بسم الله الرحمن الرحيم
الحَمْدُ لله الَّذِي أَوْضَحَ لَنَا مَعَالِمَ الصِّيَامِ وَالقِيَامِ. وَالصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ عَلَى نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ سَيِّدِ الْأَنَامِ، وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ البَرَرَةِ الْكِرَامِ، اَمَّا بَعْدُ
RAMAZON – XAYRU SAXOVAT OYI
Muhtaram azizlar! Islom olamida Ramazon oyi o‘zgacha xursandchilik va ko‘tarinki kayfiyat bilan kutib olinadi. Chunki, bu oyda Alloh taoloning rahmati yanada ko‘proq yog‘iladi, farishtalarning yerga tushishlari ko‘payadi, yomon jinlar kishanlanadi, ibodatlarining savoblari bir necha yuz barobarga ortadi, duolar ijobat bo‘ladi va muborak Qadr kechasi o‘tkaziladi.
Dinimizda boshqa oylarga nisbatan Ramazon oyida xayr-saxovatga alohida e’tibor berishga targ‘ib qilinadi. Sababi bu oyda qilingan amalga juda ko‘p ajru mukofotlar beriladi. Darhaqiqat, xayr-saxovatning savobi ko‘p bo‘lib, Alloh taolo Qur’oni karimning bir qancha oyatlarida biz mo‘min-musulmonlarni ehson va xayru sadaqa qilishga undagandir. Jumladan, Alloh taolo bunday marhamat qilgan:
مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ
وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
ya’ni: “Alloh yo‘lida mollarini ehson qiluvchilar (savobining) misoli go‘yo bir donga o‘xshaydiki, u har bir boshog‘ida yuztadan doni bo‘lgan yettita boshoqni undirib chiqaradi. Alloh xohlagan kishilarga (savobini) yanada ko‘paytirib beradi. Alloh (karami) keng va bilimdon zotdir” (Baqara surasi, 261-oyat).
Alloh taolo bu misol bilan bitta xayrli ish uchun bitta emas, balki yetti yuz va undanda ortiqroq savob ato etishi mumkinligini bildirmoqda. Boshqa oyati karimada esa, shunday marhamat qilgan:
الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
ya’ni: “Mol (boylik)larini kechayu kunduz, pinhonayu oshkora ehson qiladigan kishilar uchun Parvardigorlari huzurida (maxsus) mukofotlari muhayyodir. Ularga (oxiratda) xavf ham bo‘lmas va ular tashvish ham chekmaslar” (Baqara surasi, 274-oyat).
Ramazon oyida Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallamning saxovatlari odatdagidan shu darajada ortar ediki, hatto sahobalar U zotni yomg‘irli shamolga o‘xshatar edilar. Ibn Abbos raziyallohu anhu Payg‘ambarimizning saxovatlarini madh etib shunday deganlar:
كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "أَجْوَدَ النَّاسِ بِالْخَيْرِ، وَكَانَ أَجْوَدَ مَا يَكُونُ فِي رَمَضَانَ، كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَجْوَدَ بِالْخَيْرِ مِنَ الرِّيحِ الْمُرْسَلَةِ"
(رواه الإمام البخاري ومسلم عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رضي الله عنهما).
ya’ni: “Rasululloh sallallohu alayhi vasallam odamlarning eng saxiyrog‘i edilar. Ayniqsa, Ramazon oyida yanada saxiy bo‘lib ketar edilar. Rasululloh sallallohu alayhi vasallam yaxshilikda yomg‘irli shamoldan ham saxiyroq bo‘lardilar (ya’ni, yomg‘irli shamol barchaga barobar foyda keltirgani kabi, U Zotning saxovatlaridan ham barcha bahramand bo‘lar edi” (Muttafaqun alayh).
Azizlar! Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallamga ummatlik da’vosini qilar ekanmiz, xayr-saxovat bobida ham U Zotni o‘zimizga namuna qilishimiz maqsadga muvofiqdir.
