بسم الله الرحمن الرحيم
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ
وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى رسوله سَيِّدِنَا محمد وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ أجمعين، أَمَّا بَعْدُ!
Muhtaram jamoat! Ma'lumki, aqida – inson hayotida odob-axloq, ibodat, oldi-berdi aloqalari va barcha ilmlardan muhimroq o'rin tutadi. Chunki inson Islomni qabul qilgandan so'ng, birinchi navbatda uning zimmasiga ibodatlarni o'rganishdan ham avval aqida ilmini o'rganish vojib bo'ladi. Shuning uchun ham Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam Muoz ibn Jabal raziyallohu anhuni Yaman ahliga elchi qilib yuborayotganlarida:
﴿ فَلْيَكُنْ أوَّلَ ما تَدْعُوهُمْ إلى أنْ يُوَحِّدُوا اللَّهَ تَعَالَى، فَإِذَا عَرَفُوا ذلكَ، فأخْبِرْهُمْ أنَّ اللَّهَ قدْ فَرَضَ عليهم خَمْسَ صَلَوَاتٍ ﴾
(رواه الامام البخاري والامام الترمذي)
ya'ni: “Avvalo ularni Alloh taoloni bir deyishga chaqiring, qachon ular Allohni bir deb bilishsa, Alloh taolo ularga besh vaqt namozni farz qilganligini xabarini bering”, – deganlar (Imom Buxoriy va Imom Termiziy rivoyatlari).
Ushbu hadisi sharif aqidani naqadar ahamiyatli ekaniga dalolat qiladi. Chunki Rasululloh sallallohu alayhi vasallam Yaman ahlini namoz o'qish va boshqa amallarni bajarishga buyurishdan avval, ularning aqidasini to'g'rilashga buyurdilar.
Alloh taolo Qur'oni karimning Muhammad surasida shunday marhamat qiladi:
فَاعْلَمْ أَنَّهُ لآ إِلَـٰهَ إِلاَّ اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَمَثْوَاكُم
ya'ni: “Bas, (ey, Muhammad!) Allohdan o'zga iloh yo'q ekanini biling va o'z gunohingiz uchun hamda mo'min va mo'minalar(ning gunohlari) uchun mag'firat so'rang! Alloh sizlarning (bu dunyodagi) kezadigan joylaringizni ham, (oxiratda) boradigan joylaringizni ham bilur” (19-oyat).
Ulamolarimiz mazkur oyati karimaning tafsirida shunday deydilar: “Ushbu oyatda Alloh taoloni yolg'iz ekanini bilishga bo'lgan buyruq istig'for aytishga bo'lgan buyruqdan oldin keltirilmoqda”. Bu esa Alloh taoloning yolg'izligini bilish, ya'ni to'g'ri e'tiqodni shakllantirish qanchalar ahamiyatli ekaniga ishoradir. Shu sababdan ham Imom Shofeiy rahimahulloh: “Fiqhdan oldin aqida ilmiga buyurildik”, – deganlar. Imom Abu Hanifa rahmatullohi alayh esa: “Aqidada bilimdon bo'lish fiqhiy ahkomlarda bilimdon bo'lishdan afzalroqdir”, – deganlar.
Muhtaram azizlar! Eng avvalo, qalbda aqida asoslari o'rnashmas ekan, shariat ahkomlarini bajarishdan foyda bo'lmaydi. Zero, ulug' mashoyixlarimizdan So'fi Olloyor aytganlaridek:
“Aqida bilmagan shaytona eldir,
Agar ming yil amal deb qilsa – eldir”.
Imom Abu Mansur Moturidiy rahmatullohi alayhning yo'nalishlariga ko'ra imon bu – til bilan iqror bo'lish va qalb ila tasdiqlashdir. Quyidagilarga imon keltirish vojib: 1. Alloh taologa; 2. Uning farishtalariga; 3. Kitoblariga; 4. Nabiylariga; 5. Oxirat kuniga; 6. Qadarning yaxshisi ham, yomoni ham Alloh taolodan ekaniga; 7. O'lgandan keyin qayta tirilish bor ekaniga.
