وَٱلَّذِينَ يُتَوَفَّوۡنَ مِنكُمۡ وَيَذَرُونَ أَزۡوَٰجٗا وَصِيَّةٗ لِّأَزۡوَٰجِهِم مَّتَٰعًا إِلَى ٱلۡحَوۡلِ غَيۡرَ إِخۡرَاجٖۚ فَإِنۡ خَرَجۡنَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ فِي مَا فَعَلۡنَ فِيٓ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعۡرُوفٖۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٞ٢٤٠
240. Vafot etib, xotinlari qolganlaringiz ularga bir yilgacha ketmay foydalanadigan narsani vasiyat qilishsin. Agar ular chiqib ketishsa ham xotinlar o'zlaricha qilgan yaxshi ishlarda sizlarga gunoh yo'q. Alloh albatta qudrat va hikmat egasidir.
Islomning ilk davrida jamiyatda yuqoridagi odat hukmron edi. Meros oyati tushirilib, xotinlarga ham meros beriladigan bo'lgach, ularning idda muddatlari to'rt oyu o'n kun qilindi va bu oyati karima hukmi mansux (bekor) bo'ldi. Mujohid roziyallohu anhu bunday degan: "Vafot etib, juftlarini qoldirganlaringizning xotinlari..." oyatida aytilishicha, xotin iddani marhum er uyida o'tkazishi vojib edi, keyin Alloh taolo to'rt oyu o'n kun idda muddatiga etti oyu yigirma kunni vasiyat ma'nosida qo'shib, to'la bir yil qildi va xotinga ixtiyor berdiki, agar u xohlasa, bir yil marhum eri uyida turadi, xohlamasa, chiqib ketaveradi. Bu ma'noni Allohning: "Agar ular chiqib ketishsa ham xotinlar o'zlaricha qilgan ishlarda sizlarga gunoh yo'q" degan kalomi quvvatlaydi" (Buxoriy rivoyati).
وَلِلۡمُطَلَّقَٰتِ مَتَٰعُۢ بِٱلۡمَعۡرُوفِۖ حَقًّا عَلَى ٱلۡمُتَّقِينَ٢٤١
241. Taloq qilingan xotinlarini me'yorida manfaatlantirish taqvodorlar burchidir.
Avvalgi oyatlarda yaqinlashmay turib taloq qilingan va nikoh vaqtida mahr belgilanmagan bo'lsa ham o'sha xotinga er mulkidan ro'mol, ko'ylak kabi narsalar berish lozimligi zikr qilingan edi. Endi esa har bir taloq qilingan xotinga moddiy yordam ko'rsatib, ularni manfaatlantirish, ko'nglini ko'tarish taqvodor erlarning burchi ekani eslatilmoqda. Moddiy nafaqa taloq qilingan xotinning iddasi tugaguniga qadar beriladi.
Albatta, taloq ayol va uning ahli uchun og'ir bo'ladi. Umid bilan nikohdan o'tib, orzu-havas bilan yangi turmushni ko'zlab turganida taloq bo'lishi katta musibatdir. Buning ustiga do'stu dushman, yoru birodarlarning oldida nima degan gap bo'ladi?! Ana shu holatlarni hisobga olib, taloq qilingan ayolga shariatda mut'a (foyda) deb nomlangan moliyaviy taqdirlash berish joriy qilingan. Beriladigan mut'aning miqdori er tarafga bog'liq, imkoniga qarab ko'proq narsa bersa, yaxshi bo'ladi. Rivoyat qilishlaricha, imom Hasan roziyallohu anhu mut'a uchun o'n ming dirham bergan ekanlar. Shunday qilinsa, kelin tarafga engil bo'ladi, ko'ngillari taskin topadi, do'stu dushmanlarning gap-so'zidan ham qutuladilar. Chunki shuncha mol-dunyo berish qizda ayb yo'qligiga, yigit taraf uni hurmat qilishiga, ammo noilojlikdan ajrashayotganligiga dalolat bo'ladi.
كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ٢٤٢
242. Aql ishlatishinglar uchun Alloh oyatlarini shunday bayon etadi.
Alloh taolo O'z Payg'ambari Muhammad alayhissalom orqali nozil qilgan oyatlaridagi hukmlar, amr va qaytariqlar haqida tafakkur qilish, aql ishlatib o'ylab ko'rish, oyatlarning asl mohiyatini anglash va ularni hayotga tatbiq etish har bir musulmonning sharafli burchidir. Qur'oni karim oyatlari musulmon hayotining barcha jabhalarini qamrab olgan. Ular musulmonlar duch kelishi mumkin bo'lgan barcha muammolarni ilohiy ta'lim asosida isloh qilib beradi. Qur'on oyatlari ibodatlar bilan bir qatorda oilaviy masalalarni, nikoh va taloq, hayz, bola emizish kabi muammolarni ham batafsil zikr etadi va bu boradagi islomiy echimlarni insonlarga tushuntiradi.
Abu Bakr roziyallohu anhuning muhabbati
Buyuk sahobiy Abu Bakr roziyallohu anhu bunday deydilar: “Biz hijratda edik. Men juda chanqab turgan edim. Ozgina sut olib kelib Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga uzatdim va: “Yo Allohning Rasuli, ichib oling”, dedim. Rasululloh ichdilar-u, mening chanqog‘im qondi”.
Bu gaplar aynan haqiqat. Abu Bakr roziyallohu anhu chin dildan shunday dedilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ichdilar va Abu Bakr roziyallohu anhuning chanqoqlari qondi. Bu muhabbatning go‘zalligini his qila olyapsizmi? Bu o‘zgacha, xos bir muhabbatdir...
Savbon roziyallohu anhuning muhabbati
Payg‘ambar alayhissalom dastyorlari Savbon roziyallohu anhuning oldida kun davomida bo‘lmadilar. Nabiy alayhissalom qaytib kelganlarida Savbon roziyallohu anhu u zotga qarab: “Ey Allohning Rasuli, meni yolg‘iz tashlab ketdingiz”, dedi-da, yig‘lab yubordi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Shunga yig‘layapsanmi?” – dedilar. Savbon roziyallohu anhu: “Yo‘q, Rasululloh! Lekin jannatda sizning va o‘zimning martabamni yodga olib qo‘rqib ketdim. Alloh taoloning mana bu oyati esimga tushdi: «Kimda-kim Alloh va Payg‘ambarga itoat etsa, ana o‘shalar Allohning in’omiga erishgan zotlar, ya’ni, payg‘ambarlar, siddiqlar, shahidlar va solih kishilar bilan birgadirlar. Ular esa eng yaxshi hamrohlardir»[1]. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Xursand bo‘laver! Sen ham o‘zing muhabbat qo‘yganlar bilan birgasan”, dedilar.
Savod ibn G‘oziyyaning muhabbati
Savod ibn G‘oziyya Uhud g‘azoti kunida qo‘shinning markazida turardi. Nabiy alayhissalom qo‘shinga qarata: “Saflarni rostlanglar, to‘g‘ri turinglar!” – dedilar. Qarab borar ekanlar Nabiy alayhissalom Savod roziyallohu anhuning to‘g‘ri turmaganini ko‘rib: “Rostlangin, ey Savod!” – dedilar. Sahobiy: “Xo‘p”, dedi-yu, biroq to‘g‘irlanmasdan turaverdi. Payg‘ambar alayhissalom u tomonga yaqinlashib, qo‘llaridagi misvoklari bilan sahobiyning biqiniga niqtab: “Savod, to‘g‘ri turgin!” – dedilar. Savod: “Og‘rittingiz, Rasululloh! Alloh taolo sizni haq ila yuborgan bo‘lsa, endi men sizdan o‘ch olishim uchun imkon bering”, dedi. Payg‘ambarimiz alayhissalom qorinlarini ochib: “Qasosingni olvol, Savod”, dedilar. Savod roziyallohu anhu egilib qorinlarini o‘pa boshladi va: “Yo Allohning Rasuli, bugun shahidlik kunidir, shuning uchun ham oxirgi onlarimda tanam sizning muborak tanangizga tegib qolishini xohladim”, dedi.
Jobir ibn Abdulloh roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi: “Minbar yasalmasidan avval Nabiy sollallohu alayhi vasallam xurmoning tanasiga suyanib xutba qilar edilar. Bir muddat o‘tib, minbar joylashtirilganidan so‘ng Nabiy sollallohu alayhi vasallam minbarga ko‘tarildilar. Shunda o‘sha xurmo tanasidan (yosh boladay) o‘ksik ovoz chiqdi. Uni, hatto biz ham eshitdik. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam keldilar-da, unga qo‘llarini tekkizdilar. Zum o‘tmay u tinchib qoldi” (Imom Buxoriy rivoyati).
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Niso surasi, 69-oyat.