۞سَيَقُولُ ٱلسُّفَهَآءُ مِنَ ٱلنَّاسِ مَا وَلَّىٰهُمۡ عَن قِبۡلَتِهِمُ ٱلَّتِي كَانُواْ عَلَيۡهَاۚ قُل لِّلَّهِ ٱلۡمَشۡرِقُ وَٱلۡمَغۡرِبُۚ يَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ١٤٢
142. Odamlarning esi pastlari: "Nima bularni qiblalaridan yuz o'girtirdi?" deyishadi. "Mashriq va Mag'rib Allohniki, O'zi xohlaganlarni to'g'ri yo'lga boshlaydi", denglar.
Alloh taoloning amriga ko'ra musulmonlarning qiblalari o'zgartirilib, endi ular Masjidul-Aqso o'rniga Masjidul-Haromdagi Ka'baga yuzlanib namoz o'qiy boshlashganida ayrim nodon kimsalar: "Ie, bularning qiblasi nega o'zgarib qoldi, buning boisi nima ekan?" kabi savol berishga tushdi. Shu bois Alloh taolo musulmonlarga bunday xitob qilyapti: o'sha nodonlarga aytinglar, sharq tomon ham, g'arb tomon ham, butun dunyo Allohniki, U xohlaganini mana shunday narsalar bilan sinab hidoyatga boshlaydi, xohlaganini esa, zalolatga ketkazadi.
Baro roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Nabiy sollallohu alayhi vasallam Madinaga ilk bor kelganlarida ansorlardan bo'lgan bobolarinikiga – yoki tog'alarinikiga – tushdilar. Baytul Maqdisga qarab o'n olti oy yoki o'n etti oy namoz o'qidilar. U zotga qiblalari Bayt tarafida bo'lishi yoqar edi. Ilk (Baytullohga qarab) o'qigan namozlari asr namozi bo'ldi. U zot bilan birga bir necha kishi ham namoz o'qidi. Birga namoz o'qiganlardan bir kishi chiqib, bir masjid ahlining yonidan o'tdi. Ular ruku'da edi. Shunda u: «Alloh nomi ila guvohlik beramanki, shak-shubhasiz, men Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan Makka tomonga qarab namoz o'qidim», dedi. Natijada ular o'sha hollarida Bayt tomonga burilishdi. U zotning Baytul Maqdisga qarab namoz o'qishlari yahudiylarga va ahli kitoblarga yoqar edi. Yuzlarini Baytulloh tomon burgan edilar, ular buni qabul qilishmadi» (Buxoriy rivoyati).
وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَٰكُمۡ أُمَّةٗ وَسَطٗا لِّتَكُونُواْ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِ وَيَكُونَ ٱلرَّسُولُ عَلَيۡكُمۡ شَهِيدٗاۗ وَمَا جَعَلۡنَا ٱلۡقِبۡلَةَ ٱلَّتِي كُنتَ عَلَيۡهَآ إِلَّا لِنَعۡلَمَ مَن يَتَّبِعُ ٱلرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَىٰ عَقِبَيۡهِۚ وَإِن كَانَتۡ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى ٱلَّذِينَ هَدَى ٱللَّهُۗ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَٰنَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِٱلنَّاسِ لَرَءُوفٞ رَّحِيمٞ١٤٣
143. Shutariqasizlarniboshqalargaguvohbo'lishingizvaPayg'ambarningsizlargaguvohbo'lishiuchun "o'rtabirummat" qildik. (Ey Muhammad), sizyuzlanganoldingiqiblaniBizfaqatorqagaqaytibketayotganlardankimPayg'ambargaergasharekan, debqildik. Bu, garchiAllohhidoyatgaboshlaganlardanboshqalargaog'irbo'lsaham. Allohimonlaringiznizoyeqiluvchiemas, Allohhaqiqatanodamlargamehribonvarahmlidir.