Muhtaram jamoat! Turli ijtimoiy so'rovnomalardan hozirgi ayrim yoshlarimizning aqidaviy bilimi o'ta sayoz ekani ma'lum bo'lib qolmoqda. Imon-e'tiqod, o'tgan payg'ambarlar va nozil qilingan ilohiy kitoblar haqidagi oddiy savollarga ko'pchilik yoshlar javob bera olmayotgani juda achinarli holdir. Aslida bu bir paytlar ajdodlari butun dunyoga ahli sunna aqidasini ta'lim bergan xalqning bugungi kundagi avlodlariga yarashmaydi. Vaholanki, bularni bilishlik va haq deya e'tiqod qilishlik – har bir musulmonman degan kishining zimmasida farzi ayndir. Bu narsa barcha ota-onalarni tashvishga solishi kerak. Zero, farzandlarimizning imon-e'tiqodi borasida Oxiratda – Alloh taoloning huzurida mas'ulmiz! Alloh taolo har bir mo'minga xitob qilib, shunday buyurgan:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ
ya'ni: “Ey, imon keltirganlar! O'zlaringizni va oila a'zolaringizni yoqilg'isi odamlar va toshlar bo'lmish do'zaxdan saqlangizki, unda dag'al va qattiqqo'l, Alloh buyurgan narsaga itoatsizlik qilmaydigan, faqat buyurilgan ishni qiladigan farishtalar (xizmat qilurlar)” (Tahrim surasi 6-oyat).
Kishi o'zini va oila a'zolarini do'zaxdan saqlashi – eng avvalo sog'lom va mustahkam e'tiqod bilan bo'ladi. Alloh taologa shirk keltirgan yoki imonida shubhada bo'lgan kimsa Oxirat diyorida najot topolmaydi.
Shunday ekan, o'zimiz dinda bilishimiz va e'tiqod qilishimiz zarur bo'lgan ilmlarni o'rganib, farzandlarimiz va ahli oilamizga o'rgatishimiz lozim! Farzandlarimiz qalbida Islom aqidasini mustahkam singdirishimiz darkor! Mana shunda ularga turli xurujlar ta'sir qilolmaydi. Kelajak avlodimiz uchun xatarga aylanayotgan – missionerlik, dahriylik, besunnatlik (hadisni inkor qiluvchilar) kabi toifa tarafdorlarining qarashlari va shubhalari ularni yo'ldan ozdirolmaydi!
Hozirda aqidamizni o'rganish uchun barcha sharoitlar mavjud. Hususan Imom Moturidiy rahmatullohi alayh tartibga solgan – Ahli sunna val jamoa e'tiqodi bo'yicha ko'plab kitoblar yozildi, tarjimalar qilib, nashr etildi. Allohga hamdlar bo'lsinki, ushbu ishlar ulamolarimiz tomonidan izchil davom ettirilmoqda.
Qolaversa, O'zbekiston musulmonlari idorasi tomonidan aqida ilmi bo'yicha yurtimizdagi ishonchli ulamolarning silsilaviy darslari ijtimoiy tarmoqlar orqali joylab borilmoqda. Bizga ushbu darslarni tinglash yoki yozilgan asarlarni oila davrasida o'rganishimiz qoldi xolos.
Muhtaram jamoat! Aqida ilmining asosi – Qur'oni karim va mutavotir darajasidagi hadisi shariflardir. Turli qissalar, hikoyalar va to'qima rivoyatlarning Islom aqidasiga mutlaqo daxli yo'q. Lekin hozirda ayrim ilmsiz kishilar tomonidan aynan mana shunday asli yo'q va to'qima qarash hamda tasavvurlardan o'zlariga aqida shakllantirib oladilar. Natijada turli xurofotlarga ishonib, imonlarini xatarga qo'yadilar.
Qolaversa, bugungi kunda ba'zan o'tganlarni qabrini ziyorat qilish asnosida qabrdagilardan yordam so'rash, qabrni tavof qilish, chiroq yoqish, daraxtlarga ip bog'lash kabi xurofotlarni bajarish holatlariga guvoh bo'lib qolamiz. Zero, bu kabi narsalarning dinimizga mutlaqo aloqasi yo'q. Dinimizga ko'ra, yaxshilik ham, yomonlik ham – faqat Alloh taolodandir! Shariatimizda bu kabi amallardan qaytarilgan. Aqidasi mustahkam inson bu kabi ishlardan uzoq bo'ladi.
Muhtaram jamoat! Rasululloh sallallohu alayhi vasallam ummatlarining etmish uch firqaga bo'linib ketishi haqida xabar berib, shunday deganlar:
إِنَّ بَنِى إِسْرَائِيلَ تَفَرَّقَتْ عَلَى ثِنْتَيْنِ وَسَبْعِينَ مِلَّةً وَتَفْتَرِقُ أُمَّتِى عَلَى ثَلاَثٍ وَسَبْعِينَ مِلَّةً كُلُّهُمْ فِى النَّارِ إِلاَّ مِلَّةً وَاحِدَةً قَالُوا وَمَنْ هِىَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ مَا أَنَا عَلَيْهِ وَأَصْحَابِى
(رَوَاهُ الامام التِّرْمِذِيُّ)
ya'ni: “Albatta Bani Isroil etmish ikki firqaga bo'linib ketganlar. Ummatim etmish uch firqaga bo'linadi, faqat bitta firqadan boshqa barchasi do'zaxda bo'ladi”, – dedilar. Shunda (sahobalar): Ey Allohning Rasuli, ular kim? – deyishdi. U Zot: “Mening va sahobalarimning yo'lida bo'lganlardir”, – dedilar” (Imom Termiziy rivoyatlari).