Ramazonda xayr-saxovatni turli ko‘rinishda qilish mumkin. Masalan, kam ta’minlangan oilalarga moddiy yordam qilish, qarovsiz qolganlar, xususan boquvchisini yo‘qotgan oilalar, bemor va qariyalar holidan xabar olish ayni savobdir. Qolaversa, hozirgi karantin paytida muhtojlarga oziq-ovqat yoki dori-darmon kabi kunlik ehtiyojlarini yetkazib, ularni xursand qilish juda ulkan ajr hisoblanadi. Bu haqda Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallam shunday marhamat qilganlar:
"أفضل الأعمال أن تدخل على أخيك المؤمن سرورا، أو تقضي عنه دينا، أو تطعمه خبزا"
(رواه الإمام ابن أبي الدنيا والإمام الديلمي عن أبي هريرة رضي الله عنه).
ya’ni: “Amallarning eng yaxshisi mo‘min birodaring qalbiga hursandchilik kirgizish yoki uning qarzini uzishga ko‘maklashish yoki unga biror yaxshi taom berishingdir” (Imom Ibn Dunyo va Imom Daylamiy rivoyatlari).
Alloh taolo mol-davlat bergan kishilar kambag‘al va muhtojlarning qiynalganidan xabardor bo‘la turib, ularga imkon qadar yordam bermas ekanlar Qiyomat kuni holatlari og‘ir bo‘ladi. Bu haqda Rasululloh sallallohu alayhi vasallam shunday deganlar:
"وَيْلٌ لِلأَغْنِيَاءِ مِنَ الْفُقَرَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، يَقُولُونَ: رَبَّنَا، ظَلَمُونَا حُقُوقَنَا الَّتِي فُرِضَتْ لَنَا عَلَيْهِمْ، فَيَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ: وَعِزَّتِي وَجَلالِي، لَأُدْنِيَنَّكُمْ وَلأُبَاعِدَنَّهُمْ"
(رواه الإمام الطبرني عن أنس بن مالك رضي الله عنه).
ya’ni: “Qiyomat kuni yo‘qsillar sababli boylarning holiga voy! Kambag‘allar shunday deydilar: “Parvardigoro! Boy kishilar Sen bizga ajratib bergan haqlarimizni bermasdan zulm qildilar”. Alloh Taolo shunday marhamat qiladi: “Izzatim va jalolim haqqi, sizni o‘zimga yaqinlashtiraman, ularni esa uzoqlashtiraman” (Imom Tabaroniy rivoyatlari).
Hozirgi sinovli kunlarda zakot berish, ehson qilish va imkon boricha o‘zgalarga yordam berishning savobi katta. Chunki hozir ehtiyojmand aholi nisbatan ko‘proq. Badavlat kishilar bu fursatni g‘animat bilib, imkoniyatdan foydalanib qolishlari, katta savoblarni qo‘lga kiritishlari ayni muddaodir. Chunki tezda Ramazon ham, bu sinovli kunlar ham o‘tib ketadi, keyin bunday bir ajru savob beriladigan fursatni topib bo‘lmaydi.
Shunisi ham muhimki, ro‘za tutishdan maqsad – Alloh taoloning buyrug‘ini bajarish, taqvo sifatini hosil qilishdir. Ro‘za tutib yomonligini qo‘ymagan, yolg‘on, g‘iybat va gunoh ishlarni tark etmagan kishining faqat och qolganiyu chanqagani qoladi. Payg‘ambarimiz hadisi shariflarida shunga ishoralar kelgan.