Oyati karimadagi "o'rta ummat"ni ko'pgina mufassirlar ummatlarning eng yaxshisi, o'rtacha, mo''tadil yo'ldagi, oldingi qavmlarning xatolarini takrorlamaydigan Islom ummatidir, deya tafsir qilishgan. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Madinaga kelgach, o'n etti oycha Baytul-Maqdis (Quddusi sharif)ga qarab namoz o'qidilar. Keyin sharafli Ka'ba tomon yuzlanishga amr bo'ldi. Shu xususda yahudiylar va ba'zi imoni sust musulmonlar tomonidan bo'ladigan e'tirozni Alloh taolo oldindan bayon qilib javobini beradiki, Mashriq ham, Mag'rib ham O'zining mulkidir, hozirgacha u tarafga yuzlanishni buyurgan Alloh endi bu tarafga qarab ibodat qilishni amr etmoqda. Yo'nalishi o'zgarsa ham ibodat Alloh taoloning O'zigadir. Asli qiblaning o'zi hozirgisidir, bu borada bahs-e'tirozlar behudadir. Avval o'qilgan namozlar zoye bo'lmaydi, bu holat tufayli haqiqiy hidoyatdagilar ma'lum bo'ldi. Bu ummat boshqa barcha ummatlardan fazilatlidir, chunki payg'ambarlari Muhammad sollallohu alayhi vasallamhamma nabiylardan afzaldirlar. Baro ibn Ozib roziyallohu anhu shunday rivoyat qiladi: "Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Baytul-Maqdisga qarab o'n olti yoki o'n etti oy namoz o'qidilar, ammo aslida Baytullohning o'zlariga qibla bo'lishini xohlar edilar. Bir kuni u zot Baytullohga qarab namoz o'qidilar, qavm ham ergashdi. Keyin u zot bilan birga namoz o'qiganlardan biri namoz o'qib turgan bir guruh oldiga borib: "Alloh taoloni guvoh qilib aytamanki, men hozirgina janob Rasululloh bilan birga Makkaga qarab namoz o'qidim", dedi. Shunda boyagi namozxonlar Baytulloh tomonga o'girilib olishdi. Qibla Baytul-Maqdisdan Baytulloh tomonga o'zgartirilmasidan oldin shahid bo'lganlar ham bor edi, biz ular xususida nima deyishni bilmas edik. Alloh taolo: "Alloh imonlaringizni (ya'ni Baytul-Maqdisga qarab o'qigan oldingi namozlaringiz ajrini) zoye ketkazmaydi, Alloh haqiqatan odamlarga mehribon va rahmlidir" oyatini nozil qildi" (Buxoriy rivoyati).
قَدۡ نَرَىٰ تَقَلُّبَ وَجۡهِكَ فِي ٱلسَّمَآءِۖ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبۡلَةٗ تَرۡضَىٰهَاۚ فَوَلِّ وَجۡهَكَ شَطۡرَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۚ وَحَيۡثُ مَا كُنتُمۡ فَوَلُّواْ وُجُوهَكُمۡ شَطۡرَهُۥۗ وَإِنَّ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ لَيَعۡلَمُونَ أَنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّهِمۡۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا يَعۡمَلُونَ١٤٤
144. Gohoyuzingizniosmongaqaratganingizniko'ribturibmiz. Endio'zingizrozibo'lganqiblagayuzlantiramiz. YuzingizniMasjidul-Haromtarafgaburing! Qayerdabo'lsangizlarhamyuzlaringizniutomongaburinglar! KitobberilganlarbuningParvardigorlaridankelganHaqiqatekaninialbattabilishadivaAllohularningqilmishlaridang'ofilemasdir.
Musulmonlar namoz o'qishda yuzlanib turadigan tomon "qibla" deyiladi. Hozir qibla Saudiya Arabistonining Makka shahridagi Masjidul Haromda ichida Ka'ba o'rnashgan joydir. Islomning ilk davrida musulmonlar Quddusi sharifdagi Aqso masjidi tarafga qarab namoz o'qishar edi. Keyinchalik Qur'oni karim hukmi bilan namozni Ka'ba tarafga yuzlanib ado etishga amr bo'ldi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Madinada ibodat qilayotganlarida muborak yuzlarini hamisha osmon tarafga qaratib, hukmga muntazir turardilar va qiblaning Ka'baga bo'lishini kutib yurardilar. U zotning istaklariga muvofiq hukm kelib, sharafli Ka'ba to qiyomatgacha musulmonlarga qibla bo'lib qoldi.
Qiblaga qarab oyoq uzatib o'tirish yoki yotish, hojat ushatish qattiq odobsizlik sanaladi. Namozxon qayerda bo'lishidan qat'i nazar, namozni qiblaga yuzlanib o'qishi shartdir. Kasalligi yoki xatar sababli yoxud qibla qaysi tarafda ekanini aniqlay olmay qiblaga yuzlana olmagan kishi imkoni bor, ko'ngli taskin topgan tarafiga qarab o'qiydi. Ahli kitoblar ham buning Parvardigorlari huzuridan ekanini, Payg'ambarimiz Muhammad alayhissalom keltirgan shariat qiyomatgacha barcha insonlarga yuborilgan ilohiy dastur ekanini yaxshi bilishadi, ammo sarkashliklari tufayli bularni tan olishdan, qiblaga yuzlanishdan bosh tortishadi. Alloh ularning barcha qilmishlarini bilib turadi.
وَلَئِنۡ أَتَيۡتَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ بِكُلِّ ءَايَةٖ مَّا تَبِعُواْ قِبۡلَتَكَۚ وَمَآ أَنتَ بِتَابِعٖ قِبۡلَتَهُمۡۚ وَمَا بَعۡضُهُم بِتَابِعٖ قِبۡلَةَ بَعۡضٖۚ وَلَئِنِ ٱتَّبَعۡتَ أَهۡوَآءَهُم مِّنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ إِنَّكَ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ١٤٥
145. Qasamki, agar Kitob berilganlarga barcha dalillarni keltirsangiz ham ular qiblangizga yuzlanishmaydi, siz ham ularning qiblasiga yuzlanmaysiz va ularning ba'zisi boshqasining qiblasini qabul qilmaydi. Qasamki, agar o'zingizga kelgan vahiydan keyin ham ularning xohishlariga ergashsangiz, unda albatta zolimlardan bo'lib qolasiz.
