Aziz va tabarruk ulamoi kirom-ustozlar –
qadrli va qadrdon imom-xatiblar, munis otinoyilar!
Bugungi yurtimizni tinchligida sizlarning ham xizmatlaringiz beqiyos katta!
Muborak dinimiz kamoloti, masjidu madrasalarimiz obodligi uchun qilayotgan tinimsiz mehnatlaringizni, samarali sa'y-harakatlaringizni va beminnat xizmatlaringizni yuksak qadrlab, katta tashakkurlar bildiramiz!!! Sizlarning mashaqqatli va sermahsul faoliyatlaringiz har qanday tahsinlarga loyiq va munosib!!!
Dinu xalqimiz uchun ertayu-kech xizmat qilayotgan muhtaram Prezidentimizning “Jaholatga qarshi ma'rifat” oltindan qimmat g'oyalarini barpo etish maqsadida har bir xonadonni hidoyatga chorlashda, har bir oilani islom nuri bilan munavvar qilishda, har bir mo''min va mo''minalarga ma'rifat ulashishda sizlarning hissalaringiz hammadan ham ko'p va sarbaland bo'lishida hech qanday shubhamiz yo'q.
Qancha ko'p oilaga “Islom nuri” gazetasi, “Hidoyat” va “Mo'minalar” jurnallari kirib borsa, shuncha ko'p odam Qur'oni karim tafsiri, Hadisi sharif sharhi, aqida, fiqh masalalaridan bahramand bo'lishlari va botil iddaolarga berilmasdan muqaddas dinimiz ko'rsatgan yo'llardan yurishlari – xar birimizning ulkan yutug'imizdir!
"Jaholatga qarshi ma'rifat" bebaho g'oyani "Hidoyat" jurnali, "Islom nuri" gazetasi va "Mo'minalar" jurnallari obunasi orqali ham ancha ta'sirli va unumli amalga oshirishimiz mumkinligi hammamizga ayon. Buning uchun O'MI tizimidagi barcha xodimlar nafaqat o'zimiz obuna bo'lishimiz, balki boshqalarni ham obunaga targ'ib etishimiz – ham farzimiz, ham qarzimiz, ham burchimiz, ham ishimiz bo'lishi darkor!
Iloho yurtimiz tinchligi, Vatanimiz ravnaqi, xalqimiz salomatligi va farovonligi, dinimiz obodligi uchun olib borayotgan mashaqqatli va sharafli, og'ir va savobli, sermahsul va olijanob faoliyatlaringizda Hudoim taolo doimo omadlaringizni berib, ikki dunyoda ham ishlaringizni o'ngidan qilsin!
Ibrohimjon INOMOV,
O'zbekiston musulmonlari idorasi raisi o'rinbosari
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Men padari buzrukvorim rahmatullohi alayhdan eshitganman: «Shayx Abdulqodir Jiyloniy rahmatullohi alayhning bir o‘g‘illari bor edi. Uni hazrat qayergadir ilm tahsil qilish uchun yubordilar. U olim bo‘lib qaytdi. Shayx Abdulqodir Jiyloniy rahmatullohi alayhning bir majlislari bo‘lar edi. Majlisga hazratga yaqin kishilar kelardi. Hazrat ularga nasihat qilib turardilar. O‘g‘illari kelganida, hazrat unga: «Birodar, sen butkul yangi ilm hosil qilib kelgansan, bugun ularga sen va’z qil», dedilar. U judayam tetik edi.
Hazratning taklifini bajonudil qabul qildi. Majlis hali jam edi. U va’z aytdi. Odamlar tinglayverdilar, tinglayverdilar. Lekin ta’sirlanmadilar. Oddiy bir olimning gapini eshitdilar. Shundan keyin hazrat tashrif buyurdilar va o‘tirib, bor-yo‘g‘i shunday bir jumla aytdilar: «Birodar, biz bugun ro‘za tutishni iroda qilgan edik. Kechasi saharlikda ichamiz deb sut saqlab qo‘ygan edik. Lekin taqdirni qarangki, mushuk sutni ichib ketdi va biz ro‘za tuta olmadik».
Bor-yo‘g‘i shu gapni aytdilar. Gaplari qattiq ta’sir qildi. Keyin hazrat o‘g‘illariga bunday dedilar: «Qara, sen soatlab va’z qilding. Ularga hech narsa qilmadi. Men bor-yo‘g‘i bir og‘iz gapirdim, odamlarning qalblariga ta’sir etdi. Sen ilm o‘rganib kelding. Lekin endi qalb dardini paydo qil, qalbingni Allohga qaytarishga, ya’ni bog‘lashga harakat qil. Keyin sening bir so‘zing, u fasohatli-balog‘atli bo‘lsa-bo‘lmasin farqi yo‘q, odamlarning qalblariga, ruhiyatlariga ta’sir qiladi».
«Nasihatlar guldastasi» kitobidan