Muhtaram Yurtboshimiz ham 20 aprel kuni o‘tkazilgan yig‘ilishda aholining ijtimoiy himoyaga muhtoj qatlamini qo‘llab-quvvatlash masalasiga alohida to‘xtalib o‘tdilar. Prezidentimiz o‘z nutqida vaqtincha ishlamayotgan va yordamga muhtoj oilalarni aniqlab, ularni manzilli asosda oziq-ovqat va dori-darmonlar bilan ta’minlash ko‘lamini yanada kengaytirish kerakligini ta’kidlab, xalqimizning tarixiy va ma’naviy qadriyatlarini, mehr-saxovat, oqibat va himmat kabi yuksak fazilatlarini inobatga olgan holda “Saxovat va ko‘mak” umumxalq harakatini yo‘lga qo‘yish tashabbusini ilgari surdilar. Bu umumxalq harakati, albatta, o‘zining ijobiy samarasini beradi. Chunki, ijtimoiy ko‘makka muhtojlar holidan xabar olish, ularga saxovat ko‘rsatish xalqimizga xos qadriyatlardan hisoblanadi.
Davlatimiz rahbari ilgari surayotgan tashabbusning xayrliligi va kuchi shundaki, ayni vaziyatdan aziyat chekayotgan qatlam vakillari saxiy kishilar ko‘magida qaddini tiklab oladi.
Muhtaram azizlar! Suhbatimiz davomida ro‘za ibodatiga oid yurtdoshlarimiz tomonidan eng ko‘p so‘raladigan masalalarga to‘xtalamiz.
Alloh taolo Ramazon oyini barchamizga muborak qilsin! Bu oydagi savobli amallarni bizga oson qilib, gunohlardan forig‘ bo‘lishimizni nasib aylasin! Omin!
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Sahobai kiromlar iymonu Islom, shariatu tariqat, axloqu odob va shunga o‘xshash barcha kerakli narsalarda har birlari biz uchun muqtado bo‘lgan ajoyib insonlar jamoasidir.
Ushbu mavzuga kirishdan avval «sahoba» va «fazl» so‘zlarining ma’nolarini yaxshilab o‘rganib olishimiz lozim.
«Sahoba» so‘zi «sahiba» o‘zagidan olingan bo‘lib, lug‘atda «suhbatdosh bo‘lmoq» va «sohib bo‘lmoq» degan ma’nolarni anglatadi.
Istilohda esa Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamni musulmonlik hollarida ko‘rgan odamga sahoba deyiladi.
Musulmon odam Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamni ko‘rsa bo‘ldi, suhbatlashib o‘tirmasa ham sahoba bo‘laveradi.
Ulamolar bu masalada ko‘plab batafsil bayonotlar, turli fikr-mulohazalarni keltirganlar. Lekin mazkur tortishuvlarning barchasining natijasi yuqoridagi ta’rifga borib taqaladi.
«Fazl» so‘zi lug‘atda «ziyoda», «ortiqlik», «ustunlik» degan ma’nolarni anglatadi.
Shundan «Sahobalarning fazli» iborasining ma’nosini tushunib olish mumkin.
Payg‘ambar alayhissalom hazrati Jobir roziyallohu anhuga va «Bay’atir-Rizvon»da ishtirok etgan boshqa sahobiylarga qarata: «Sizlar yer yuzidagi eng yaxshi odamsizlar», deganlar.
Shunga binoan, har bir musulmon mazkur baxtiyor shaxslarni sevishi, hurmatlashi va e’zozlashi lozimdir.
Alloh taolo ularga «yaqin fath»ni mukofot qilib berdi. Hudaybiyadan so‘ng tezda butun dunyoni fath qilish boshlandi. Ikki oydan ko‘p vaqt o‘tmay, birinchi, eng muhim fathlardan biri – Xaybar fathi bo‘ldi. Undan keyin esa navbatdagi fathlar ketma-ket sodir bo‘laverdi.
Musulmonlar Islom jamiyatining asl mag‘zini, javharini tashkil etar edilar. Ular uch qismdan iborat bo‘lib, birinchi qism peshqadam muhojirlar edi.
«Birinchi peshqadam muhojirlar».
Ular Makkai Mukarramada hech kim iymonga kelmagan paytda iymonga kelgan, kofirlarning ozorlariga chidagan, ularning zulmlariga bardosh bergan ulkan sahobiylardir.
