Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Kim o'z uyida tahorat qilib, Allohning uylaridan biriga Allohning farzlaridan birini ado etish uchun yurib borsa, uning ikki qadamidan biri ila xatosi o'chadi, boshqasi ila darajasi ko'tariladi», dedilar» (Muslim, Nasaiy va Termiziylar rivoyat qilganlar).
Hadisi sharifda yaxshi niyat bilan masjid tomon bosilgan har bir qadam behuda ketmasligi ajoyib uslubda vasf qilinmoqda.
Ehtimol, masjidga jamoat namoziga qatnaydigan har bir kishi ham o'zining qilayotgan amali naqadar ulkanligini tasavvur eta olmas. Agar haqiqatda tasavvur eta olmasa, Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning ushbu hadisi shariflari ila yaxshilab tanishib olsin. Unday odam masjidga jamoat namozi o'qish uchun borish niyatida tahorat qilib, birinchi qadamini bosishi bilan bir gunohi yuviladi, ikkinchi qadamini bosishi bilan darajasi bir pog'ona ko'tariladi. Masjidga etib borgunicha har qadamda darajasi ko'tarilib boraveradi.
Tahorat va namoz uchun beriladigan savoblar, kechiriladigan gunohlar alohida bo'ladi. Shuningdek, darajalar masalasi ham o'ziga yarasha bo'ladi.
Demak, farz namozlarni doimo masjidda, jamoat ila ado qilishga urinishimiz, iloji boricha masjid tomon bosadigan qadamlarimizni ko'paytirishimiz lozim.
«Hadis va hayot» kitobidan
“Abu Ali G‘assoniy aytadi: Abu Fath Nasr ibn Hasan Sakatiy Samarqandiy hijriy 464 (milodiy 1072) yili bizning huzurimizga keldi. Bir necha yillardan beri Samarqandda qurg‘oqchilik hukm surardi. Odamlar qayta-qayta istisqo qilib, Allohga duo-iltijo etsalar ham, yomg‘ir yog‘mayotgandi. Shunda taqvodorligi bilan tanilgan bir solih kishi Samarqand qozisining oldiga borib:
– Menda bir taklif bor, – dedi.
– Qanday fikr ekan? – so‘radi qozi.
– Siz boshchiligingizda Imom Muhammad Ismoil Buxoriyning qabri yoniga jamoat bilan borib, u zotni vasila qilgan holda Allohga iltijo qilsak. Shoyad, Alloh bizga yomg‘ir yog‘dirsa", dedi.
Qoziga bu taklif ma’qul bo‘lib, odamlar to‘planib, qabr sohibi Imom Buxoriyni o‘rtaga qo‘yib Allohga yig‘lab iltijo qilishdi. Va nihoyat, Alloh taolo ularga yomg‘irni yubordi. Bir hafta davomida tinimsiz yomg‘ir yog‘di. Odamlar yomg‘ir tinishini kutib bir hafta Xartangda qolib ketishdi”.
Imom Zahabiyning
“Siyari a’lom an-nubala” asaridan