وَإِذۡ أَخَذۡنَا مِيثَٰقَكُمۡ وَرَفَعۡنَا فَوۡقَكُمُ ٱلطُّورَ خُذُواْ مَآ ءَاتَيۡنَٰكُم بِقُوَّةٖ وَٱذۡكُرُواْ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ٦٣
Isroil avlodlari Misrdan chiqqan kundan boshlab uchinchi oyda, bahorning dastlabki kunlarida Turi Sino tog‘i yonidagi vodiyga tushishdi. Bani Isroil Tiyh vodiyida sargardonlikda yurganida Alloh taolo ularga rizq-ro‘zlarini vaqtida yetkazish, issiqda bulutlarni soyabon qilish, ko‘tarib olib yuriladigan toshdan ichimlik suvi chiqarib berish kabi ne’matlardan bahramand qildi. Shundan so‘ng Alloh taolo Tur tog‘ining o‘ng tomonida rozlashdi (gaplashdi) va unga o‘nta kalima-vazifa topshirdi. Qavm Alloh bilan Muso o‘rtasidagi suhbatni eshitib turgan bo‘lsa-da, ma’nosini tushunmadi. Muso alayhissalom qavmlariga Alloh buyurgan o‘nta vazifani tushuntirib berdilar. Bular quyidagilar edi: e’tiqodni yolg‘iz Allohga qilish; ibodatni tanho Allohga qilish; Alloh nomi bilan yolg‘on qasam ichmaslik; shanba kuni hurmatini saqlash; otalarga yaxshilik qilish; onalarga yaxshilik qilish; qotillik qilmaslik; zino qilmaslik; o‘zganing haqiga yolg‘on guvohlik bermaslik; hasad qilmaslik. Isroil avlodlariga ana shu hukmlarni yodda tutish va amal qilish buyurildi.
ثُمَّ تَوَلَّيۡتُم مِّنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَۖ فَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ لَكُنتُم مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ٦٤
Ammo Bani Isroil Allohga bergan va’dalarini buzdi. Muso alayhissalom Tur tog‘iga Alloh taolo bilan rozlashgani ketganida ular kutishdan zerikib Somiriy ismli kohinning aldoviga uchishdi, u oltindan yasab bergan buzoqqa sig‘ina boshlashdi. Qur’oni karimda bunday marhamat etiladi: "Muso qavmiga g‘azablangan va afsuslangan holda qaytib kelib: "Ey qavmim, Parvardigoringiz sizlarga (Tavrot nozil etishi haqida) chiroyli va’da qilmaganmidi? Sizlarga vaqt uzun (ko‘rinib) ketdimi yoki sizga Parvardigoringiz tomonidan g‘azab yetishini xohlab, menga bergan va’dangizni buzdingizmi?" (Toho, 86). Ulamolardan Abu Bakr ibn Abdulloh aytadilar: "Allohning farishtalari tog‘ni ko‘tarib, Isroil avlodlari qavmiga tahdid qilgach, keyin azob ko‘tarilganida Yer yuzidagi jamiki tog‘lar, toshlar va daraxtlar silkinib ketdi. Yahudiylarning birortasi huzurida Tavrot tilovat qilinsa, darhol uni qaltiroq bosishi va boshini ko‘tarib osmonga qarashi ana shu dahshatli kundan odat bo‘lib qolgan" (Ibn Kasir. "Qisasul-anbiyo", Qohira, "Dorul-Manor", 290-bet).
وَلَقَدۡ عَلِمۡتُمُ ٱلَّذِينَ ٱعۡتَدَوۡاْ مِنكُمۡ فِي ٱلسَّبۡتِ فَقُلۡنَا لَهُمۡ كُونُواْ قِرَدَةً خَٰسِِٔينَ٦٥
Alloh taoloning Bani Isroildan olgan ahdida shanba kunining hurmatini saqlash ham bor edi. Ma’lumki, yahudiylar e’tiqodi bo‘yicha haftaning oltinchi kuni shanba (sabbat, shabbat ham deyiladi) to‘laligicha Alloh taologa ibodat qilishga bag‘ishlanishi lozim edi. Shu kuni barcha hayotiy masalalar, shu jumladan, dala ishlari, savdo-sotiq, taom tayyorlash, ov qilish kabi barcha ishlar taqiqlangan edi. Tavrot, ya’ni Eski Ahdga ko‘ra (Chiqish kitobi, 31,14) shanba kuni hurmatini poymol qilganlar o‘limga hukm etilardi. Yahudiylarning shanba kuni hurmatini poymol qilishgani tafsir kitoblarida keng bayon etilgan: shanba kuni boshqa ishlar qatori baliq ovlash ham man qilingan edi. Ulardan ayrimlari shanba kuni baliqlarni maxsus kavlangan hovuzlarga qamab, qorong‘i tushishi bilan tutib olishardi. Mana shu gunohlari uchun Alloh taolo ularni sharmandali holga tushirdi: maymunlarga aylantirib qo‘ydi.