Ulamolar: «Ushbu oyatda «oliy maqom egalari» deb sifatlanayotgan muhojirlar Badr urushiga qadar Makkai Mukarramadan Madinai Munavvaraga hijrat qilgan sahobalardir», deydilar. Chunki ular eng qiyin vaqtda iymonga kelib, eng qiyin vaqtda hijrat qilgan shaxslardir. Badr urushida musulmonlar g‘olib kelib, Islom jamiyati yuzaga chiqib, o‘z tayanchiga ega bo‘lganidan keyin hijrat qilish ham oson bo‘lib qolgan.
Ikkinchi qism – «ansoriylar», ya’ni Madina ahllaridan birinchi bo‘lib Islomga kelgan, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga «Aqaba»da bay’at qilgan, din qardoshlarini o‘z yurtlari – Madinaga taklif etgan, makkaliklar hijrat qilib borganlarida o‘zlari yemay, ularga yedirgan, o‘zlari kiymay, ularga kiydirgan, uylarini, molu mulklarini bo‘lib bergan, dinu diyonatlari uchun molu jonlaridan kechishga tayyor turgan madinalik peshqadam musulmonlardir.
Uchinchi qism – «ularga yaxshilik bilan ergashganlar», ya’ni peshqadam muhojir va ansoriylarga yaxshilik bilan ergashganlardir. Ular vasf qilinmish peshqadam muhojir va ansoriylardan keyin, mazkur mashhur voqealardan keyin musulmon bo‘lib, xuddi peshqadam musulmonlar kabi ixlosli, ibodatli va taqvodor kishilar bo‘lganlar. Ularga faqat peshqadamlik, ya’ni eng qiyin damda safda bo‘lmaganliklari yetishmaydi, xolos. Alloh ana shu uch toifadagi musulmonlarning barchasidan «rozi bo‘ldi, ular ham Allohdan rozi bo‘ldilar».
Banda erishishi mumkin bo‘lgan eng yuqori martaba Allohning roziligidir. Zotan, har bir bandaning oliy maqsadi ham mana shu. Bandaning Allohdan roziligi Uning qadariga ishonishi, qazosidan yaxshilik kutishi, ne’matlariga shukr qilishi, balo-ofatlariga sabr qilishidir.
Alloh ulardan rozi ekanligi uchun: «Ularga ostidan anhorlar oqib turgan jannatlarni… tayyorlab qo‘ydi».
Ular mazkur jannatga vaqtinchalikka kirmaslar, balki «ular u (yer)larda abadiy mangu qoluvchi bo‘lgan hollarida».
Alloh taolo ulardan rozi bo‘lmaganida, ularni bunday ikromga sazovor qilmas edi.
«Ana o‘sha ulkan yutuqdir».
Bundan ortiq yutuq bo‘lishi mumkinmi?
Alloh «Hashr» surasida sahobai kiromlarni shunday madh etadi:
«Diyorlaridan va mol-mulklaridan judo qilingan, Allohdan fazl va rozilik umid qiladigan hamda Allohga va Uning Rasuliga yordam beradigan faqir muhojirlargadir. Ana o‘shalar sodiqlardir» (8-oyat).
Muhojirlar aslida makkalik kishilar bo‘lib, dinu iymon yo‘lida ona yurtlarini, mol-mulklarini, qarindosh-urug‘larini tashlab, Madinai Munavvaraga hijrat qilganlar (ko‘chib o‘tganlar). Shu sababli ularning ko‘pchiligi miskin, faqirga aylanganlar.
Ular faqatgina Alloh beradigan fazlni deb, Uning roziligini topamiz, deb bu mashaqqatlarga bo‘yin egdilar. Qiyin ahvolga qaramasdan, Allohning va Rasulining ishiga qo‘llaridan kelgan barcha yordamlarini ayamadilar. Shuning uchun ham Alloh ularni «Iymonlarida sodiq kishilar» deb maqtamoqda.
«Hadis va hayot» kitobining 21-juzidan olindi