۞سَيَقُولُ ٱلسُّفَهَآءُ مِنَ ٱلنَّاسِ مَا وَلَّىٰهُمۡ عَن قِبۡلَتِهِمُ ٱلَّتِي كَانُواْ عَلَيۡهَاۚ قُل لِّلَّهِ ٱلۡمَشۡرِقُ وَٱلۡمَغۡرِبُۚ يَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ١٤٢
142. Odamlarning esi pastlari: "Nima bularni qiblalaridan yuz o'girtirdi?" deyishadi. "Mashriq va Mag'rib Allohniki, O'zi xohlaganlarni to'g'ri yo'lga boshlaydi", denglar.
Alloh taoloning amriga ko'ra musulmonlarning qiblalari o'zgartirilib, endi ular Masjidul-Aqso o'rniga Masjidul-Haromdagi Ka'baga yuzlanib namoz o'qiy boshlashganida ayrim nodon kimsalar: "Ie, bularning qiblasi nega o'zgarib qoldi, buning boisi nima ekan?" kabi savol berishga tushdi. Shu bois Alloh taolo musulmonlarga bunday xitob qilyapti: o'sha nodonlarga aytinglar, sharq tomon ham, g'arb tomon ham, butun dunyo Allohniki, U xohlaganini mana shunday narsalar bilan sinab hidoyatga boshlaydi, xohlaganini esa, zalolatga ketkazadi.
Baro roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Nabiy sollallohu alayhi vasallam Madinaga ilk bor kelganlarida ansorlardan bo'lgan bobolarinikiga – yoki tog'alarinikiga – tushdilar. Baytul Maqdisga qarab o'n olti oy yoki o'n etti oy namoz o'qidilar. U zotga qiblalari Bayt tarafida bo'lishi yoqar edi. Ilk (Baytullohga qarab) o'qigan namozlari asr namozi bo'ldi. U zot bilan birga bir necha kishi ham namoz o'qidi. Birga namoz o'qiganlardan bir kishi chiqib, bir masjid ahlining yonidan o'tdi. Ular ruku'da edi. Shunda u: «Alloh nomi ila guvohlik beramanki, shak-shubhasiz, men Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan Makka tomonga qarab namoz o'qidim», dedi. Natijada ular o'sha hollarida Bayt tomonga burilishdi. U zotning Baytul Maqdisga qarab namoz o'qishlari yahudiylarga va ahli kitoblarga yoqar edi. Yuzlarini Baytulloh tomon burgan edilar, ular buni qabul qilishmadi» (Buxoriy rivoyati).
وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَٰكُمۡ أُمَّةٗ وَسَطٗا لِّتَكُونُواْ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِ وَيَكُونَ ٱلرَّسُولُ عَلَيۡكُمۡ شَهِيدٗاۗ وَمَا جَعَلۡنَا ٱلۡقِبۡلَةَ ٱلَّتِي كُنتَ عَلَيۡهَآ إِلَّا لِنَعۡلَمَ مَن يَتَّبِعُ ٱلرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَىٰ عَقِبَيۡهِۚ وَإِن كَانَتۡ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى ٱلَّذِينَ هَدَى ٱللَّهُۗ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَٰنَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِٱلنَّاسِ لَرَءُوفٞ رَّحِيمٞ١٤٣
143. Shutariqasizlarniboshqalargaguvohbo'lishingizvaPayg'ambarningsizlargaguvohbo'lishiuchun "o'rtabirummat" qildik. (Ey Muhammad), sizyuzlanganoldingiqiblaniBizfaqatorqagaqaytibketayotganlardankimPayg'ambargaergasharekan, debqildik. Bu, garchiAllohhidoyatgaboshlaganlardanboshqalargaog'irbo'lsaham. Allohimonlaringiznizoyeqiluvchiemas, Allohhaqiqatanodamlargamehribonvarahmlidir.
