يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتِيَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ وَأَنِّي فَضَّلۡتُكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ١٢٢
122. Ey Bani Isroil, sizlarga in'om qilgan ne'matlarimni va sizlarni olamlar uzra afzal qilib qo'yganimni eslanglar.
Ushbu suraning 47-oyatida ham Alloh taolo Bani Isroilga shu so'zlar bilan xitob qilgan edi. Endi yana mazkur xitob takrorlanmoqda. Darhaqiqat, Alloh taoloning Isroil avlodlariga ko'rsatgan marhamati, ato etgan ne'matlari va yaxshiliklarining cheki-chegarasi yo'q. Alloh bu qavmni barcha olamlar uzra fazilatli qilib qo'ydi, ularga imon, ilm, solih amallar kabi sifatlarni ato etdi, ulardan payg'ambarlar, odil podshohlar chiqardi, osmondan turli ne'matlar, shirinliklar tushirdi. Muso alayhissalom davrida ularning ajdodlari zamonasining eng aziz, mukarram kishilari bo'ldi, Parvardigor ularni Fir'avn va uning a'yonlari zulmidan xalos qildi, ularning juda ko'p osiyliklarini kechirdi, gunoh va jinoyatlarini avf etib, ustlariga tog'ni qulatmadi. Alloh taolo Fir'avn va uning askarlarini g'arq etib, Bani Isroilni dushmanning zulmi, jabr-sitamlaridan ozod qildi hamda ularga berilgan barcha ma'naviy va moddiy ne'matlarini eslatdi. Ana shu ne'matlarning birinchisi, uni ortidan ta'qib qilib kelayotgan dushmanlari Fir'avnning lashkarlarini ko'z o'ngilarida suvga cho'ktirib yubordi, ularning zulmidan qutqarib, najot berdi. Ikkinchisi, ular bilan Tur tog'ining o'ng tomonida va'dalashdi. Ya'ni ularni hidoyatga boshlovchi, hollarini isloh qiluvchi Kitob – Tavrotni berish uchun payg'ambari Muso bilan o'sha muqaddas makonda va'dalashdi. Misr bilan Falastinning o'rtasida joylashgan Tur tog'ining o'ng tomonida Muso alayhissalom bilan muloqot bo'lishi, diniy ishlarga ahamiyat berilishi, Allohning u zot bilan roz aytishi va Tavrot nozil qilinishi Bani Isroil uchun katta ne'mat edi. Uchinchi ne'mat ularga osmondan “manna” degan shirinlik va “salvo”, ya'ni pishgan bedana go'shtini tushirdi. Alloh taolo ularga yana bir qancha boshqa ne'matlarni ham ato etgan.
وَٱتَّقُواْ يَوۡمٗا لَّا تَجۡزِي نَفۡسٌ عَن نَّفۡسٖ شَيۡٔٗا وَلَا يُقۡبَلُ مِنۡهَا عَدۡلٞ وَلَا تَنفَعُهَا شَفَٰعَةٞ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ١٢٣
123. Hechkimboshqabirovninghojatigayaramaydigan, hechkimdanbadalolinmaydigan, hechkimgashafoatfoydabermaydigan, yordamko'rsatilmaydiganKundanqo'rqinglar.
Ey Isroil avlodlari (va ey barcha insonlar), birov birovga yordam berolmaydigan, hamma o'zi bilan ovora bo'lib qoladigan, hech kimning shafoati yoki yordami inobatga o'tmaydigan qiyomat kunidan qo'rqinglar. Chunki Alloh taoloning: "Ukundakishio'zog'a-inisidanham, onasivaotasidanham, xotiniyubola-chaqasidanhamqochadi" (Abasa, 34-36) degan ogohlantirishi bor. Sobit ibn Hajjoj Umar ibn Hattob roziyallohu anhunig bunday deganlarini rivoyat qiladi: "O'lchanishingizdan oldin o'zlaringni o'lchanglar, hisob berishingizdan oldin o'zlaringni sarhisob qilinglar. Ro'para bo'linadigan ulug' kun uchun tayyorgarlik ko'ringlar, bu kun qiyomat kunidir" (Abu Lays Samarqandiy rivoyati).
Insonlarning eng mudhish xatolari ularning oxiratga ishonmasliklaridir. Ular oxirat dunyosiga, o'lgandan keyin qayta tirilishga imon keltirmaganlari sababli o'zlarini kufr va shirk changaliga otishadi, gunohlar dengiziga sho'ng'ishadi, hech qanday yovuzlik va buzuqlikdan tap tortmaydigan holga tushishadi. Insonlar oxirat dunyosi borligiga ishonmaganlari uchun ko'ngillariga kelgan yovuzlikni va gunohni bemalol qilishadi. Dindoshlariga dushmanlik qilishadi, sofdil bir musulmonga tuhmat va bo'hton yog'dirishadi, zolimlarga zulm pichog'ini qayrab berishadi, Allohning dinidan, ibodatidan to'sishadi, shariatini oyoq osti qilishadi. Ertaga hisob-kitob borligini tan olmaganlari uchun boshqalarning haqiga tajovuz qilishadi, qarz olib, berishmaydi, sheriklarining mulkini o'zlashtirishadi, o'zgalar omonatiga xiyonat qilishadi, buzuqlik ko'chalarida sarson kezishadi. O'lgandan keyin tirilishlariga imonlari yo'qligi sababli shu dunyoning o'zida mazza qilib yashab qolish payida bo'lishadi, har qanday razillikdan qaytishmaydi, hayotning mazmunini faqat dunyo lazzatlariga g'arq bo'lib ketishda deb tushunishadi. Ular dunyo vasvasalariga boshlari bilan sho'ng'ishadiyu qiyomat kuniga aslo tayyorgarlik ko'rishmaydi. Holbuki o'sha kunda ular dunyoda ishonib yurgan mol-dunyolari ham, ahli va yaqinlari ham, ishongan do'stlari va hamkorlari ham mutlaqo asqotmaydi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Fitna – bu jamiyatda ixtilof, nizo va buzg‘unchilikka olib keladigan omillar majmuasidir. Tarix davomida fitna turli ko‘rinishlarda – siyosiy qarama-qarshilik, diniy ziddiyat yoki ijtimoiy beqarorlik sifatida namoyon bo‘lgan.
