Bunday kasallikka chalingan odam garchi ehtiyojiga zarur barcha narsalar bilan ta'minlangan bo'lsada, boshqalarning oldida o'zini tilanchi qilib ko'rsatadi.
Muolaja uslubi
Bu illatdan xalos bo'lish uchun – inson o'z muammolari haqida odamlarga shikoyat qilmasligi va ularga muhtojligini ko'rsatmasligi kerak, hatto kambag'al bo'lsa ham. Zero, insonlarning aksariyati ko'p gapirishingizni yoqtirmaydilar. Agar ularga biror shikoyat yoki muammoingizni arz qilsangiz “Gapni ko'paytirmang” deyishadi. Lekin Robbimiz Alloh taolo siz Unga qancha ko'p gapirsangiz shuncha sizni ko'p yaxshi ko'radi.
Sevikli Payg'ambarimiz Rasululloh sollallohu alayhi vasallam jiyanlari Ibn Abbos roziyallohu anhuga: “So'rasang, faqat Allohdan so'ra!” deganlar. Shunday ekan, hamisha yolg'iz Allohga yuzlanib: “Men g'am va tashvishlarimdan yolg'iz Allohgagina shikoyat qilaman...”(Yusuf surasi, 86-oyat), deb ayting.
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Maxfiy sadaqa berish, boshiga tushgan qiyinchiliklardan odamlarga shikoyat qilmaslik va musibatlarini hech kim kimga bildirmaslik jannat xazinalaridandir”, dedilar.
Kim g'am-tashvishini odamlarga shikoyat qilsa, g'ami ziyoda bo'ladi. Kim g'am-tashvishini Allohga shikoyat qilsa, g'amdan forig' bo'ladi.
Bobom Ismoil ibn Nujayd: “O'tmishda tasavvuf olimlari muhtoj bo'lishsada, ammo boy bo'lib ko'rinardilar. Hozir aksincha, odamlarga kambag'allardek ko'rinishga harakat qilishadi”.
Bobni Abu Hamza al-Bag'dodiy rahimahullohning hikmatli so'zlari bilan yakunlaylik: “Kambag'allikdan qanoatlanish katta sinovdir, unga faqat siddiq (rostgo'y)lar bardosh bera oladilar”.
Abu Abdurahmon as-Sulamiyning
“Nafs illatlari va ularning muolajasi” kitobidan
Davron NURMUHAMMAD tarjimasi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Hazrat Tahonaviy rahmatullohi alayhmurid va yaqinlariga «safar qilsangiz va yukingiz sizga bepul olib ketishingizga ruxsat bergan miqdordan ortiq bo‘lsa, albatta, ortiqcha yukning haqqini ado eting va keyin safar qiling», deya ko‘rsatma berar edilar.
Bir kuni u kishi safar qilish uchun vokzalga yetib keldilar. Poyezd kelishiga yaqin qolgan edi. Hazrat yuklarini olib, yuklar tortiladigan joyga yetib keldilar va navbatga turdilar. Tasodifan poyezdda birga ketadigan konduktor u yerga keldi va hazratni tanib qoldi. Darhol: «Hazrat, siz bu yerda nega turibsiz?» deb so‘radi.
Hazrat: «Yukimni torttirish uchun kelganman», dedilar.
Konduktor: «Sizga yukingizni torttirishga zarurat yo‘q. Hech qanday muammo bo‘lmaydi. Men siz bilan birga poyezdda ketaman. Ortiqcha yuk uchun haq to‘lashingiz shart emas», dedi.
Hazrat: «Siz men bilan birga qayergacha borasiz?» deb so‘radilar.
Konduktor: «Falon bekatgacha boraman», dedi.
Hazrat: «Keyin u yog‘iga nima bo‘ladi?» deb so‘radilar. Konduktor: «U bekatda boshqa konduktor keladi. Men unga bu hazratning yuklari, deb aytib qo‘yaman», dedi.
Hazrat: «U konduktor men bilan birga qayergacha boradi?» deb so‘radilar.
Konduktor: «U uzoqqa ketadi. Undan ancha oldin sizning bekatingiz keladi», dedi.
Hazrat: «Yo‘q, men ancha uzoqqa ketaman, oxirat tarafga ketaman, qabrimga ketaman. Qaysi konduktor men bilan birga ketadi?» dedilar. Keyin: «Oxiratda mendan bir davlatga oid poyezdda yukning haqqini ado qilmay qilgan safaring va o‘g‘irliging hisobini ber degan talab bo‘lsa, u yerda qaysi konduktor menga yordam bera oladi?!» dedilar.
«Nasihatlar guldastasi» kitobidan