa yoqdalar, deyilsa, anglab etishlari mumkin. Agar anglamasalar ham zarari yo'q. Ammo musulmonlikni da'vo qila turib, noislomiy ish tutayotgan, orada nizo va ixtilof chiqarayotganlarga bir narsani anglatish mushkul. Chunki oraga eng yomon narsa – tarafkashlik kirib qoldi. Shuning orqasida o'rtaga xafachilik tushib, turli mashmashalar, ko'ngil qoldilar bo'ldi. Har kim o'z aytganining to'g'riligini isbotlashga harakat qildi va hokazolar. Ammo noumid shayton. Mo'minlar hech qachon, hech vaqt va hech bir holatda noumid bo'lmaganlar. Alloh taolo Qur'oni Karimda mo'minlarni O'z rahmatidan noumid bo'lmaslikka chaqirgan. Qolaversa, mo'min-musulmonlar odatda haqiqatni tushunib etganlarida darhol o'zlarini o'nglab olishlari ma'lum va mashhur. Huddi shu mulohazalar bizni umid bilan qo'lga qalam olishga undadi.
Biz bo'lib o'tgan hodisalarda birovni ayblab hukm chiqarish da'vosidan yiroqmiz. Bundoq qilishga haqqimiz yo'q deb o'ylaymiz. Qolaversa, yuzaga kelgan noqulay holat, bo'lib o'tgan ko'ngilsizliklar va boshimizga tushgan musibatlarga asosan diniy savodsizligimiz sababchidir. Islomdan uzoqligimiz, dinimiz ta'limotlarini tuzukroq bilmasligimiz orqasida o'rtaga bunday ixtiloflar tushdi, deb o'ylaymiz.
O'TMIShGA BIR NAZAR
Turli omillarga ko'ra dinimizdan uzoqlashgan xalqimiz, o'tmishda turli balo-ofatlarga giriftor bo'ldi, dinimizdan uzoqlashgani sari qoloqlikka uchradi, zaif-likka yuz tutdi va nihoyat, mustamlaka asoratida qoldi. Huddi shu boisdan xudosizlar balosiga yo'liqdi. Va oxir oqibat xalqimizning bir qismi xudosizlikka yuz tutdi. Dahriy tuzum xuddi shular yordamida yurtimizda dinimizdan asar ham qoldirmaslikka jon-jahdlari bilan tirishdilar. O'sha xudosizlar tomonidan masjidlar vayron qilindi. O'sha xudosizlar tomonidan Qur'onlar yoqildi. O'sha xudosizlar tomonidan ulamolar o'ldirildi. O'sha xudosizlar tomonidan insoniyat tarixida misli ko'rilmagan vahshiyliklar qilindi. Ularning birdan-bir maqsadi Islomni yo'q qilish edi.
Ana shundoq paytda ham xalq ichidan dinini qo'lida cho'g' tutgandek tutib qolganlar chiqdi. Ha, sevikli Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning hadislarida kelganidek, cho'g'ni tutsalar, qo'llari kuyardi. Qo'lni asrasalar cho'g'siz qolar edilar. Halqimiz ichidan dinini cho'g'ni qo'lda tutib asrab qolgandek asrashga yaroqli insonlar chiqishi esa, hammamiz uchun sharafdir. Ha, o'sha azizlar xudosizlar zulmidan, tahdididan qo'rqmay, o'limga tik boqib dinimizni asrab qoldilar. Albatta, bu sharoitda diniy ilmlarni to'la egallash haqida gap bo'lishi ham mumkin emas edi. Har kim ilojini topsa, sanoqli suralarni bir amallab yod olib, namozni eplab o'qib turishi katta gap edi. Bu holatda dinimizni o'rganmoqchi bo'lgan har bir kishi yashirincha, to'g'ri kelgan ustozdan to'g'ri kelgan kitobni o'qir va dinimiz deganda o'sha o'zi o'rgangan narsanigina tushunar edi. Boshqa narsaning imkoni yo'q edi. Halqimiz ichida dinimiz haqida gapirishning o'zi katta jinoyat hisoblangan vaqtlar esimizdan chiqqani yo'q. Boshqa musulmon yurtlar bilan aloqa uzilgan, biz u tomonga bormas edik, ular biz tomonga kelmas edilar.
