Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallam hadislaridan birida shunday deyiladi: Abu Hurayra roziyallohu anhudan "Qabrlarni zyorat qilinglar chunki u sizlarga oxiratni eslatadi" Ibn Moja rivoyati.
Qabr ziyorati payg‘ambarimiz tomonlaridan ruxsati berilgan amallardandir. Ulamolar, valiy va solih zotlarning qabrlarini ziyorat qilish hukman boshqa qabrlar ziyorati kabi bo‘ladi, shar’an bu amal sunnat va fazilatli ishlardan hisoblanadi. Albatta qabr ziyoratining ziyoratchiga ham qabr sohibiga ham foydalari bordir.
Ziyoratchiga bunda ibrat, eslatma olish, duolarining qabul bo‘lish ehtimoli bo‘lsa, qabr sohibiga esa salomning foydasi, haqiga duo qilinishi va uning shodlanishi bor.
Shayx Abdulloh al Ajmiy aytadi: "Qabrlarni ziyorat qilish sunnat amallardandir, biz nubuvvat oilasi vakillari, biror avliyo yoki yaqinlarimizdan birining qabri oldida nima qilmog‘imiz kerak? Albatta duo, salom va zikr qilmog‘imiz lozim. Chunki biz tabarruk joyda turibmiz ro‘paramizda Allohga suyuklilardan birining qabri turibdi, bu ishni (ya’ni qabr ziyorat qilish, salom aytish va u yerda duo qilishni) harom yoki gunoh deydiganlarning gapiga e’tibor bermaymiz, zero qabrlarni ziyorat qilish, salom berish nabaviy sunnatlardandir.
Abu Sa’iyd al Xudriy roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi "Qabr jannat bog‘laridan bir bog‘dir yoki do‘zah chohlaridan bir chohdir". Imom Termiziy rivoyati. Demak avliyolar va solihlarning qabrlarini ziyorat qilib unda duo qilinsa go‘yo jannat bog‘lari atrofida duo qilingandek bo‘ladi va duo ijobat bo‘ladi, inshaalloh!
Solih zotlarning, avliyolarning qabrlarini ziyorat qilishda foyda bordir.
Qabr ziyorati bid’at, unda duo qilish harom deydiganlar bu ishni salaflar qilmaganlar, bu keyin paydo bo‘lgan ish, shuning uchun joizmas deb da’vo qiladilar, ammo, Rasulimiz bu ishni qilganlar, Oisha onamiz va sahobalar, tobe’inlar bu ishni qilishgan. Manbalarda keladiki:
Qadim davrlarda Samarqand aholisi qurg‘oqchilikdan shikoyat qilib o‘z davrining shayxlaridan biriga maslahat uchun borishadi, shunda shayx u jamoani qayerdan kelganini so‘raydi, ular Samarqanddan ekanini aytadilar, shunda shayx "sizlar tomonda imom Buxoriyning qabrlari borku, shu zotni ziyorat qiling va shu zotni vasila qilib Allohga duo qiling hojatingiz yechiladi" deydi. Aholi shayxning aytganini qilishadi va diyorlari suvga serob bo‘ladi. Alloh ajdodlarimiz buyuk zotlarning barakotidan yurtimizga abadiy tinchlik, salomatlik, rizqimizga kenglikni nasib etsin.
Rasulxon Ubaydullayev,
Namangan shahri “Yahyoxon to‘ra” jome
masjidi imom noibi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِي اللهُ عَنْهُ ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: إِذَا أَكَلَ أَحَدُكُمْ فَلْيَأْكُلْ بِيَمِينِهِ، وَإِذَا شَرِبَ فَلْيَشْرَبْ بِيَمِينِهِ، فَإِنَّ الشَّيْطَانَ يَأْكُلُ بِشِمَالِهِ وَيَشْرَبُ بِشِمَالِهِ. رَوَاهُ مُسْلِمٌ وَأَبُو دَاوُدَ وَالتِّرْمِذِيُّ.
Ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Qachon birortangiz yesa, o‘ng qo‘li bilan yesin. Qachon birortangiz ichsa, o‘ng qo‘li bilan ichsin. Chunki shayton chap qo‘li bilan yeb, chap qo‘li bilan ichadi», dedilar (Muslim, Abu Dovud, Termiziy rivoyat qilganlar).
Demak, chap qo‘li bilan yeb-ichgan odam Rohmanning amridan yuz o‘girib, shaytonga ergashgan va uning ishini qilgan bo‘ladi.
