Sayt test holatida ishlamoqda!
20 Iyul, 2025   |   25 Muharram, 1447

Toshkent shahri
Tong
03:29
Quyosh
05:07
Peshin
12:34
Asr
17:38
Shom
19:55
Xufton
21:26
Bismillah
20 Iyul, 2025, 25 Muharram, 1447

Islomdagi oqimlarning paydo bo'lishi

29.04.2024   2349   7 min.
Islomdagi oqimlarning paydo bo'lishi

Horijiylik – islomda dastlab paydo bo'lgan yo'nalish xorijiylikdir. Horijiylar – ajralib chiqqanlar ya'ni “isyonchilar” degan ma'noni anglatadi. Halifa Ali ibn Abu Tolib va Muoviya tarafdorlari bilan halifalikda xukmronlik uchun kurash ketayotgan bir davrda vujudga keldi. Ular halifa diniy jamoa tomonidan saylanadi va unga bo'ysunadi. Har qanday taqvodor musulmon (hatto qul yoki xabash bo'lsa ham) halifa qilib saylanishi mumkin; agar halifa jamoa manfaatlarini ximoya qilmasa vazifasidan bo'shatiladi va hatto, qatl qilinadi; e'tiqod amaliy faoliyat bilan mustahkamlanishi lozim, deb hisoblaganlar. E'tiqodsiz va gunohkor kishilarni jazolashda Murji'ilar jazo muddatini kechiktirishni istovchilar tarafdorlariga qarshi turganlar. VIII-asr ikkinchi yarmiga kelib, yo'nalish o'z rahbarlari nomi bilan ataluvchi azraqiy ibodiy, sufriy kabi guruhlarga bo'linib ketdi. Olimlarning fikricha ichidan bo'linish hamda ummaviy va Abbossiy halifalarning VII-XI - asrlarda xorijiylarga qarshi keskin kurash olib borishi natijasida ularning katta qismi qirib tashlandi, qolganlari Shimoliy Afrikada o'z davlatini vujudga keltirdi. Hozirgi xorijiylarning ibodiy sektasi mag'rib mamlakatlarida (Jazoir, tunis va boshqalar), Ummon va tanzaniyada uchraydi.

Muhaddis ulamolarimiz o'z kitoblarida “Havorijlar dindan otilib chiquvchilar haqida” degan sarloha ostida yuqorida zikri kelgan hadisdan boshqa bir qancha rivoyatlarni keltiradilar. Bu hadislarni Muhammad (s.a.v) ummatlari ichidan kelajakda chiqadigan ba'zi bir noqulay shahs va jamoalar haqida so'z yuritadilar va ogohlantirish uchun ularning sifatlarini ham eslatadilar. Bu o'zining bilgan mo''min-musulmonlar ehtiyot bo'lishlari uchun chaqiriqlar va o'sha sifatlardan o'zini olib qolishga da'vat hamdir. 

Shu erda rivoyatlarda ba'zi sifatlar takrorlanishi mumkinligini, bu esa, uslubdagi xato emas, balki hadislarni  turli vaziyat, zamon va mokonda aytilganidan ekanini eslatib qo'ymoqchimiz. Biz ularni jamlab o'rganyotganimiz tufayli avval eslanmagan bir sifat zikr qilingani uchun boshqa sifatlar takror kelsa ham, rivoyatni butunligicha keltirishga majburmiz.

Ikkinchidan, dalil hujjat surishtirish chog'ida ularning kuchlik ekanini isbotlash uchun bir hadisni roviylari yoki  uni keltirayotgan muhaddis boshqa bo'lsa ham takror keltiriladi. Misol uchun, imom Buhoriy yolg'o'z o'zlari rivoyat qilgan hadisdan ko'ra, u kishi bilan birga, yana bir muhaddis ham rivoyat qilgan hadis kuchli bo'ladi va hokazo.

Rasululloh (s.a.v) rivoyat qilgan hadislaridan birida: “Oxirzamonda bir qavm chiqadi. Ularning yoshlari kichik, aqllari past, qur'onni qiroat qilurlar. U alarning bo'g'zidan nariga o'tmas. Ular odamlarning eng yaxshi so'zlarini so'zlaydilar. Dindan huddi kamondan o'q chiqqandek chiqarlar. ”, dedilar. 

Bataxqiq, Nabiy (s.a.v)dan bu hadisdan boshqada rivoyat qilinishicha: “Qur'onni qiroat qiladigan va u alarning bo'g'zidan nariga o'tmaydigan, dindan huddi kamondan o'q chiqqanidek chiqadigan qavm vasfi xaruriy xavorijlar va ulardan boshqa xavorijlar”, ekani aytilgan.

