Avval xabar berganimizdek, Vaqf xayriya jamoat fondi rahbari Yahyo qori Abdurahmonov xayriya tadbirlari o'tkazish maqsadida Qoraqalpog'iston Respublikasiga tashrif uyushtirgan edi.
Tashrifning ilk manzili Nukus shahridagi Muhammad al Beruniy o'rta maxsus islom bilim yurti bo'ldi.
Madrasada o'tkazilgan uchrashuv chog'ida Ya.Abdurahmonov, bilim yurtining iqtidorli 6 nafar talabalariga to'lov shartnomalari uchun homiylarni hisobidan moddiy yordamlar taqdim etdi.
Shuningdek, tashrif davomida, madrasa ustoz-murabbiylari va talabalarining 1 oylik tushlik hamda kechki ovqatlar uchun zarur bo'lgan oziq-ovqat mahsulotlari saxovatpesha vatandoshlarimiz ko'magida xayriya qilindi.
Jobir ibn Abdulloh roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
“Payg'ambar sollallohu alayhi vasallam: “Gunohlarning kechirilishiga sabab bo'ladigan ish – musulmonning qalbiga xursandchilik kiritish, qornini to'ydirish va mashaqqatini engillatishdir”, – dedilar” (Horis ibn Abu Umoma rivoyati).
Mazkur xayrli ishga xizmat va ehsoni bilan hissa qo'shgan barcha vatandoshlarimizni Alloh taolo mukofotlasin!
Vaqf xayriya jamoat fondi matbuot xizmati
Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:
– Haliyam uylanmadingmi?
– Yo‘q, – dedi u.
– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?
– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...
– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..
– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.
Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:
“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:
– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:
– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...
Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.
Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.
Akbarshoh RASULOV