فَجَعَلۡنَٰهَا نَكَٰلٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهَا وَمَا خَلۡفَهَا وَمَوۡعِظَةٗ لِّلۡمُتَّقِينَ٦٦
Alloh taoloning g‘azabiga uchragan qavmlarning qilmishlariga yarasha olgan jazolari ularning zamondoshlariga ham, ulardan keyin keladigan taqvoli kishilarga ham yaxshigina ibrat bo‘lishi lozim. Oradan necha asrlar o‘tib, o‘sha gunohkor qavmdan tarqagan "daho"lar "bizlar maymundan tarqaganmiz" da’vosi bilan chiqishdi va dahriyona siyosatlari bilan musulmonlarni ham yo‘ldan urmoqchi bo‘lishdi. Ammo ular niyatlariga yeta olishmadi, Alloh taolo o‘sha maymundan tarqaganlarning o‘zlarini tarix sahnasidan surib tashladi.
Muhammad Said ibn Ramazon ibn Umar ibn Murod al-Butiy 1929 yilda Usmoniylar imperiyasi tarkibida bo‘lgan, bugungi kunda Turkiya Respublikasi hududiga kiruvchi Jizre (arabcha: Jazirat ibn ‘Umar, kurdcha: Cizîrê Botan) viloyatiga qarashli Jalka qishlog‘ida tavallud topgan. Ushbu hudud tarixan boy ilmiy va madaniy merosga ega bo‘lib, ko‘plab yetuk shaxslar, ayniqsa islom olimlari bilan mashhur bo‘lgan. Jizre hududi o‘zining uzoq yillik ilm-fan va ma’rifat an’analari bilan ajralib turadi. Tarixiy manbalarda bu yerda yashab o‘tgan ko‘plab olimlarning ismlari tilga olinadi. Jumladan, buyuk musulmon tarixchisi va "al-Kamil fī’t-Tarix" asari muallifi Ibnul-Asir (1160–1233), mashhur qiroat olimi Abul-Xoyr Muhammad ibn Muhammad al-Jazariy, mexanika va texnika sohasida kashshof sifatida tanilgan, "al-Jami' baynaal-'ilm val-'amal an-nafi' fī ṣina'at al-ḥiyal" asari muallifi Abul-‘Izz ibn Isma‘il ar-Rozzaz al-Jazariy (vafoti 1206-yil) shular jumlasidandir.
Muhammad Said Ramazon al-Butiy ana shunday yuksak martabali olimlardan biridir. U Islom olamida asosan fiqh, da’vatchilik faoliyati, asarlari va siyosat bilan aloqasi sababli mashhur bo‘lgan. Uning ilmiy merosi, asarlari va ilgari surgan g‘oyalari ko‘pincha G‘azoliy bilan qiyoslanadi [1].
Muhammad Said Ramazon al-Butiy 1934-yilda oilasi bilan Suriyaning Damashq shahriga hijrat qilgan. Ular asosan kurdlar istiqomat qiladigan Ruknuddin mahallasiga joylashadilar. Butiy bolaligidan Qur’on ta’limini boshlaydi va atigi olti oy ichida Qur’onni to‘liq xatm qiladi. Keyinchalik otasi bosh-qoshligida turli madrasalarda diniy ilmlar bilan shug‘ullanadi. 1953-yilgacha Shayx Hasan Habanka al-Maydoniy boshchiligidagi "At-tavjih al-islomiy" kollejida nahv, mantiq, balog‘at, usul va boshqa diniy fanlarni o‘rganadi.
1953-yilda Misrning Azhar universiteti Shariat fakultetiga o‘qishga kirib, 1956-yilda tamomlaydi. 1957-yilda Humus shahrida diniy madaniyat o‘qituvchisi sifatida faoliyat boshlaydi. 1960-yilda Damashq universitetining Shariat fakultetida yordamchi lavozimiga tayinlanadi. 1965-yilda Azhar universitetida "Islom huquqida "Maslaha" mavzusida doktorlik dissertatsiyasini "Mumtaz" (juda a‘lo) bahosi bilan himoya qiladi. Shundan so‘ng u Damashq universitetida professor unvoniga erishib, islom huquqi, fiqh, aqida va siyrat fanlaridan saboq beradi.