Ushbu rivoyatdan xavorijlar faqat Hazrati Ali (k.v)ning vaqtlarida Haruro qishlog'ida yig'ilgan kishilirdan kishilardan iborat emasligi balki, ulardan boshqalari ham chiqib turishi anglanadi. Ayni shu e'tibordan xozirgi ba'zi bir toifalarda yuqorida zikr qilingan sifatlardan borligini e'tiborga olib, ulamolarimiz ularni “Zamonamiz xavorijlari”, deb aytadilar.

Muhaddis ulamolarimiz yuqorida keltirilgan rivoyatlarni fitnalar bobida keltiradilar. Qadimdan musulmonlar ushbu rivoyatlarda vasfi kelgan shahslarga o'xshab qolmaslik haqida chin dildan qayg'urganlar. Mabodo mazkur sifatlardan birortasi o'zida borligini bilib qolsalar uni darhol o'zgartirishga harakat qilganlar. 

Kezikelganda eslab o'tilgan rivoyatlarda zikr qilingan salbiy sifatlardan ba'zilarining ro'yhatiga ko'z tashlab chiqaylik.

  1. Ular Allohning kitobini ko'p tilovat qiladilar. Ammo ularning bo'g'zilaridan nariga o'tmaydi. 
  2. Ular dindan xuddi o'q kamondan chimqqanidek chiqadilar.
  3. Ularning ko'zga ko'ringan sifatlaridan biri, musulmon yo'lboshchilar, ulamo va fuzalolarga nisbatan behurmat bo'lish va o'zlarining yolg'on da'volari bilan ularning obro'sini to'kishga harakat qilish bo'ladi. 
  4. Ular ahli islomni qatl qiladilar va ahli butlarni tark qiladilar.
  5. Ular gapni go'zal gapiradilar, amalni yomon qiladilar.


Ularning dini diyonat va unga fidokorlik haqidagi gaplarini boshqalar gapira olmaydilar. Ammo fitnachilarda gap bor-u, amal yo'q. Ular gaplariga amal qilmasliklari bilan ajralib turadilar.

  1. Ular Allohning kitobiga da'vat qilurlar. Holbuki, o'zlarida undan hech narsa yo'q. 

Ular Qur'onni yaxshi bilmaydilar, o'zlarini ko'rsatish uchun Qur'oni karimga amal qilish haqida da'vat qilganlari qilgan. Ammo o'zlari unga amal qilishni o'ylamaydilar.

  1. “Haruriylar” Ali (r.a)ga qarshi chiqqanlarida: 

“Hukm faqat Allohgadir!” dedilar.

Shunda Ali (r.a):

“Haq kalima ila botil iroda qiroda qilindi. Ular xaqni Tillari bilan ayturlar ammo xalqumlaridan nariga o'tmas”, dedilar.

  1. Umar ibn Hattob (r.a)ning davridagi Subayg' al-Iroqiyga o'xshab, musulmonlar ichida Qur'ondagi turli narsalardan so'rab, fitna chiqaradi. 
  2. Ular odamlarning eng yaxshi gaplarini so'zlaydilar.

Shu bilan ko'pchilikning e'tiborini o'zlariga tortadilar.

  1. Ularning yoshlari kichik.

Ya'ni, keyingi paytda chiqib musulmonlar ommasini tashvishga solib soladigan jamoalarning ko'pchilik a'zolari yoshlardan iborat bo'ladilar.

  1. Ularning aqllari past.

Ilmlari va tajribalari oz bo'lgani uchun oqillik darajasiga etmagan bo'ladilar. 

 Yuqoridagi sifatlardan dindan otilib chiquvchi shaxsning siymosini qismon bo'lsa ham tasavvur qilish imkoniga ega bo'lamiz. Agar e'tibor ila nazar soladigan bo'lmak, darxaqiqat, keyingi paytda chiqayotgan xizb, jamoa, tashkilot va boshqa to'plarda yuqorida zikr qilingan sifatlardan u yoki, bunisi topilib turganini ko'ramiz.

Ajdodlarimiz mazkur salbiy sifatlarni yaxshi bilib olib, ulardan yiroq bo'lish uchun imkonlari etgan barcha omillarni ishga solganlar va o'sha sifatlarga yoki ularning ba'zilariga sohib bo'lgan kishilardan o'zoqda bo'lishga harakat etganlar.

