Ziyoratgohlardagi maqbaralar va u erdagi daraxtlarni muqaddas sanab, uni tavof qilish va unga sig'inish shirk amalidir.
Tilaklar ijobat bo'ladi, deya qabristondagi daraxtlarga latta bog'lash, qabrlar yoniga sham yoqish, qabr toshlarini o'pish bid'at va xurofot amallaridir.
Hech narsaga yaramaydigan oddiy bir lattani daraxtga bog'lab, hojatim ravo bo'ladi, deyish aqlga ham to'g'ri kelmaydi.
Qabrlar ziyorati oxiratni eslash uchundir.
Qabrlar ziyoratining asl mohiyatini unutib, aziz avliyolar qabrlariga borib, hojatlarini so'raydigan, baxt yoki farzand yohud ishiga rivoj tilab, istaklarini qabr sohiblaridan so'rash ulkan gunohdir.
Har qanday istak, tilaklarni faqat yolg'iz Allohdan so'ralishi kerak.
«Alloh: «Ikki ilohni ma'bud qilib olmangiz! Albatta, U yagona ilohdir! Bas, Mendangina qo'rqingiz!» – dedi. Osmonlardagi va Yerdagi barcha narsalar Uning mulkidir. Din (itoat qilish) Ungagina (bo'lishi) vojibdir. Allohdan o'zgasidan qo'rqasizmi?! Sizlarda qaysi bir ne'mat bor bo'lsa, albatta, u Allohdandir. Shuningdek, qachon sizlarga musibat etsa ham faqat Ungagina yolvorasizlar. So'ngra, sizlardan musibatni daf etgach, sizlarning orangizdan bir to'da kimsalar Parvardigorlariga shirk keltirurlar» (Nahl, 51-54).
Hanafiy mazhabidagi mo''tabar manbalardan biri «Raddul muhtor» kitobida shunday deyilgan:
«Halq tarafidan o'liklarga atab nazr qilish, Allohning do'stlari qabrlariga ularga yaqin bo'lish maqsadida tangalar tashlash, sham, chiroqlar yoqish botil va haromdir»
t.me/oliymahad
Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:
– Haliyam uylanmadingmi?
– Yo‘q, – dedi u.
– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?
– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...
– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..
– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.
Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:
“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:
– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:
– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...
Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.
Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.
Akbarshoh RASULOV