1970-yilda dotsent, 1975-yilda professor, 1977-yilda esa Shariat fakulteti dekani lavozimiga tayinlanib, 1993-yilgacha bu lavozimda ishlaydi. U arab, kurd, turk va ingliz tillarini yaxshi bilgan. Akademik faoliyati davomida u kitoblari, televideniya, radio va internet orqali keng ommaga diniy ta’lim yetkazgan. Uning Damashqdagi yirik masjidlardagi va’zlari ko‘p sonli kishilarni jamlagan.
Yevropalik tadqiqotchi Andreas Christmann ta’kidlaganidek, diniy amallarga rioya qilmaydigan hatto musulmon bo‘lmagan kishilar ham uning ma’ruzalariga qiziqish bildirgan [2]. 2005-yilda Dubay Qur’on Xizmat Kengashi uni "Namunali Islom Olimi" deb e’tirof etgan. 2012-yilda esa Iordaniya Qirollik Akademiyasi tomonidan tuzilgan eng nufuzli 500 musulmon ro‘yxatida 22-o‘rinni egallagan.
Butiy aqidada Ash’ariy kalom maktabiga ergashgan bo‘lib, salafiylik oqimiga tanqidiy yondashuvi bilan mashhur edi. Fiqhiy yo‘nalishda esa Shofi’iy mazhabiga mansub bo‘lgan.
Butiyning ilmiy faoliyatida birinchi yirik yutug‘i sifatida "ad-Davabitu’l-Maslaha fi’sh-Shari‘ati’l-Islamiyya" nomli doktorlik dissertatsiyasi bo‘lib, bu asar Islom huquqidagi "Maslaha" masalasini chuqur tahlil qilgani sababli tadqiqotchilar tomonidan muhim manba sifatida qadrlanadi.
Uning asl shuhrati esa "Fiqhus-siyra" asari orqali keng tarqalgan. Ushbu kitobda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning hayotlari asosida shar’iy va fiqhiy xulosalar chiqarilib, yangicha ilmiy uslubda taqdim etilgan.
Tahrirchi Bot, [16.05.2025 12:30]
Butiy 70 ga yaqin kitob va ko‘plab maqolalar muallifi bo‘lib, Islom ummati muammolariga bag‘ishlangan "Abhas fi’l-Kimme" nomli o‘nta risoladan iborat to‘plami ham e’tibor qozongan. Bu risolalarda u muammolarga yechimlarning o‘zini emas, balki ularning asl sabablari, xususan, G‘arb qarshisida musulmonlarning ijtimoiy va iqtisodiy jihatdan orqada qolish omillarini ochib berishga intilgan.
U butun umri davomida islomiy fikr, axloq va ma’rifatni targ‘ib etishda fidokorona xizmat qilgan. Afsuski, bu yuksak ilm va taqvo sohibi 2013 yil 21 mart kuni Damashqdagi Imom masjidida dars berayotgan paytida shahid bo‘ldi. Uning vafoti nafaqat Suriyada, balki butun Islom olamida chuqur iztirob bilan qabul qilindi. Shu tariqa Ramazon Butiy o‘zining boy ilmiy merosi va mardonavor xizmatlari bilan musulmon ummatining qalbida chuqur iz qoldirdi.
Muhammaddiyor MO‘MINOV,
Toshkent Islom instituti 402-guruh talabasi.
[1] Mahsum Aslan. Muhammed Said Ramazan el-Bûtî’nin hayatı, eserleri, ilmî kişiliği ve fıkıhçılığı "Muhammad Said Ramazon al-Butiyning Hayoti, Asarlari, Ilmiy Shaxsiyati va Fiqhchilig‘i" nomli magistrlik dissertatsiyasidan. Dijla Universiteti, Sotsial fanlar instituti, Diyarbakir, qisqartirma, 2014.– J.1. — B.1.
[2] Andreas Christmann. Islamic scholar and religious leader: A portrait of Shaykh Muhammad Sa’id Ramadan al-Būti “Musulmon Olim va Diniy Yetakchi: Shayx Muhammad Said Ramazon al-Butiy”, tarj. Muammer İskenderoğlu, Usul islomiy tadqiqotlar jurnali, Son: 2, Iyul-Dekabr, 2004. – 129-154, - B.130.