Muhammadali KATTABAYeV 

Bilim yurti ARM mudiri

MAQOLA
Boshqa maqolalar

Qariyani ovora qilibsan-ku

14.07.2025   6053   3 min.
Qariyani ovora qilibsan-ku

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Nihoyat, Makka fath bo‘ldi. Bir paytlar g‘ordan vahiy dahshatidan titrab-qaltirab yolg‘iz tushib kelgan bir nafargina Inson butun bir ummatga aylandi.

Tun zulmatida Quraysh o‘ldirishga qasd qilgan Inson Makkadan sodiq do‘sti bilan Madina tomon chiqib, bir necha yildan so‘ng Makkaning to‘rt darvozasidan kuppa-kunduz kuni g‘olib bo‘lib kirib keldi! Kuraysh esa, o‘sha kuni o‘zlaridan qasos olinishini kutib, u zotning oldida bosh egib o‘tirardi. Ularni nima qildi deb o‘ylaysiz?

U kishini yolg‘onchiga chiqarganlarni, aziyat berganlarni, Ka’ba atrofida sajda qilayotganida ustiga tuyaning eshini (ya’ni, ko‘p kitoblarda " سَلَى جَزُور"ni tuyaning ichak-chavog‘i deb yozishadi. Ustoz Abdul Azim Ziyouddin domla «Nurul yaqiyn» kitoblarida yozgan izohda bunday tushuntirganlar: «Imom Buxoriy rivoyatida سَلَى جَزُور va Muslim rivoyatida سَلَى جَزُور, ya’ni «tuyaning qog‘onog‘ini» deyilgan. Qog‘onoq — homilani o‘rab turuvchi shilliq parda, yo‘ldosh.) ag‘darganlarni, Abu Tolib darasida qamal qilganlarni, u kishini yolg‘onchi, sehrgar, majnun deb ayblaganlarni, so‘ngra u kishini o‘ldirish uchun har bir qabiladan bittadan kishi tanlab, u kishining qoni barchaga tarqalishi uchun birgalikda o‘ldirmoqchi bo‘lganlarni nima qildi deb o‘ylaysiz?

U zot sollallohu alayhi vasallam ulardan qasos olmadilar. Balki ularga: «Boraveringlar, sizlar ozodsizlar!» dedilar!

Abu Bakr roziyallohu anhu uyiga borib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam duo qilishlari va islomga kirishi uchun qartayib qolgan, oyoqlarini ko‘tarishga ham majoli yo‘q otasi Abu Quhofani olib keldi. U hali-hamon iymon keltirmagan edi. Uni ko‘rgan Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Qariyani ovora qilibsan-ku, uni uyida qoldirsang bo‘lmasmidi, biz o‘zimiz uning oldiga borar edik», dedilar.

Abu Bakr roziyallohu anhu aytdi: «Yo Allohning Rasuli! Sizning borishingizdan ko‘ra otam kelishi to‘g‘riroqdir».

Nabiy sollallohu alayhi vasallam uni o‘tirishga taklif qildilar. Uning ko‘ksini siladilar va: «Musulmon bo‘l», dedilar. Abu Quhofa iymon keltirdi. Abu Bakr roziyallohu anhu yig‘ladi. Qo‘lida ko‘p sahobalar islomga kirgan, ko‘p buyuklar iymonga kirgan buyuk sahobaning otasi endi Islomga kirdi...

Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning odoblariga qarang! U kishi yoshi bir joyga borib qolgan qariyaning huzurlariga kelishini noo‘rin bildilar. O‘zlari uning oldiga borishga tayyor ekanliklarini aytdilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam doimo yoshi kattalarga shafqatli edilar. Doimo: «Sochlari oqargan musulmonni ikrom qilish Allohni ulug‘lashdandir!» der edilar.

Bir qariya Nabiy sollallohu alayhi vasallamni qidirib keldi. Sahobalar unga yo‘l berishmadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ularga: «Kichigimizga rahm qilmagan, kattamizni hurmat qilmaganlar bizdan emas!» dedilar.

Qariyalarga xuddi otamiz yoki bobomiz kabi muomalada bo‘lishimiz lozim. Onaxonlarga esa onamiz yoki buvimiz kabi muomalada bo‘lishimiz kerak. Inson qariganda o‘zining zaifligi, bemorligi va ojizligiga qarab qachonlardir yosh bo‘lganini, kuchli bo‘lgan paytlarini eslaydi, eziladi. Garchi boshqalarga ko‘rsatmasa-da, qalbida siniqlikni his qiladi. Bu siniqlikka faqatgina atrofdagilar beradigan e’tibor va hurmatgina davo bo‘la oladi! Ko‘ngil olish ibodatdir!


«Nabaviy tarbiya» kitobi asosida tayyorlandi