Ushbu hadisi sharifda faqat bitta toifa to'g'ri yo'ldan og'ishmasdan najot topishlari xabari berilgan. Bu toifaning qanday sifatda bo'lishi haqida boshqa bir hadisi sharifda shunday deyilgan:
إِنَّ أُمَّتِي لاَ تَجْتَمِعُ عَلَى ضَلاَلَةٍ فَإِذَا رَأَيْتُمُ اخْتِلاَفًا فَعَلَيْكُمْ بِالسَّوَادِ الأَعْظَمِ
(رَوَاهُ الامام ابْنُ مَاجَةَ)
ya'ni: “Ummatim aslo zalolat ustida jamlanmaydi. Shuning uchun qachon ixtilof ko'rsalaringiz, “savodul a'zam”ni lozim tutinglar”, deyayotganlarini eshitdim” (Imom Ibn Moja rivoyatlari).
“Savodul a'zam” kalimasi “ulkan jamoat” ma'nosini bildiradi.
Islom ummatini hozirda va hozirga qadar jamlab kelgan katta jamoat – aynan Moturidiylar va Ash'ariylar hisoblanishadi. Bu Islom tarixidan barcha uchun ma'lum bo'lgan va inkor etib bo'lmaydigan haqiqatdir! Ushbu ikki buyuk ulamo aqida bobida Rasuli akram alayhissalom va sahobiyi kiromlar tutgan yo'lni keyingi ummatga etkazishgan. Shuning uchun ham haqli ravishda ularga nisbatan “Ahli sunnaning imomlari”, deya e'tirof etilgan. Aqoid ilmining mashhur olimlaridan biri Imom Hasan ibn Abi Azaba “Ravzatul bahiyya” kitoblarida: “Ahli sunna val jamoaning asosi ikki yirik olimga borib taqaladi: birlari – Imom Abul Hasan Ash'ariy bo'lsa, ikkinchilari – Imom Abu Mansur Moturidiydirlar. Ushbu ikki Imomdan qaysi biriga ergashgan kishi borki, aqidasidagi fasoddan, adashishdan salomat bo'libdi va hidoyat topibdi”, – deganlar.
Bugungi kunimizda musulmon kishini gunohi yoki ularning yanglish aqidasiga ergashmagani sababli, kofirga chiqaradigan, oyat va hadislarni yuzaki tushunib, Alloh taoloni bandalariga o'xshatadigan toifalar ham mavjud. Bu holatga ijtijoiy tarmoqlarda tarqatilayotgan ma'lumotlar, S.Samarqandiy kabi ayrim shaxslarning targ'ibotlarida guvoh bo'lib turibmiz. Ulamolar ularni qadimdan “mushabbihalar” va “mujassimalar” deb ulardan ogohlantirganlar. Insonni kufrda ayblash haqida Alloh taolo Qur'oni karimda shunday degan:
لا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَيْكُمُ السَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِناً
ya'ni: “Sizga salom bergan kimsaga, mo'min emassan, demanglar”
(Niso surasi 94-oyat).
Demak, Alloh taolo bu oyati karimada shoshma-shosharlik bilan birovning mo'min emasligi haqida hukm chiqarib, ish ko'rishdan qaytarmoqda.
Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam “La ilaha illalloh, Muhammadur rasululloh” deb turgan shaxsni kofirga chiqarish xatarini bir qancha hadisi shariflarida bayon qilganlar. Jumladan: Rasululloh sallallohu alayhi vasallam bunday dedilar:
ثَلاَثَةٌ مِنْ أَصْلِ الإِيمَانِ: الْكَفُّ عَمَّنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَلاَ نُكَفِّرُهُ بِذَنْبٍ وَلاَ نُخْرِجُهُ مِنَ الإِسْلاَمِ بِعَمَلٍ
(رَواهُ الإمامُ مسلم عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رضي الله عنه)
ya'ni: “Uch narsa imonning aslidandir: “La ilaha illalloh” degan kimsaga tegmaslik, uni gunohi tufayli kofir demaymiz, amali tufayli Islomdan chiqarmaymiz” (Imom Abu Dovud rivoyatlari).
Yana bir hadisi sharifda: “Kim mo'min kishini kofirga chiqarsa, uni o'ldirgandek gunohkor bo'ladi” (Imom Buxoriy rivoyatlari).
