وَلَا تَأۡكُلُوٓاْ أَمۡوَٰلَكُم بَيۡنَكُم بِٱلۡبَٰطِلِ وَتُدۡلُواْ بِهَآ إِلَى ٱلۡحُكَّامِ لِتَأۡكُلُواْ فَرِيقٗا مِّنۡ أَمۡوَٰلِ ٱلنَّاسِ بِٱلۡإِثۡمِ وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ١٨٨
188. Bir-birlaringizning mollaringizni nohaq emanglar. Bilaturib odamlarning mollaridan bir qismini eyish maqsadida gunoh yo'l bilan uni hokimlarga uzatmanglar.
Bu oyati karima Abdon Hadramiy haqida nozil bo'lgan. U Imrul Qays Kindiydan bir parcha erni da'vo qildi. O'rtalarida xusumat chiqdi. Ikkovi ajrim qilishlarini so'rab, Rasululloh alayhissalomning huzurlariga bordi. Imrul Qays o'sha erni Abdonga berishdan bosh tortib, qasam ichmoqchi bo'lganida ushbu oyat nozil bo'ldi va u qasam ichishdan voz kechib, hukm Abdon foydasiga hal bo'ldi. Bu borada Payg'ambar alayhissalom shunday deganlar: "Men ham bir insonman, huzurimga haq talashib, da'vo bilan kelib turasizlar. So'zga ustalik qilib, o'zgalar haqini nohaq o'zlashtirib olsangiz, bilib qo'yinglar, o'sha narsa do'zaxning bir cho'g'idir. Hohlagan uni olsin, xohlamagan olmasin" (Buxoriy va Muslim rivoyati).
Garchi oyat o'sha davrdagi bir hodisa tufayli nozil bo'lgan esa-da, undagi xitob qiyomatgacha barcha ummatga qaratilgandir. "Mollarni nohaq eyish" deyilganining ma'nosi o'g'irlik qilish, omonatga xiyonat etish, firib-aldov bilan o'zlashtirish, foiz olish, qarzga narsa olib, undan tonish, pora berish va olish, zo'rlik bilan tortib olish, qimorda yutib ketish, o'lchov va tarozidan urish, odam savdosi, sehr va folbinlik bilan pul topish, nojoiz tijorat bilan molni qo'lga kiritishdir. Yuqoridagi usullarning har biri orqali mol topish shariatda harom qilingan. "Bilaturib odamlarning mollaridan bir qismini eyish maqsadida gunoh yo'l bilan uni hokimlarga uzatmanglar" oyati matnidagi "tudlu" so'zi "adla"dan olingan bo'lib, odatda quduqqa chelak tashlash ma'nosini bildiradi. Bu o'rinda esa "molni pora sifatida hokimlarga uzatish" ma'nosida qo'llangan. Zolim hokimlarga boshqaning molidan ehson qilish, o'z molini ularga pora qilib berish yo ular bilan birga harom ishlar qilish ham tamoman nojoizdir. "Gunoh yo'l bilan"ni Qurtubiy "zulm va haddan oshish bilan" tarzida tafsir qilgan. Sobuniy esa ushbu oyatni quyidagicha izohlagan: "Ya'ni, bilaturib o'zgalar molini nohaq o'zlashtirib olishingizda sizning foydangizga hal qilishlari uchun undan bir qismini pora sifatida hokimlarga uzatmang". Ushbu oyat juda katta huquqiy va ijtimoiy masalalarni qamrab olgan va unda tavsiya etilgan nasihatlarga amal qilish orqali mo'min banda nafsini "nafsi mutmainna" (sokin nafs) darajasiga olib chiqadi. Qozi yoki hokimga haqni to'xtatish yo nohaq ishni yurg'izib yuborish maqsadida pora berish og'ir gunoh ishdir. Bu ish adolatsiz hukmga, zulmning qaror topishiga va fasod ishlarning keng tarqalishiga olib boradi.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: "Payg'ambar alayhissalom: "Hukm chiqarishda pora bergan ham, olgan ham Allohning la'natiga yo'liqadi", deb ogohlantirganlar" (Ahmad rivoyati). Asrimizga kelib dunyoda poraxo'rlik shu qadar ildiz otib ketdiki, hozir deyarli barcha mamlakatlarda ko'p ishlar, muomalalar porasiz bitmaydigan bo'lib ketdi. Pora ko'p odamlarni vijdonidan ayirdi, xizmat ko'rsatuvchining xizmat buyuruvchiga nisbatan munosabati buzilishiga sabab bo'ldi. Poraxo'rlik balosidan aholining kambag'al, nochor qismi ayniqsa katta zarar ko'ryapti. Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: «Alloh pora beruvchini ham, oluvchini ham, o'rtalarida turganni ham la'natladi», deganlar. Ulamolar «la'natladi» so'zining ma'nosini «harom qilindi» deb sharhlashgan. Ayrim ulamolar: «Pora beruvchining maqsadi musulmonga ozor etkazish yoki haqqi bo'lmagan narsani qo'lga kiritish bo'lsa, u la'natlangandir. Bordiyu o'zining haqqini qo'lga kiritish yoki o'zidan zulmni daf qilish uchun pora bersa, u la'natlangan bo'lmaydi. Hokimning esa, biron bir haqni bekor qiladimi, zulmni daf qiladimi – farqi yo'q, pora olishi harom. O'rtadagi kishi esa, pora beruvchi kabi, maqsadiga qarab baholanadi», deyishgan. Boshqa ulamolar bu fikrga qarshi chiqib, poraning haromligi mutlaq – hamma holda ham harom, deyishgan. Ibn Mas'ud roziyallohu anhu aytadi: «Birodaringning hojatini bilib, uni ravo qilsangu (buning evaziga) senga hadya berganida qabul qilsang, bu ishing haromdir».
Muhammad Said ibn Ramazon ibn Umar ibn Murod al-Butiy 1929 yilda Usmoniylar imperiyasi tarkibida bo‘lgan, bugungi kunda Turkiya Respublikasi hududiga kiruvchi Jizre (arabcha: Jazirat ibn ‘Umar, kurdcha: Cizîrê Botan) viloyatiga qarashli Jalka qishlog‘ida tavallud topgan. Ushbu hudud tarixan boy ilmiy va madaniy merosga ega bo‘lib, ko‘plab yetuk shaxslar, ayniqsa islom olimlari bilan mashhur bo‘lgan. Jizre hududi o‘zining uzoq yillik ilm-fan va ma’rifat an’analari bilan ajralib turadi. Tarixiy manbalarda bu yerda yashab o‘tgan ko‘plab olimlarning ismlari tilga olinadi. Jumladan, buyuk musulmon tarixchisi va "al-Kamil fī’t-Tarix" asari muallifi Ibnul-Asir (1160–1233), mashhur qiroat olimi Abul-Xoyr Muhammad ibn Muhammad al-Jazariy, mexanika va texnika sohasida kashshof sifatida tanilgan, "al-Jami' baynaal-'ilm val-'amal an-nafi' fī ṣina'at al-ḥiyal" asari muallifi Abul-‘Izz ibn Isma‘il ar-Rozzaz al-Jazariy (vafoti 1206-yil) shular jumlasidandir.
Muhammad Said Ramazon al-Butiy ana shunday yuksak martabali olimlardan biridir. U Islom olamida asosan fiqh, da’vatchilik faoliyati, asarlari va siyosat bilan aloqasi sababli mashhur bo‘lgan. Uning ilmiy merosi, asarlari va ilgari surgan g‘oyalari ko‘pincha G‘azoliy bilan qiyoslanadi [1].
Muhammad Said Ramazon al-Butiy 1934-yilda oilasi bilan Suriyaning Damashq shahriga hijrat qilgan. Ular asosan kurdlar istiqomat qiladigan Ruknuddin mahallasiga joylashadilar. Butiy bolaligidan Qur’on ta’limini boshlaydi va atigi olti oy ichida Qur’onni to‘liq xatm qiladi. Keyinchalik otasi bosh-qoshligida turli madrasalarda diniy ilmlar bilan shug‘ullanadi. 1953-yilgacha Shayx Hasan Habanka al-Maydoniy boshchiligidagi "At-tavjih al-islomiy" kollejida nahv, mantiq, balog‘at, usul va boshqa diniy fanlarni o‘rganadi.
1953-yilda Misrning Azhar universiteti Shariat fakultetiga o‘qishga kirib, 1956-yilda tamomlaydi. 1957-yilda Humus shahrida diniy madaniyat o‘qituvchisi sifatida faoliyat boshlaydi. 1960-yilda Damashq universitetining Shariat fakultetida yordamchi lavozimiga tayinlanadi. 1965-yilda Azhar universitetida "Islom huquqida "Maslaha" mavzusida doktorlik dissertatsiyasini "Mumtaz" (juda a‘lo) bahosi bilan himoya qiladi. Shundan so‘ng u Damashq universitetida professor unvoniga erishib, islom huquqi, fiqh, aqida va siyrat fanlaridan saboq beradi.
