Dunyodagi eng ulug', muqaddas va faxrli kasb egasi bo'lgan Ustozlar va murabbiylarning kasb bayrami munosabati bilan Nukus Muhammad ibn Ahmad al-Beruniy o'rta maxsus islom bilim yurtida «Sizga ta'zim, aziz ustozlar» mavzusida tadbir bo'lib o'tdi. Muhtaram Prezidentimiz Shavkat Mirziyoev o'zining bayram tabrigida: «Ushbu qutlug' ayyomda siz, zahmatkash ustozlarga ko'nglimizda, yuragimizda bo'lgan yuksak hurmat-ehtirom va ezgu tilaklarni so'z bilan to'liq ifoda etish qiyin, albatta. Chunki sizlar dunyodagi eng bebaho boylik va boqiy merosni yaratish, uni xalqimizga, unib-o'sib kelayotgan yosh avlodimizga bezavol etkazish yo'lida chinakam fidoyilik ko'rsatib mehnat qilayotgan ulug' insonlarsiz. Bu ulkan boylik – aql-zakovat va ilm, bu o'lmas meros – yaxshi tarbiyadir» – deb ta'kidlagan edi.
Darhaqiqat, ustozlarning yoshlarimizning qalbiga va ongiga ona-Vatanga muhabbat va sodiqlik tuyg'ularini singdirish, ularni turli yot g'oyalardan himoyalash, komil inson etib tarbiyalashdagi fidoiy xizmatlarini barcha ota-onalar, keng jamoatchiligimiz, butun xalqimiz juda yaxshi biladi va alohida qadrlaydi.
Tadbir Qur'oni karim tilovati va xayrli duolar bilan boshlandi. So'ng bilim yurti mudiri Sh. Bahauddinov «Ustozlarga ehtirom – burchimiz» mavzusida ma'ruza qilib berdi va barcha o'qituvchi va murabbiylarni bayram bilan tabrikladi.
Tadbirda bayram munosabati bilan bilim yurtining bir guruh pedagog-o'qituvchilariga «Faxriy yorliq» va sovg'alar topshirildi. Bilim yurtining xushovoz talabalari tomonidan ijro etilgan ajoyib nashidalar, she'rlar va monologlar ishtirokchilarga manzur bo'lib, tadbirga o'zgacha zavq bag'sh etdi.
Tadbirdan so'ng muhtaram ustozlar milliy taomlar bilan bezatilgan bayram dasturxoniga taklif qilindi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
O‘lim bir eshik. Barcha insonlar undan o‘tadi. Eh koshki, bu eshikka kirgandan keyin mening uyim qanaqaligi ma’lum bo‘lsa?!
Birodar! Qarang, qabrdagilar bir-birlariga juda yaqin yotishibdi. Lekin ular sirtdan yaqin qo‘shni. Aslida esa, bir-birlarining yoniga ham bora olmaydilar.
Usmon roziyallohu anhu qachon qabr yonidan o‘tsalar, shu darajada yig‘lar edilarki, soqollari ko‘z yoshlaridan ho‘l bo‘lib ketardi.
U kishidan: "Siz nega jannat va do‘zaxni esga olganingizda yig‘lamaysiz. Lekin qabrni ko‘rib yig‘laysiz?" deb so‘rashdi. U kishi shunday dedilar: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Qabr oxiratning ilk manzilidir", deganlar. Shunga ko‘ra, agar mayyit qabrdagi azobdan najot topsa, undan keyingi hayot oson bo‘ladi. Agar qabrdagi azobdan najot topa olmasa, u holda undan keyingi hayot qiyin bo‘ladi.
Yana Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Men qabrdan ko‘ra daxshatliroq biror manzarani ko‘rmadim", deganlar.
Biz uchun bu qabrlarda ibrat yo‘qmi? Qarang, boy ham, faqir ham, zo‘ravon ham, kuchsiz ham, oq tanli ham, qora tanli ham, podshoh ham, fuqaro ham barcha barobar yotibdi. Ular dunyoga qaytishni xohlaydilar. Boylik jamlash yoki qasr qurish uchun emas, balki, koshki men bir namoz o‘qish uchun muhlat topsam, koshki bizga bir martagina "Subhanalloh" deyish uchun fursat berilsa, deb, shu amallarni qilish uchun dunyoga qaytishni xohlaydilar. Lekin endi iloji yo‘q. Nomai a’mol yopilib bo‘ldi. Ruh jismdan chiqqan. Hayot muhlati tugab bo‘lgan. Endi har bir mayyit o‘z amalining garovi o‘laroq qabrida yotibdi...
«Nasihatlar guldastasi» kitobidan