Fitna jamiyat rivojiga salbiy ta’sir ko‘rsatib, munosabatlarning buzilishiga sabab bo‘ladi. Ijtimoiy nizolar odamlar o‘rtasida ishonchni yo‘qotadi, bu esa hamkorlik va birdamlikka putur yetkazadi. Masalan, siyosiy fitnalar davlat institutiga bo‘lgan ishonchni kamaytirib, qonun ustuvorligiga xalaqit beradi. Iqtisodiy jihatdan, fitna savdo-sotiq, investitsiyalar va ishlab chiqarishning pasayishiga olib keladi. Tarixdagi ko‘plab misollar mavjud bo‘lib, fuqarolik urushlari, ommaviy tartibsizliklar fitnaning iqtisodiy va ijtimoiy zararlarini ko‘rsatadi.
Diniy yoki mafkuraviy fitnalar esa jamiyatdagi ma’naviy qadriyatlarga tahdid soladi. Bunday nizolar odamlarni guruhlarga bo‘lib, bir-biriga qarshi qo‘yadi, bu esa uzoq muddatli parokandalikka sabab bo‘ladi. Fitna ko‘pincha yoshlarning radikallashuvi, axloqiy buzilish va ma’naviy yo‘qotishlar bilan bog‘lanadi.
Baqara surasi 217-oyatida “Fitna qotillikdan ham og‘ir gunohdir”, 191-oyatda “Fitna qotillikdan ham yomondir” deyilgan.
“Tafsiri Irfon”da, zolim va qonxo‘r kimsalar hamisha insonlar, butun-butun qabilalar o‘rtasida fitna, nifoq solib, jamiyatning tinch hayotini parokanda qilishi, fitna esa odamlarni qatl qilishdan ham og‘ir jinoyat ekani aytilgan.
Fitna konstruktiv yo‘naltirilib, oldi olinmasa, buzg‘unchilik va beqarorlikka sabab bo‘ladi. Imom Buxoriy va Muslim rivoyat qilgan hadisda, “Yaqin orada fitnalar bo‘ladi. O‘sha chog‘da o‘tirib olgan odam tik turgandan yaxshiroqdir. O‘rnida jim tik turgan esa yurayotgan odamdan yaxshiroqdir. Yayov yurgan esa tez-tez yurayotgan odamdan yaxshiroqdir. Kim o‘sha fitnalarga e’tibor bersa uni fitna o‘ziga tortib ketadi. Kimki qutulishga joy topa olsa, o‘sha joyda fitnadan himoyalansin!”, deyilgan.
Bu hadisda Rasul alayhissalom fitnaga aralashib qolishdan qaytarib, undan chetda bo‘lish yo‘llarini bayon qilgan. Fitnaga qiziqmaslik, e’tibor qilmaslik, qo‘shilmaslik bilan himoyalanishni tavsiya qilganlar.
Fitnaning zararli ta’sirini kamaytirish uchun jamiyatda ma’rifat va muloqotni kuchaytirish zarur. Ta’lim va axborot vositalari orqali odamlarning tanqidiy fikrlash qobiliyatini oshirish, ularni fitna unsurlaridan himoya qiladi. Davlat va jamoat tashkilotlari esa adolatli qonunlar va ochiq muloqot orqali ishonch muhitini shakllantiradi.
Bundan tashqari, fitnaning oldini olishda ma’naviy-axloqiy tarbiya muhim o‘rin tutadi. Dini va milliy qadriyatlarga asoslangan tarbiya odamlarda birdamlik va o‘zaro hurmat tuyg‘usini mustahkamlaydi. Nihoyat, fitnaga qarshi kurashishda har bir fuqaroning mas’uliyatli va faol ishtiroki muhimdir.
Alloh taolo Hujurot surasi 6-oyatda “Ey iymon keltirganlar! Agar fosiq xabar keltirsa, aniqlab ko‘ringlar, bilmasdan bir qavmga musibat yetkazib qo‘yib, qilganingizga nadomat chekib qolmanglar” deb fitnaga sabab bo‘luvchi gap-so‘zlarga ko‘r-ko‘rona ergashib ketmasdan tekshirib ko‘rish lozimligini ta’lim bergan.
Shunday ekan, fitnani oldini olish, fitna keltirib chiqaruvchi sabablarni bartaraf etish, unga qarshi kurashish jamiyatning barcha a’zolari uchun umumiy vazifadir.
Shermuhammad Boltayev,
Xorazm viloyati Shayx Qosim bobo jome masjidi imom-xatibi.