Shuningdek, hozirda yana ayrim toifalar qabr azobi, Qiyomatga yaqin dajjol chiqishi, Oxiratda amallar mezon (tarozi) bilan o'lchanishi haqidagi shar'iy dalillar va sahih hadislarni inkor qiladilar. Ularni avvalda mo''tazila firqasi inkor qilib, to'g'ri yo'ldan adashgan edi. Umuman olganda bu kabi firqalar va oqimlar Qiyomatgacha chiqib, inqirozga uchrab ketaveradi. Ahli sunna val-jamoa esa Qiyomatga qadar davom etadi. Bu haqda Savbon raziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisi sharifda Payg'ambirimiz sallallohu alayhi vasallam:
لَا تَزَالُ طَائِفَةٌ مِنْ أُمَّتِي ظَاهِرِينَ عَلَى الْحَقِّ، لَا يَضُرُّهُمْ مَنْ خَذَلَهُمْ، حَتَّى يَأْتِيَ أَمْرُ اللهِ وَهُمْ كَذَلِكَ
(رَوَاهُ الامَامُ مُسْلِمٌ)
ya'ni: “Ummatimdan bir toifa haqda zohir bo'lgan hollarida davom etarlar, ularni tark qilgan kishi ularga zarar keltira olmas. Allohning amri kelgunicha ular o'sha holda bo'lurlar”, – deganlar (Imom Muslim rivoyatlari).
Muhtaram azizlar! Habaringiz bor, O'zbekiston musulmonlari idorasining muzey va kutubxona fondida Usmon Mushafi va Katta Langar Qur'oni sahifalari kabi qadimiy qo'lyozmalar saqlanadi. 2019 yil may oyida Axborot va ommaviy kommunikatsiyalar agentligiga vaqt o'tishi bilan ta'mirtalab holatga kelib qolgan Katta Langar Qur'onining sahifalarini shoshilinch ravishda restavratsiyasi ishlarini boshlash zarurligi ma'lum qilindi.
Agentlik rahbariyati, xususan o'sha davrda direktor o'rinbosari lavozimida faoliyat yuritgan Saida Shavkatovna Mirziyoeva vaziyatni joyiga borib o'rgandi.
Natijada, Frantsiyaning Luvr muzeyidan mutaxassislar jalb etildi. Ular boshchiligida yurtimizdagi restavratorlar va soha mutaxassislari bilan birgalikda O'zbekiston musulmonlari idorasi kutubxonasining restavratsiya laboratoriyasida 2019 yilning noyabr' oyidan 2021 yilning may oyiga qadar bitikni 3 bosqichda restavratsiya qilindi.
Dinimizga, muqaddas Kitobimizga munosib ehtirom ko'rsatayotgan insonlar, jumladan Katta Langar Qur'onini asrab-avaylash, sahifalarni tiklash ishlarida jonbozlik qilganlar haqqiga duo qilaylik! Alloh xizmatlarini qabul qilib, ko'plab ajru savoblar bersin!
Alloh taolo barchalarimizni O'zi rozi bo'lgan haq yo'lida bo'lishimizga muvaffaq etib, aqidada adashishdan, turli firqalarga bo'linishdan panohida asrasin! Omin!
Muhtaram imom-domla! Kelgusi juma ma'ruzasi “Silai rahm – qarindoshlik aloqalarini yaxshilash”mavzusida bo'ladi, inshaalloh.