Ey Payg'ambar, Ahli kitoblarga qancha dalil-isbotlar keltirmang, endi ular aslo sizlar yuzlangan qiblaga qarab ibodat qilishmaydi. Parvardigoringiz bandalarini sinash uchun qiblani o'zgartirdi, siz ularning qiblasini qabul qilmang, boshqalarning ba'zisi ba'zisining qiblasini qabul qilmayotgani ham sizni adashtirmasin. Agar vahiylarimiz kelib turib ham ularning istaklariga bo'ysunsangiz, unda joningizga zulm qilgan bo'lasiz. Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhumo rivoyat qiladilar: "Odamlar Qubo masjidida bomdod o'qib turishgan edi, bir odam kelib: "Alloh taolo hazrati Rasulullohga vahiy tushirib, Ka'bani qibla qilishni amr etdi", dedi. Namozxonlar darhol Alloh taoloning amriga bo'yin egib, yuzlarini qiblaga o'girishdi" (Buxoriy rivoyati).
Savol: Oilaliman, 2 nafar farzandim bor. Turmush o‘rtog‘im ehtiyojlarim, kasal bo‘lsam dori-darmonim uchun pul bermaydilar. Bolalarimizni ehtiyojlari uchun berib turadilar, xolos. O‘zim ishlayman, “ishlab topgan pulingni hammasini menga berishing kerak, chunki Xadicha onamiz ham hamma pullarini Rasulimiz alayhissalomga berganlar” deydilar doim. E’tiroz bildirsam, “menga itoatsizlik qilyapsan” deydilar.
Yaqinda shu masalada janjallashib qolganimizdan keyin pulimni yarmini olib, o‘zimda qolgan yarmini ro‘zg‘orga ishlatishimga majburlayaptilar. Bizning vaziyatimizga shariatda qanday izoh beriladi?
Javob: Bismillahir Rohmanir Rohiym. Alloh taolo oilada erkakni rahbar etib tayinlab, uning zimmasiga qo‘l ostidagilarning: ayoli va farzandlarining nafaqasini yuklab qo‘ygan. Ayolning topayotgan pulida na erning va na qaynonaning haqi bor, uni zulm qilib olib qo‘yishga mutlaqo haqi yo‘q. Agar o‘zi rozi bo‘lib bersa, olishi mumkin. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: “Musulmon kishining moli boshqaga halol emas, faqatgina o‘zi rozi bo‘lib, ko‘nglidan chiqarib bersagina, halol bo‘ladi” (Imom Ahmad rivoyati).
Xadiyja roziyallohu anho onamiz butun molu jonini Sarvari olam bo‘lgan turmush o‘rtoqlariga in’om etganlar, ya’ni o‘z ixtiyorlari bilan berganlar. Payg‘ambarimiz alayhissalom tortib yoki talab qilib olib qo‘ymaganlar. Nafaqat Xadiyja onamiz, balki u zotning atrofidagi barcha sahobalar u zotni jonlaridan ortiq yaxshi ko‘rganlar va borini berishga shay turganlar.
Shariatimiz har bir shaxsga moliyaviy mustaqillik bergan. Er topgan pulini o‘zi istaganday sarflashi va bunga na ayoli va na boshqa odamlar to‘sqinlik qilishga haqi yo‘q bo‘lgani kabi, ayolning ham shaxsiy mablag‘idagi tasarrufi o‘z qo‘lida bo‘ladi. Faqatgina foyda-zararni bilmaydigan aqli zaif toifalargina bundan mustasno. Ularning tasarrufini valiylari olib boradi.
Ammo yuqoridagi gaplardan ayol topganini hech kimga bermasligi, faqat o‘zi ishlatishi kerak ekan, degan xulosa chiqmaydi. O‘z ixtiyori bilan eriga, farzandlariga yoki boshqalarga hadya qilishi mumkin va bu uchun albatta, ajr oladi.
Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu anhuning ayollari Rasululloh sollallohu alayhi vasallam huzurlariga kelib: “Erimga sadaqa qilsam bo‘ladimi?” – deb so‘ragan va u zot alayhissalom: “Ha”, deb javob berganlar. Ya’ni sahobiya ayollar erlariga sadaqa, hadya qilib turganlar. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bejizga: “O‘zaro hadyalashinglar, o‘rtada muhabbat paydo bo‘ladi”, deb aytmaganlar.
Xulosa o‘rnida aytish mumkinki, oila er-xotin o‘zaro bir-birlarini tushunishlari, hurmat qilishlari va o‘z burchlarini muhabbat bilan ado etishlari lozim. Ana shunda oilaviy hayot saodatli davom etadi. Vallohu a’lam.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi
Fatvo markazi.