Oyati karimadagi "o'rta ummat"ni ko'pgina mufassirlar ummatlarning eng yaxshisi, o'rtacha, mo''tadil yo'ldagi, oldingi qavmlarning xatolarini takrorlamaydigan Islom ummatidir, deya tafsir qilishgan. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Madinaga kelgach, o'n etti oycha Baytul-Maqdis (Quddusi sharif)ga qarab namoz o'qidilar. Keyin sharafli Ka'ba tomon yuzlanishga amr bo'ldi. Shu xususda yahudiylar va ba'zi imoni sust musulmonlar tomonidan bo'ladigan e'tirozni Alloh taolo oldindan bayon qilib javobini beradiki, Mashriq ham, Mag'rib ham O'zining mulkidir, hozirgacha u tarafga yuzlanishni buyurgan Alloh endi bu tarafga qarab ibodat qilishni amr etmoqda. Yo'nalishi o'zgarsa ham ibodat Alloh taoloning O'zigadir. Asli qiblaning o'zi hozirgisidir, bu borada bahs-e'tirozlar behudadir. Avval o'qilgan namozlar zoye bo'lmaydi, bu holat tufayli haqiqiy hidoyatdagilar ma'lum bo'ldi. Bu ummat boshqa barcha ummatlardan fazilatlidir, chunki payg'ambarlari Muhammad sollallohu alayhi vasallamhamma nabiylardan afzaldirlar. Baro ibn Ozib roziyallohu anhu shunday rivoyat qiladi: "Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Baytul-Maqdisga qarab o'n olti yoki o'n etti oy namoz o'qidilar, ammo aslida Baytullohning o'zlariga qibla bo'lishini xohlar edilar. Bir kuni u zot Baytullohga qarab namoz o'qidilar, qavm ham ergashdi. Keyin u zot bilan birga namoz o'qiganlardan biri namoz o'qib turgan bir guruh oldiga borib: "Alloh taoloni guvoh qilib aytamanki, men hozirgina janob Rasululloh bilan birga Makkaga qarab namoz o'qidim", dedi. Shunda boyagi namozxonlar Baytulloh tomonga o'girilib olishdi. Qibla Baytul-Maqdisdan Baytulloh tomonga o'zgartirilmasidan oldin shahid bo'lganlar ham bor edi, biz ular xususida nima deyishni bilmas edik. Alloh taolo: "Alloh imonlaringizni (ya'ni Baytul-Maqdisga qarab o'qigan oldingi namozlaringiz ajrini) zoye ketkazmaydi, Alloh haqiqatan odamlarga mehribon va rahmlidir" oyatini nozil qildi" (Buxoriy rivoyati).
قَدۡ نَرَىٰ تَقَلُّبَ وَجۡهِكَ فِي ٱلسَّمَآءِۖ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبۡلَةٗ تَرۡضَىٰهَاۚ فَوَلِّ وَجۡهَكَ شَطۡرَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۚ وَحَيۡثُ مَا كُنتُمۡ فَوَلُّواْ وُجُوهَكُمۡ شَطۡرَهُۥۗ وَإِنَّ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ لَيَعۡلَمُونَ أَنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّهِمۡۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا يَعۡمَلُونَ١٤٤
144. Gohoyuzingizniosmongaqaratganingizniko'ribturibmiz. Endio'zingizrozibo'lganqiblagayuzlantiramiz. YuzingizniMasjidul-Haromtarafgaburing! Qayerdabo'lsangizlarhamyuzlaringizniutomongaburinglar! KitobberilganlarbuningParvardigorlaridankelganHaqiqatekaninialbattabilishadivaAllohularningqilmishlaridang'ofilemasdir.