(5 qismdan iborat)
(faqat ASOSIYLARI) ni ULUG‘ USTOZ ULAMOLARIMIZ bayon qilib berganlar:
(1-qism)
KALOMULLOH – QUR’ONI KARIMDA
MЕHRIBON PARVARDIGORIMIZ
MARHAMAT QILADI:
►«Qur’on o‘qilganda uni tinglangiz va sukut saqlangiz! Shoyad shunda rahm qilingaysiz!» (A’rof surasi 7/204 oyat);
►«Yurganingda o‘rtahol yurgin va ovozingni past qilgin! Chunki ovozlarning eng yoqimsizi eshaklar ovozidir» (Luqmon surasi 31/19 oyat);
►«Allohning rahmati sababli Siz, ey, Muhammad, sahobalarga muloyimlik qildingiz. Agar dag‘al va toshbag‘ir bo‘lganingizda, albatta, ular atrofingizdan tarqalib ketgan bo‘lur edilar. Bas, ularni afv eting, gunohlari uchun kechirim so‘rang va ular bilan kengashib ish qiling!» (Oli Imron surasi 3/159 oyat);
►«Ey, Muso! Siz o‘zingiz va birodaringiz Horun Mening oyatlarimni odamlarga olib boringiz va Meni zikr qilishda sustlik qilmangiz! Ikkingiz Fir’avnning oldiga boringiz, chunki u «Men – xudoman», deb haddidan oshdi. Bas, unga yumshoq so‘z aytingiz! Shoyad, u eslatma olsa yoki halok qilishimdan qo‘rqsa» (Toho surasi 20/42-44 oyatlar);
►«Ularning ko‘p shivirlashib gaplashishlarida yaxshilik yo‘qdir. Magar sadaqa berishga, ezgulikka yoki odamlar o‘rtasini isloh qilishga buyurgan bo‘lsalar, bu yaxshidir. Kimda-kim Alloh rizosi uchun shu ishlarni qilsa, unga ulkan mukofot berajakmiz» (Niso surasi 4/114);
►«Mo‘minlar najot topdilar. Ular namozlarida o‘zlarini kamtar tutuvchidirlar. Ular behuda so‘z va ishlardan yuz o‘giruvchidirlar» (Mu’minun surasi 23/1-3 oyatlar);
►«Qasamki, agar bergan ne’matlarimga shukr qilsangiz, albatta, ularni yanada ziyoda qilurman. Bordi-yu, noshukrchilik qilsangiz, albatta, azobim ham juda qattiqdir» (Ibrohim surasi 14/7 oyat);
►«Faqat Allohgagina sig‘inasiz, ota-ona, qarindosh, yetim va miskinlarga yaxshilik qilasiz, odamlarga shirinso‘z bo‘ling...» (Baqara surasi 2/83 oyat);
►«Zotan, o‘ng va chap tomonda o‘tirgan ikki yozib turuvchi farishta qabul qilib yozib tururlar. U biror so‘zni talaffuz qilsa, albatta, uning oldida hoziru nozir bo‘lgan bir kuzatuvchi (so‘zni yozib oluvchi farishta) bordir» (Qof surasi 50/17-18 oyatlar);
►«Holbuki, sizlarning ustingizda barcha so‘zingiz va ishingizni yodlab turuvchi farishtalar bor. Ular nomai a’molga yozuvchi ulug‘ zotlardir. Ular siz qilayotgan ishlarni bilurlar» (Infitor surasi 82/10-12 oyatlar);
►«Kimki tavba qilib ezgu ishlarni qilsa, bas, albatta, u Alloh rizosi va mag‘firatiga qaytgan bo‘lur. Ular (Rahmonning suyukli bandalari) yolg‘on guvohlik bermaslar va behuda so‘z yo ish oldidan o‘tgan vaqtlarida olijanoblik bilan undan yuz o‘girgan holda o‘tarlar» (Furqon surasi 25/71-72 oyatlar);
►«Ey, mo‘minlar! Allohdan qo‘rqingiz va to‘g‘ri so‘zlangiz! Shunda Alloh ishlaringizni o‘nglar va gunohlaringizni mag‘firat etar. Kimki Allohga va Uning payg‘ambariga itoat etsa, bas, u ulug‘ yutuqqa erishibdi» (Ahzob surasi 33/70-71 oyatlar).
JANOBI PAYG‘AMBARIMIZ
RASULULLOH SALLALLOHU ALAYHI VASALLAM
MЕHR-MURUVVAT TARIQASIDA MARHAMAT QILADILAR:
>«Kim Allohga va Oxirat kuniga imon keltirgan bo‘lsa, yaxshi gap gapirsin yoki jim tursin!» (Imom Buxoriy va Imom Muslim rivoyatlari);
>«Jim turgan najot topibdi» (Imom Termiziy rivoyatlari);
> «Haq bo‘la turib, janjalni tark etgan kishiga — jannat yonidagi bir uyga kafilman!
> Hazildan bo‘lsa ham, yolg‘onni tark etgan kishiga — jannat o‘rtasidagi bir uyga kafilman!