Shuning uchun bu masalaga katta e’tibor bilan qaramog‘imiz, farzandlarimizga ham o‘rgatmog‘imiz lozim.
عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْأَكْوَعِ رَضِي اللهُ عَنْهُ: أَنَّ رَجُلًا أَكَلَ عِنْدَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِشِمَالِهِ، فَقَالَ: كُلْ بِيَمِينِكَ، قَالَ: لَا أَسْتَطِيعُ، قَالَ: لَا اسْتَطَعْتَ، مَا مَنَعَهُ إِلَّا الْكِبْرُ، قَالَ: فَمَا رَفَعَهَا إِلَى فِيهِ. رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
Salama ibn al-Akva’ roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Bir kishi Nabiy sollallohu alayhi vasallamning huzurlarida chap qo‘li bilan taom yedi. Bas, u zot:
«O‘ng qo‘ling bilan ye!» dedilar.
«Qodir emasman», dedi u.
«Qodir bo‘lmagin! Uni kibrdan boshqa narsa man qilmadi», dedilar u zot. Haligi odam qo‘lini og‘ziga ko‘tara olmay qoldi» (Muslim rivoyat qilgan).
Ushbu hadisi sharifdan dinimizda ovqatlanish madaniyatiga qanchalik ahamiyat berilganligini yorqin ko‘rib turibmiz. Albatta, gap ovqatlanishning islomiy madaniyati haqida ketmoqda. Ovqatlanishning islomiy madaniyatlaridan biri o‘ng qo‘l bilan yeyishdir. Har bir musulmon inson bu muhim ishga alohida e’tibor bilan qarashi lozim. Ba’zi bir kishilar bu islomiy madaniyatga rioya qilmasalar, ularni ogohlantirish kerak.
Ushbu rivoyatning qahramoni ham Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning huzurlarida ovqatlanishning islomiy madaniyatiga rioya qilmay, chap qo‘li bilan taom yeyishga tutindi. Albatta, Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam bu holga beparvo bo‘lishlari mumkin emas edi. Shuning uchun mazkur odobsiz kishiga ta’lim berib:
«O‘ng qo‘ling bilan ye!» dedilar».
Bunday paytda har qanday odam ta’lim beruvchiga tashakkur aytib, o‘zini o‘nglab olishga urinadi. Odob-axloq taqozosi shu. Ammo haligi odam Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamga tashakkur aytib, o‘z xatosini tuzatib, o‘ng qo‘li bilan taom yeyishga o‘tish o‘rniga:
«Qodir emasman», dedi».
Ya’ni, bu «Ovqatni o‘ng qo‘li bilan yeya olmayman. Chap qo‘lim bilan yeyaveraman», degani edi. O‘zi noto‘g‘ri ish qila turib, unga mehr ko‘rsatib, xatosini to‘g‘rilab qo‘ygan zot Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamga nisbatan bunday betgachoparlik qilgan nobakor har qanday jazoga va qarg‘ishga loyiq edi. Shuning uchun ham Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam ochiq-oydin qilib:
«Qodir bo‘lmagin!» dedilar».
Ya’ni, «O‘ng qo‘ling bilan taom yeya olmasang, bir yo‘la yeya olmay qolgin», dedilar. Hamda u yerda hozir bo‘lganlarga tushuntirish uchun:
«Uni kibrdan boshqa narsa man qilmadi», deb, qo‘shib qo‘ydilar. Ya’ni, u odam yuqoridagi gapni haqiqatda o‘ng qo‘lida nuqson borligi uchun emas, kibr bilan xatosini tan olishdan bosh tortib aytgan edi.
Shuning uchun ham Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam uni duoibad qildilar. U zot sollallohu alayhi vasallamning duolari joyida qabul bo‘ldi.
«Haligi odam qo‘lini og‘ziga ko‘tara olmay qoldi».
Ajab bo‘ldi! Battar bo‘lsin! O‘z foydasini bilmagan, shariat hukmidan ko‘ra o‘zining kibrini ustun qo‘yadiganlar uchun bu ham kam!
Ushbu hadisi sharifdan olinadigan foydalar:
1. Chap qo‘l bilan taom yeb bo‘lmasligi.
2. Birovning chap qo‘l bilan yeganini ko‘rgan odam tanbeh berib, o‘ng qo‘l bilan yeyishini eslatib qo‘yishi kerakligi.
3. Diniy hukmlar bo‘yicha nasihat eshitgan odam mutakabbirlik qilmasligi kerakligi.
4. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning duolari darhol qabul bo‘lishi.
«Hadis va hayot» kitobi 16-juz