Halq ichida dinimizni ushlab, namozini o'qib, ro'zasini tutib yurganlar nihoyatda oz bo'lganligi achchiq haqiqat. Ana o'sha oz sonlilar ham ko'p qiyinchiliklar bilan namoz o'qishni va ro'za tutishni o'rganishgani ham achchiq haqiqat. Ular xalqi orasida dinimizni o'rganishning eng ko'p tarqalgan uslubidan foydalanib bir amallab namoz o'qish va ro'za tutishni o'rganishgan edilar. Hal-qimiz esa ibodatlarni faqat Hanafiy mazhabi asosida o'rganishar edilar. Ular musulmonlikni taniganidan beri, unga iymon keltirib, amal qila boshlaganidan beri ibodatlaru, shar'iy ahkomlarni ana o'sha Hanafiy mazhabi asosida o'rganib, amal qilib kelganlar. Asrlar osha turli sharoitlarga qaramay, mujtahid ulamolarimiz tomonidan Qur'oni Karim va Sunnati Nabaviyyadan olib xalq ommasi uchun qulaylashtirib qo'yilgan fiqhiy masalalar xuddi Islomning negiziga o'xshab qolgan edi. Ayniqsa, qiyinchilik paytlarda, xudosizlar hamlasiga uchrab dinimizni o'rganish qiyinlashib qolgan kezlarda, muxtasar fiqhiy kitoblar va ular asosida uyushtiriladigan ixcham darslar katta foyda berar edi. Ushbu va shunga o'xshash boshqa omillar sababli xalqimiz boshqa mazhablardagi hukmlar qandoq ekanidan xabarsiz qoldi. Ular ko'pchilik musulmon xalqlari qatori islom shariatini Hanafiy mazhabi orqali o'rganib, Hanafiy mazhabi bo'yicha hayotiga tatbiq qilib keldilar.
Aqida masalasida bo'lsa, jumhur musulmonlari, jumladan, to'rt mo''taraf fiqhiy mazhablarga ergashuvchi musulmonlar qatori «Ahli sunnat val jamoat» mazhabi aqidasida mustahkam edilar. Mujtahid imomlarimiz ittifoq ila Qur'oni Karim va Sunnati Nabaviyyadan chiqargan aqidaviy masalalarga og'ishmay e'tiqod qilar edilar. Bundan boshqa narsa birovning xayoliga ham kelgan emas.
Ruhiy tarbiya bobida esa, tasavvufning «Naqshbandiya» va «Qodiriya» kabi tariqatlari tarqalgan edi. Kishilarimiz mazkur tariqatlar shayxlaridan ruhiy tarbiya olar edilar. Bu masalada ham ixtilof, kelishmovchilik degan narsalar bo'lgan emasdi.
KYeYINGI MAVZULAR:
Hozirgi ixtiloflar qachon va qandoq kurtakladi?
Ixtiloflarning avj ola boshlashi;
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Tong sahar to‘rt muchamizning sog‘, oilamiz tinch, tashqarida hech qanday xavfning xatarisiz uyg‘onish biz har doim ham e’tibor beravermaydiganimiz, shukrini ado etishni esimizdan chiqaradiganimiz ne’matlar sirasiga kiradi. Go‘yo asli shunday bo‘lishi kerakdek yashayveramiz. Yana bir tur ne’matlar borki, bizning e’tiborimizdan chetda. Bularga suv, havo kabi biz qadrlamaydigan, lekin bular bo‘lmasa, bir soat ham yashay olmaydigan ehtiyojlarimiz kiradi.