> Chiroyli xulqli kishiga — jannatning eng yuqorisidagi bir uyga kafilman!» (Imom Abu Dovud rivoyatlari);
> «Haqiqiy musulmon – boshqa musulmonlar uning tili va qo‘lidan ozor ko‘rmagan odamdir» (Imom Buxoriy va Imom Muslim rivoyatlari);
> «Kim sukut qilsa, najot topdi» (Imom Termiziy rivoyatlari);
> «Kimning gap-so‘zi ko‘p bo‘lsa, ko‘p gapirsa, ko‘p xato qiladi. Ko‘p xato qilgan odamning gunohi ortadi. Gunohi ko‘p odamga do‘zax munosibroqdir»;
> «Bandaning musulmonligi go‘zal bo‘lishining belgilaridan biri — uni o‘ziga aloqasi yo‘q narsalardan sukut qilishi» (Imom Termiziy va Imom Ibn Moja rivoyatlari);
> «Odam bolasining har bir so‘zi unga qarshi hisoblanadi, faqat yaxshilikka buyurish, yomonlikdan qaytarish yoki Allohni zikr qilish bundan mustasno» (Imom Termiziy rivoyatlari);
> «Mo‘minlarning imoni eng mukammali — xulqi go‘zal bo‘lganlaridir» (Imom Termiziy rivoyatlari);
> «Ota-onaga duo qilishni tark etish rizqni kesadi»;
> «Albatta, odamlarga go‘zal xulqdan afzalroq narsa berilmagan» (Imom Tabaroniy rivoyatlari);
> «Uch toifa kishining qo‘lga kiritgan narsasida baraka bo‘lmaydi va qayerda bo‘lsa ham xorlanadi:
> Mening nomimni eshitganda salavoti sharif aytmagan;
> Ramazon oyiga hurmat ko‘rsatmagan;
> Ota-onasi tirik bo‘la turib, ularni xursand qilmagan»;
> «Yarimta xurmo bilan bo‘lsa ham o‘zingizni do‘zaxdan saqlang! Agar kimki buni topolmasa – shirin so‘z bilan!»;
> «O‘ziga tegishli bo‘lmagan narsalarni tark etishi – kishining yaxshi musulmon ekanligidan dalolatdir» (Imom Termiziy rivoyatlari);
> «Ikki ne’mat borki, ko‘pchilik insonlar uning qadriga yetmaydilar. Ular: sihat-salomatlik va xotirjamlikdir» (Imom Buxoriy rivoyatlari);
> «Yer yuzidagilarga rahm qiling, osmondagi Zot sizga rahm qilgusidir»;
> «Bir kishiga tabassum bilan yaxshi so‘z aytish – sadaqadir» (Imom Buxoriy rivoyatlari);
> «Besh narsadan oldin besh narsani g‘animat biling: keksaligingizdan oldin yoshligingizni, betobligingizdan oldin salomatligingizni, faqirligingizdan oldin boyligingizni, bandligingizdan oldin bo‘sh vaqtingizni, o‘limingizdan oldin tirikligingizni!» (Imom Hokim rivoyatlari);
> «Qo‘shnilaringiz sizni “yaxshi odam” deyishayotgan bo‘lsa, demak, siz – yaxshisiz. Agar ular sizni “yomon odam” deyishayotgan bo‘lsa, demak, siz – yomon odamsiz»;
> «Sadaqaning afzali – kelisholmay qolganlarning o‘rtasini isloh qilishdir» (Imom Abu Dovud rivoyatlari);
> «Biror kishi bor aybingizni aytib, sizni haqoratlasa, siz uni unda bor aybi bilan ham haqoratlamang. Shunda buning savobi sizga, gunohi unga bo‘lur»;
> «Kim agar birovning aybini aytib, odamlarga oshkor qilsa, to o‘zi ham shu aybni qilmasdan dunyodan ketmaydi»;
> «Kimiki biror mo‘min kishining aybi yoki gunohini bilib turib, uni fosh etmay yashirsa, go‘yo tirigicha ko‘milgan go‘dakni tiriltirganchalik savobga ega bo‘lur» (Imom Bayhaqiy rivoyatlari);
> «Kimki bir musulmonning aybini yashirsa, Alloh dunyo-yu oxiratda uning aybini yashiradi»;
> «Har bir qilinadigan yaxshilikka sadaqa savobi berilur»;
> «Qaysi kishi o‘zganing aybini ko‘rib, uni yashirsa, xuddi tiriklay ko‘milgan qizni qabridan qutqargan kabi bo‘ladi» (Imom Abu Dovud rivoyatlari);
> «Kimki bir chumchuqni bekordan-bekor o‘ldirsa, Qiyomat kunida u chumchuq Arsh oldiga kelib, baland ovoz bilan: “Parvardigorim, bu bandadan so‘ragin, nima uchun meni behuda o‘ldirdi ekan?” – deydi»;
> «Zolim bilan birga yurgan odam jinoyat sodir qilibdi»;
> «Birodaringiz zolim bo‘lsa ham, mazlum bo‘lsa ham unga yordam bering!» (zulm ildiziga bolta urish – ham zolimga, ham mazlumga yordamdir);
> «Maslahatni aql egalaridan so‘ranglar – to‘g‘ri yo‘l topasizlar. Ularning aytganidan chiqmang – pushaymon bo‘lasizlar»;