Musulmonlar namoz o'qishda yuzlanib turadigan tomon "qibla" deyiladi. Hozir qibla Saudiya Arabistonining Makka shahridagi Masjidul Haromda ichida Ka'ba o'rnashgan joydir. Islomning ilk davrida musulmonlar Quddusi sharifdagi Aqso masjidi tarafga qarab namoz o'qishar edi. Keyinchalik Qur'oni karim hukmi bilan namozni Ka'ba tarafga yuzlanib ado etishga amr bo'ldi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Madinada ibodat qilayotganlarida muborak yuzlarini hamisha osmon tarafga qaratib, hukmga muntazir turardilar va qiblaning Ka'baga bo'lishini kutib yurardilar. U zotning istaklariga muvofiq hukm kelib, sharafli Ka'ba to qiyomatgacha musulmonlarga qibla bo'lib qoldi.
Qiblaga qarab oyoq uzatib o'tirish yoki yotish, hojat ushatish qattiq odobsizlik sanaladi. Namozxon qayerda bo'lishidan qat'i nazar, namozni qiblaga yuzlanib o'qishi shartdir. Kasalligi yoki xatar sababli yoxud qibla qaysi tarafda ekanini aniqlay olmay qiblaga yuzlana olmagan kishi imkoni bor, ko'ngli taskin topgan tarafiga qarab o'qiydi. Ahli kitoblar ham buning Parvardigorlari huzuridan ekanini, Payg'ambarimiz Muhammad alayhissalom keltirgan shariat qiyomatgacha barcha insonlarga yuborilgan ilohiy dastur ekanini yaxshi bilishadi, ammo sarkashliklari tufayli bularni tan olishdan, qiblaga yuzlanishdan bosh tortishadi. Alloh ularning barcha qilmishlarini bilib turadi.
وَلَئِنۡ أَتَيۡتَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ بِكُلِّ ءَايَةٖ مَّا تَبِعُواْ قِبۡلَتَكَۚ وَمَآ أَنتَ بِتَابِعٖ قِبۡلَتَهُمۡۚ وَمَا بَعۡضُهُم بِتَابِعٖ قِبۡلَةَ بَعۡضٖۚ وَلَئِنِ ٱتَّبَعۡتَ أَهۡوَآءَهُم مِّنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ إِنَّكَ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ١٤٥
145. Qasamki, agar Kitob berilganlarga barcha dalillarni keltirsangiz ham ular qiblangizga yuzlanishmaydi, siz ham ularning qiblasiga yuzlanmaysiz va ularning ba'zisi boshqasining qiblasini qabul qilmaydi. Qasamki, agar o'zingizga kelgan vahiydan keyin ham ularning xohishlariga ergashsangiz, unda albatta zolimlardan bo'lib qolasiz.
Ey Payg'ambar, Ahli kitoblarga qancha dalil-isbotlar keltirmang, endi ular aslo sizlar yuzlangan qiblaga qarab ibodat qilishmaydi. Parvardigoringiz bandalarini sinash uchun qiblani o'zgartirdi, siz ularning qiblasini qabul qilmang, boshqalarning ba'zisi ba'zisining qiblasini qabul qilmayotgani ham sizni adashtirmasin. Agar vahiylarimiz kelib turib ham ularning istaklariga bo'ysunsangiz, unda joningizga zulm qilgan bo'lasiz. Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhumo rivoyat qiladilar: "Odamlar Qubo masjidida bomdod o'qib turishgan edi, bir odam kelib: "Alloh taolo hazrati Rasulullohga vahiy tushirib, Ka'bani qibla qilishni amr etdi", dedi. Namozxonlar darhol Alloh taoloning amriga bo'yin egib, yuzlarini qiblaga o'girishdi" (Buxoriy rivoyati).
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Tong sahar to‘rt muchamizning sog‘, oilamiz tinch, tashqarida hech qanday xavfning xatarisiz uyg‘onish biz har doim ham e’tibor beravermaydiganimiz, shukrini ado etishni esimizdan chiqaradiganimiz ne’matlar sirasiga kiradi. Go‘yo asli shunday bo‘lishi kerakdek yashayveramiz. Yana bir tur ne’matlar borki, bizning e’tiborimizdan chetda. Bularga suv, havo kabi biz qadrlamaydigan, lekin bular bo‘lmasa, bir soat ham yashay olmaydigan ehtiyojlarimiz kiradi.