Bu ne’matlarning shukrini ado etmaslik, ya’ni qadriga yetmaslik oqibati nimalarga olib kelishi bugungi kunda namoyon bo‘lyapti. Pala-partish foydalanish sabab Orol dengizining qurishi nafaqat mintaqamizning, balki butun dunyoning muammosiga aylanib ulgurganiga ancha bo‘ldi. Biz uchun tekinga berib qo‘yilgan bu bebaho ne’matni qadrlamaslik orqasidan bugun insoniyat jiddiy muammolar qarshisida turibdi. Alloh taolo O‘zining kalomida berilgan ne’matlarni qadrlashni ta’kidlab, «Yeb-ichinglar, ammo isrof qilmanglar. Chunki U Zot isrof qiluvchilarni sevmas» (A’rof surasi, 31-oyat), deb buyurdi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tahorat qilayotgan buyuk sahobalardan biri Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhuning suvni ko‘proq ishlatayotganini ko‘rdilar va unga: «Hoy Sa’d! Bu qanday isrofgarchilik?!» dedilar. Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu: «Ey Allohning Rasuli! Tahoratda ham isrof bo‘ladimi?» dedi. U Allohning ibodati uchun tahorat qilayotganda suvni sal ko‘proq ishlatish isrof sanalmasa kerak, deb o‘ylagan ekan. Shunda u zot alayhissalom: «Ha, hatto oqib turgan daryoning yoqasida bo‘lsang ham», dedilar.
Biz esa «Suv – tekin» degan tushuncha bilan bir paytlar shaharlarimiz, qishloqlarimiz, mahallalarimizda zilol suvga to‘lib oqqan ariq-anhorlarni quritdik. Borlarini chiqindixonaga aylantirdik. Oqibatda ilgari odamlar bemalol ichavergan ariq suvlari hozir hatto qo‘l yuvishga ham o‘ylanib qolinadigan holga keldi.
Yaqin-yaqingacha poytaxtning shimoli-sharq tomonidan ko‘rinib, bahri dilingizni ochgan, xush kayfiyat bag‘ishlagan purviqor tog‘lar bugun ko‘rinmay qolganiga odamlar endi-endi ahamiyat bera boshlashdi. Daraxtlarning kamayishi, avtoulovlarning ko‘payishi, mavjud yashil hududlar qisqarib, o‘rniga rejasiz qurib tashlanayotgan uy-joy ekologiyaga, ona tabiatga ta’sir qilmay qolmadi. Qalin changli parda ortiga yashiringan tog‘lar xuddi bizni yordamga chaqirayotgan, vaqtida chora ko‘rilmasa, og‘ir oqibatlar yuzaga kelishidan ogohlantirayotgandek go‘yo.
Va achinarlisi bu og‘ir oqibatlar o‘zini ko‘rsata boshladi. 60 yillik tajribaga ega IQAir tashkiloti tomonidan tayyorlangan oxirgi yillik hisobotda qayd etilishicha, havoning ifloslanishi oqibatida bir yilda dunyo bo‘yicha 7 million aholi hayotdan bevaqt ko‘z yummoqda, milliardlab inson nafas yo‘llari kasalliklari hamda boshqa og‘ir dardlarga yo‘liqmoqda. IQAir sayti ma’lumotlariga ko‘ra, 2023 yil yakunlari bo‘yicha tuzilgan reytingga muvofiq, O‘zbekiston 134 davlat orasida 23-o‘rinni band etib turganini juda achinarli. Ro‘yxatdagi havosi eng iflos uchlikni Bangladesh, Pokiston va Hindiston egallagan (iqair.com/ru/world-most-polluted-countries).