> «Kim bir musulmonning gunohini yashirsa, Alloh uning gunohini dunyoda ham, oxiratda ham yashiradi»;
> «Kimniki Alloh Taolo do‘st tutsa, unga odamlarning hojatlari tushadigan qilib qo‘yadi»;h
> «Siz yaxshilikni unga munosib bo‘lganga ham, bo‘lmaganga ham qilavering. Agar siz ezgulikka loyiq odamni topsangiz, demak, u ezgulik ahlidir, agar unday odamni topmasangiz, demak, siz o‘zingiz ezgulik ahlidansiz»;
> «Kimki biror gunoh ish qilishni niyat qilsa-yu, so‘ngra niyatidan qaytsa, unga bir yaxshilik savobi yozilajak»;
> «Butun umr ezgulikni tilanglar!»;
> «Odamlarning yaxshisi – kishilarga manfaati ko‘p tekkanidir»;
> «Ummatimning rahmdillaridan va shafqatlilaridan fazilat istanglar! Chunki sizlar ularning qanotlari ostida yashaysizlar»;
> «Mazlumning duosidan saqlaninglar, garchi u kofir bo‘lsa ham. Chunki uning duosi to‘siqsizdir»;
> «Odamlardan bo‘lgan yaxshilikka minnatdorchilik izhor qilaolmagan odam — Xudoga ham shukr qila olmaydi»;
> «Sizlardan birortangiz o‘zi uchun yaxshi ko‘rgan narsani birodari uchun ham ravo ko‘rmaguncha, mo‘min bo‘la olmaydi» (Imom Buxoriy va Imom Muslim rivoyatlari);
> «Allohning ne’matlari bilan yaxshi qo‘shnichilik qilinglar, zero u biror oiladan ketib qolsa, qaytib kelmasligi mumkin»;
> «Kimki yaxshilik ko‘chatini qadasa, orzu qilgan hosilini yig‘ib oladi va kimki yomonlik urug‘ini sepsa, afsus-nadomat mevasini terib oladi»;
> «Gunohli gapni eshitgan kishi ham uni aytganning sherigidir»;
> «Biror banda dunyoda bir bandaning aybini yashirsa, Alloh taolo Qiyomat kuni uning ayblarini yashiradi» (Imom Muslim rivoyatlari);
> «Kim o‘zining haq ekanini bilib turib, tortishuvni to‘xtatmasa, imonda haqqoniylik darajasiga yetmagan bo‘ladi»;
> «Janjalni avval tugatgan kishiga jannatdan bir saroy beriladi»;
> «Kim haqsiz bo‘la turib janjalni to‘xtatsa, unga jannatning chetidan bir saroy beriladi.
> Kim haq bo‘la turib janjalni to‘xtatsa, unga jannatning o‘rtasidan bir saroy beriladi»;
> «Kim musulmon birodarining aybini yashirsa, Alloh uning aybini Qiyomat kuni yashiradi. Kim musulmon birodarining aybini oshkor qilsa, Alloh uning aybini oshkor qiladi, hatto uni o‘z uyida ham sharmanda qiladi» (Imom Ibn Moja rivoyatlari).
SAHOBAI KIROMLARDAN NAQL:
♦ «Biz Rasulullohning oldilarida hisob-kitobidan qo‘rqqanimiz uchun ko‘p sukut qilardik».
♦ Soib raziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sallallohu alayhi vasallamning huzurlariga keldim. Bas, odamlar meni maqtay boshladilar va go‘zal axloqlar bilan zikr qila boshladilar. Shunda Rasululloh sallallohu alayhi vasallam:
— “Rost aytdingiz! Otam, onam sizga fido bo‘lsin! Siz sherigim edingiz. Qanday ham yaxshi sherik edingiz.
Xilof ham qilmas edingiz. Talashib-tortishmas ham edingiz” dedim» (Imom Abu Dovud va Imom Nasoiy rivoyatlari).
: ushbu hadisi sharifning roviysi Soib ibn Abu Soib raziyallohu anhu avvallari Payg‘ambar sallallohu alayhi vasallamning sheriklari bo‘lgan edilar. Ikki sherik bir-birlarini juda ham yaxshi bilar edilar. Shuning uchun ular bir-birlarini vasf qilishda boshqalardan ko‘ra afzal edilar.
Soib ibn Abu Soib raziyallohu anhuning Payg‘ambar sallallohu alayhi vasallamga qilgan vasflarida U Zotning talashib-tortishish odatlari yo‘qligi aytilmoqda.
ULUG‘LARDAN HIKMATLAR:
⇒ «Sukut – hikmat, lekin unga amal qilganlar juda oz».
⇒ «Kishi faqat kerakli gapni aytsin. Keraklisi kam, keraksizi ko‘pdir».
⇒ «Insonni yiqitadigan narsalarning eng ko‘pisi — tilidir».
⇒ «Kim “Muhammad sallallohu alayhi vasallamga ummatman, U Zotga ergashaman, U Zotdan o‘rnak olaman”, desa, hech ham talashib-tortishuvchi bo‘lmasin!».