Bu ne’matlarning shukrini ado etmaslik, ya’ni qadriga yetmaslik oqibati nimalarga olib kelishi bugungi kunda namoyon bo‘lyapti. Pala-partish foydalanish sabab Orol dengizining qurishi nafaqat mintaqamizning, balki butun dunyoning muammosiga aylanib ulgurganiga ancha bo‘ldi. Biz uchun tekinga berib qo‘yilgan bu bebaho ne’matni qadrlamaslik orqasidan bugun insoniyat jiddiy muammolar qarshisida turibdi. Alloh taolo O‘zining kalomida berilgan ne’matlarni qadrlashni ta’kidlab, «Yeb-ichinglar, ammo isrof qilmanglar. Chunki U Zot isrof qiluvchilarni sevmas» (A’rof surasi, 31-oyat), deb buyurdi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tahorat qilayotgan buyuk sahobalardan biri Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhuning suvni ko‘proq ishlatayotganini ko‘rdilar va unga: «Hoy Sa’d! Bu qanday isrofgarchilik?!» dedilar. Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu: «Ey Allohning Rasuli! Tahoratda ham isrof bo‘ladimi?» dedi. U Allohning ibodati uchun tahorat qilayotganda suvni sal ko‘proq ishlatish isrof sanalmasa kerak, deb o‘ylagan ekan. Shunda u zot alayhissalom: «Ha, hatto oqib turgan daryoning yoqasida bo‘lsang ham», dedilar.
Biz esa «Suv – tekin» degan tushuncha bilan bir paytlar shaharlarimiz, qishloqlarimiz, mahallalarimizda zilol suvga to‘lib oqqan ariq-anhorlarni quritdik. Borlarini chiqindixonaga aylantirdik. Oqibatda ilgari odamlar bemalol ichavergan ariq suvlari hozir hatto qo‘l yuvishga ham o‘ylanib qolinadigan holga keldi.
Yaqin-yaqingacha poytaxtning shimoli-sharq tomonidan ko‘rinib, bahri dilingizni ochgan, xush kayfiyat bag‘ishlagan purviqor tog‘lar bugun ko‘rinmay qolganiga odamlar endi-endi ahamiyat bera boshlashdi. Daraxtlarning kamayishi, avtoulovlarning ko‘payishi, mavjud yashil hududlar qisqarib, o‘rniga rejasiz qurib tashlanayotgan uy-joy ekologiyaga, ona tabiatga ta’sir qilmay qolmadi. Qalin changli parda ortiga yashiringan tog‘lar xuddi bizni yordamga chaqirayotgan, vaqtida chora ko‘rilmasa, og‘ir oqibatlar yuzaga kelishidan ogohlantirayotgandek go‘yo.
Va achinarlisi bu og‘ir oqibatlar o‘zini ko‘rsata boshladi. 60 yillik tajribaga ega IQAir tashkiloti tomonidan tayyorlangan oxirgi yillik hisobotda qayd etilishicha, havoning ifloslanishi oqibatida bir yilda dunyo bo‘yicha 7 million aholi hayotdan bevaqt ko‘z yummoqda, milliardlab inson nafas yo‘llari kasalliklari hamda boshqa og‘ir dardlarga yo‘liqmoqda. IQAir sayti ma’lumotlariga ko‘ra, 2023 yil yakunlari bo‘yicha tuzilgan reytingga muvofiq, O‘zbekiston 134 davlat orasida 23-o‘rinni band etib turganini juda achinarli. Ro‘yxatdagi havosi eng iflos uchlikni Bangladesh, Pokiston va Hindiston egallagan (iqair.com/ru/world-most-polluted-countries).