1970-yilda dotsent, 1975-yilda professor, 1977-yilda esa Shariat fakulteti dekani lavozimiga tayinlanib, 1993-yilgacha bu lavozimda ishlaydi. U arab, kurd, turk va ingliz tillarini yaxshi bilgan. Akademik faoliyati davomida u kitoblari, televideniya, radio va internet orqali keng ommaga diniy ta’lim yetkazgan. Uning Damashqdagi yirik masjidlardagi va’zlari ko‘p sonli kishilarni jamlagan.
Yevropalik tadqiqotchi Andreas Christmann ta’kidlaganidek, diniy amallarga rioya qilmaydigan hatto musulmon bo‘lmagan kishilar ham uning ma’ruzalariga qiziqish bildirgan [2]. 2005-yilda Dubay Qur’on Xizmat Kengashi uni "Namunali Islom Olimi" deb e’tirof etgan. 2012-yilda esa Iordaniya Qirollik Akademiyasi tomonidan tuzilgan eng nufuzli 500 musulmon ro‘yxatida 22-o‘rinni egallagan.
Butiy aqidada Ash’ariy kalom maktabiga ergashgan bo‘lib, salafiylik oqimiga tanqidiy yondashuvi bilan mashhur edi. Fiqhiy yo‘nalishda esa Shofi’iy mazhabiga mansub bo‘lgan.
Butiyning ilmiy faoliyatida birinchi yirik yutug‘i sifatida "ad-Davabitu’l-Maslaha fi’sh-Shari‘ati’l-Islamiyya" nomli doktorlik dissertatsiyasi bo‘lib, bu asar Islom huquqidagi "Maslaha" masalasini chuqur tahlil qilgani sababli tadqiqotchilar tomonidan muhim manba sifatida qadrlanadi.
Uning asl shuhrati esa "Fiqhus-siyra" asari orqali keng tarqalgan. Ushbu kitobda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning hayotlari asosida shar’iy va fiqhiy xulosalar chiqarilib, yangicha ilmiy uslubda taqdim etilgan.
Tahrirchi Bot, [16.05.2025 12:30]
Butiy 70 ga yaqin kitob va ko‘plab maqolalar muallifi bo‘lib, Islom ummati muammolariga bag‘ishlangan "Abhas fi’l-Kimme" nomli o‘nta risoladan iborat to‘plami ham e’tibor qozongan. Bu risolalarda u muammolarga yechimlarning o‘zini emas, balki ularning asl sabablari, xususan, G‘arb qarshisida musulmonlarning ijtimoiy va iqtisodiy jihatdan orqada qolish omillarini ochib berishga intilgan.
U butun umri davomida islomiy fikr, axloq va ma’rifatni targ‘ib etishda fidokorona xizmat qilgan. Afsuski, bu yuksak ilm va taqvo sohibi 2013 yil 21 mart kuni Damashqdagi Imom masjidida dars berayotgan paytida shahid bo‘ldi. Uning vafoti nafaqat Suriyada, balki butun Islom olamida chuqur iztirob bilan qabul qilindi. Shu tariqa Ramazon Butiy o‘zining boy ilmiy merosi va mardonavor xizmatlari bilan musulmon ummatining qalbida chuqur iz qoldirdi.
Muhammaddiyor MO‘MINOV,
Toshkent Islom instituti 402-guruh talabasi.
[1] Mahsum Aslan. Muhammed Said Ramazan el-Bûtî’nin hayatı, eserleri, ilmî kişiliği ve fıkıhçılığı "Muhammad Said Ramazon al-Butiyning Hayoti, Asarlari, Ilmiy Shaxsiyati va Fiqhchilig‘i" nomli magistrlik dissertatsiyasidan. Dijla Universiteti, Sotsial fanlar instituti, Diyarbakir, qisqartirma, 2014.– J.1. — B.1.
[2] Andreas Christmann. Islamic scholar and religious leader: A portrait of Shaykh Muhammad Sa’id Ramadan al-Būti “Musulmon Olim va Diniy Yetakchi: Shayx Muhammad Said Ramazon al-Butiy”, tarj. Muammer İskenderoğlu, Usul islomiy tadqiqotlar jurnali, Son: 2, Iyul-Dekabr, 2004. – 129-154, - B.130.