«Sunnat ermish, kofir bo‘lsa, berma ozor,
Ko‘ngli qottig‘, dil ozordin Xudo bezor,
Alloh haqi, ondog‘ qulg‘a sijjin tayyor,
Donolardin eshitib, bu so‘z aydim mano»
(Hoja Ahmad Yassaviy).
⇒ «Har kim gapiradi, lekin kam odam sukutning qiymatini tushunadi».
⇒ «Jannatda faqat pok so‘z. Shuning uchun dunyoda ham pok so‘z — yoxud sukut afzal».
⇒ «Kishi sukut orqali o‘z yuragini, aqlini, vaqtini va obro‘yini saqlab qoladi».
⇒ «Kimki bir ko‘ngli buzug‘ning xotirin shod aylagay,
Oncha borkim, Ka’ba vayron bo‘lsa, obod aylagay»
⇒ «Ko‘p so‘z — ko‘p xato. Sukut — qutqaruv».
⇒ «Aqlli kishi avval o‘ylaydi, keyin gapiradi».
⇒ «Bilimning ko‘pchiligi – so‘zda emas, sukutdadir».
⇒ «Agar bo‘lsang ipak kabi muloyim,
Muloyim sen bo‘lsang, quling bo‘layin.
Qulog‘imga bergan panding olayin,
Kishiga qattiq so‘z aytuvchi bo‘lma»
⇒ «Sukut orqali inson gunohdan, xusumatdan, fitnadan saqlanadi».
⇒ «Tilni himoya qiladigan eng kuchli devor — sukut».
⇒ «Odamning yaxshiligi uning tilida namoyon bo‘ladi».
⇒ «Agarchi ul oyoq ostidadur xor –
Xudo maxluqidur, og‘ritma zinhor!
Takabbur qilmag‘il, ey, bema’oniy,
Faloniy o‘g‘lidurman deb faloniy!»
(So‘fi Ollohyor quddisa sirruhu).
⇒ «Tilga ega bo‘lgan inson — axloqiga ega bo‘lgan inson».
⇒ «Sukut – taqvo alomatlaridan».
⇒ «Sukut — ibodat sifatida ham bo‘lishi mumkin».
⇒ «Burung‘i holig‘a qilma nazzora,
Ani Tangrim aziz etsa na chora?!?
Ishonma otag‘a, qolma talabdin!
Qiyomatda so‘ralmasdir nasabdin»
So‘fi Ollohyor quddisa sirruhu).
⇒ «Mo‘minning sifati — foydasiz gapdan saqlanish va sukut bilan nafsini himoya qilish».
⇒ «Agar so‘z yaxshilikka olib bormasa, sukut afzal».
⇒ «Gapni faqat yaxshi va haq so‘z bilan aytish darkor. Nojoiz, qattiq, fitnaga olib keladigan so‘zdan sukut qilish – Alloh amriga muvofiq».
⇒ «Agar sen qiblaga burmasang yuzni,
Besh mahal sajdayu namozing bekor.
Jannatga hech qachon tikmagil ko‘zni
Agar bir mo‘minga yetkazsang ozor»
(Abdulla Oripov).
⇒ «Sidq va xulqning belgisi — nazorat qilingan til».
⇒ «So‘zda tejamkorlik — kamso‘zlik va sukutga yaqin bo‘lgan odob».
⇒ «Agar so‘z rost va haq bo‘lmasa, sukut afzal».
⇒ «Qo‘pol so‘z — ilon gazagidek zararli».
⇒ «Makkaga yetti qat borgancha bo‘lur,
Boshini silasang o‘ksik insonni»
(Abdulla Oripov).
⇒ «Bekorchi va behuda so‘zlarni gapirish ham nafs kasalligidir».
⇒ «Sukut qiladigan odam kam gunoh qiladi, chunki har so‘z qayd qilinadi».
⇒ «Behuda so‘z ham “behuda ishlar”dan. Mo‘min bundaydan o‘zini olib qochadi».
⇒ «Qo‘pol so‘zdan sukut qilgan inson o‘zini ham, boshqani ham azobdan saqlaydi».
⇒ «Kamgap bo‘ling! Og‘zi yopiq baliqni hech kim qarmoqqa tushira olmaydi. Siz ham og‘zingizni yoping. Chunki qanchadan-qancha insonlar sizning xatolaringizni ovlash payida yurgan bo‘ladi. Siz xuddi mayin yomg‘ir kabi bo‘lingki, yomg‘ir qayerga yog‘sa, o‘sha yerga manfaat yetkazadi».
(Davomi bor...)
Ibrohimjon domla Inomov