Surunkali respirator kasalliklarining dunyo bo‘ylab tarqalishi va bu jarayonlarning asoratlarini o‘rgangan bir guruh britaniyalik olimlar inson o‘limiga sabab bo‘layotgan beshta asosiy omillardan biri nafas olish tizimi kasalliklar ekanini ma’lum qilishdi. Tibbiyot sohasiga oid yangiliklarni yoritadigan «The Lancet» nashri e’lon qilgan maqolada 1990–2019 yillarda nafas yo‘llari kasalliklarining tarqalishi 39,8 foizga, ushbu dardlardan vafot etganlar soni esa 28,5 foizga oshgani aytilgan. Bronxial astma eng ko‘p tarqalayotgan surunkali respirator kasallik sifatida qayd etilgan bo‘lib, nafas yo‘llarining kasallanishi, birinchi navbatda, chekish illati, shuningdek, havoning ifloslanishi hamda sanoat ishlab chiqarishining turli xildagi salbiy oqibatlari sabab yuzaga kelmoqda.
Yurtimizdagi maktablarning birida atrof-muhitni asrab-avaylash hamda boshqa ijtimoiy muammolarni bartaraf etish, ularning oldini olishga bag‘ishlangan tadbirda bir o‘quvchi yigit Ona Yerning odamlarga qilgan murojaatini o‘qib bergan edi. Siz ham bu murojaatga bir e’tibor berib ko‘ring-a:
«Ey odamzod, nimalar qilib qo‘yding, nimalar qilyapsan! To‘xta! Bo‘ldi! Yetar endi. Daraxtlarni kesib, qancha o‘rmonlarni yo‘q qilding, havoni, suvni bulg‘atding. Ko‘lu daryolarni quritding. Juda qizib ketdim. Yaratilganimdan beri bunaqa qizimaganman. Hammayog‘imni yondirib, ilma-teshik qilib tashlading-ku! Yana nima istaysan, odamzot?! Shaharlarda tuproq qolmadi! Hammayoqni toshdek beton bilan qoplab tashlading. Mening sabrim cheksiz emas. Zaxiralarim ham tugab boryapti. Meni asramasang, ertaga o‘zing qiynalasan. O‘zingni bos. To‘xta. Atrofga qara! Aql bilan ish tutib, menga ozgina yordam berib yuborsang, u yog‘iga o‘zimni o‘zim tiklab olaman. Yaxshiyam Alloh menga o‘zimni o‘zim sovutish qobiliyatini bergan. Lekin vaziyat shu zaylda davom etaversa, ya’ni tabiat shu tarzda ifloslantirilaversa, tiklanish qobiliyatim ham ish bermay qo‘yishi mumkin. Avvalgi holga qaytishi dargumonu, lekin vaziyatni yaxshi tomonga o‘zgartirish mumkin. Yaxshi insonlar hali bor bu dunyoda. Hammangiz birlashsangiz, qo‘lingizdan ko‘p narsa keladi, Xudo xohlasa».
O‘smir yigitning bu murojaati har birimizga ko‘zingizni oching, vaqt borida imkoniyatlarni ishga soling, deyayotgandek go‘yo...
Alloh hech bir narsani bekor yaratmagan. Har bir o‘simlikning, har bir jonivorning vazifasi bor. Shuningdek, ularning mavjudligi, yashashi bir-biriga chambarchas bog‘liq. Bu zanjirni uzish mumkin emas. Bordiyu hayvonot yoki nabotot olamining bir vakili yo‘q qilinsa, buning oqibati qachondir baribir sezilishi aniq.
Achchiq haqiqat shuki, bor tabiatdagi, ya’ni atrof-muhitdagi ko‘pgina resurslar yo‘qotib bo‘lingan. Ammo o‘sha narsalarning ko‘pini tiklash, qaytarish mumkin. O‘z navbatida, borini saqlab qolish ham juda muhim. Shunday ekan, Alloh bergan buyuk ne’matlar – suv, tuproq, havo, o‘simliklaru jonivorlarga bo‘lgan munosabatimizni o‘zgartiraylik, azizlar. Zero, bizdan keyingi avlod ham ozod va obod yurtda yashashga haqli.
«Hilol» jurnali 8(65)-sonidan