Surunkali respirator kasalliklarining dunyo bo‘ylab tarqalishi va bu jarayonlarning asoratlarini o‘rgangan bir guruh britaniyalik olimlar inson o‘limiga sabab bo‘layotgan beshta asosiy omillardan biri nafas olish tizimi kasalliklar ekanini ma’lum qilishdi. Tibbiyot sohasiga oid yangiliklarni yoritadigan «The Lancet» nashri e’lon qilgan maqolada 1990–2019 yillarda nafas yo‘llari kasalliklarining tarqalishi 39,8 foizga, ushbu dardlardan vafot etganlar soni esa 28,5 foizga oshgani aytilgan. Bronxial astma eng ko‘p tarqalayotgan surunkali respirator kasallik sifatida qayd etilgan bo‘lib, nafas yo‘llarining kasallanishi, birinchi navbatda, chekish illati, shuningdek, havoning ifloslanishi hamda sanoat ishlab chiqarishining turli xildagi salbiy oqibatlari sabab yuzaga kelmoqda.
Yurtimizdagi maktablarning birida atrof-muhitni asrab-avaylash hamda boshqa ijtimoiy muammolarni bartaraf etish, ularning oldini olishga bag‘ishlangan tadbirda bir o‘quvchi yigit Ona Yerning odamlarga qilgan murojaatini o‘qib bergan edi. Siz ham bu murojaatga bir e’tibor berib ko‘ring-a:
«Ey odamzod, nimalar qilib qo‘yding, nimalar qilyapsan! To‘xta! Bo‘ldi! Yetar endi. Daraxtlarni kesib, qancha o‘rmonlarni yo‘q qilding, havoni, suvni bulg‘atding. Ko‘lu daryolarni quritding. Juda qizib ketdim. Yaratilganimdan beri bunaqa qizimaganman. Hammayog‘imni yondirib, ilma-teshik qilib tashlading-ku! Yana nima istaysan, odamzot?! Shaharlarda tuproq qolmadi! Hammayoqni toshdek beton bilan qoplab tashlading. Mening sabrim cheksiz emas. Zaxiralarim ham tugab boryapti. Meni asramasang, ertaga o‘zing qiynalasan. O‘zingni bos. To‘xta. Atrofga qara! Aql bilan ish tutib, menga ozgina yordam berib yuborsang, u yog‘iga o‘zimni o‘zim tiklab olaman. Yaxshiyam Alloh menga o‘zimni o‘zim sovutish qobiliyatini bergan. Lekin vaziyat shu zaylda davom etaversa, ya’ni tabiat shu tarzda ifloslantirilaversa, tiklanish qobiliyatim ham ish bermay qo‘yishi mumkin. Avvalgi holga qaytishi dargumonu, lekin vaziyatni yaxshi tomonga o‘zgartirish mumkin. Yaxshi insonlar hali bor bu dunyoda. Hammangiz birlashsangiz, qo‘lingizdan ko‘p narsa keladi, Xudo xohlasa».
O‘smir yigitning bu murojaati har birimizga ko‘zingizni oching, vaqt borida imkoniyatlarni ishga soling, deyayotgandek go‘yo...
Alloh hech bir narsani bekor yaratmagan. Har bir o‘simlikning, har bir jonivorning vazifasi bor. Shuningdek, ularning mavjudligi, yashashi bir-biriga chambarchas bog‘liq. Bu zanjirni uzish mumkin emas. Bordiyu hayvonot yoki nabotot olamining bir vakili yo‘q qilinsa, buning oqibati qachondir baribir sezilishi aniq.
Achchiq haqiqat shuki, bor tabiatdagi, ya’ni atrof-muhitdagi ko‘pgina resurslar yo‘qotib bo‘lingan. Ammo o‘sha narsalarning ko‘pini tiklash, qaytarish mumkin. O‘z navbatida, borini saqlab qolish ham juda muhim. Shunday ekan, Alloh bergan buyuk ne’matlar – suv, tuproq, havo, o‘simliklaru jonivorlarga bo‘lgan munosabatimizni o‘zgartiraylik, azizlar. Zero, bizdan keyingi avlod ham ozod va obod yurtda yashashga haqli.
«Hilol» jurnali 8(65)-sonidan