Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Poydevorga asos solinishi
Abu Zarr roziyallohu anhu aytadi:
«Ey Allohning Rasuli, yer yuzida qaysi masjid birinchi bo‘lib qurilgan?» dedim. U zot: «Masjidul Harom», dedilar. «Keyin qaysi?» dedim. U zot: «Masjidul Aqso», dedilar. «Ikkovining orasida qancha o‘tgan?» dedim. U zot: «Qirq yil. Qachon bo‘lmasin, senga namoz to‘g‘ri kelsa, darhol o‘qib ol, chunki fazilat shunda», dedilar» (Buxoriy rivoyat qilgan).
Odam alayhissalom
Qurtubiy aytadi: «Baytul Maqdisni birinchi bo‘lib kim qurgani haqida ixtilof bor. Rivoyat qilinishicha, birinchi bo‘lib Baytni, ya’ni Baytul Haromni Odam alayhissalom qurganlar. Baytul Maqdisni u kishidan qirq yil keyin o‘g‘illari qurgan bo‘lishi mumkin. Allohning izni bilan farishtalar poydevor qurgandan keyin Baytni qurgan bo‘lishlari ham mumkin. Hammasining ehtimoli bor. Vallohu a’lam» («Jome’ li ahkaamil Qur’an», 4-jild, 138-bet).
Ibn Hajar «Fathul Boriy»da shunday degan: «Masjidul Aqsoni birinchi bo‘lib Odam alayhissalom qurgan. Farishtalar, Som ibn Nuh alayhissalom, Ya’qub alayhissalom ham qurgan deyishadi… Men «Odam alayhissalom ikkala masjidni ham qurgan» deganlarni quvvatlovchi dalilni topdim. Ibn Hishom «Kitobut-tiyjon»da: «Odam Ka’bani qurgach, Alloh unga Baytul Maqdis sari borib, uni ham qurishga buyurdi. U zot uni qurib, unda ibodat qildilar», degan».
Suyutiy «Sunanu Nasoiy»ning sharhida shunday degan: «Masjidul Aqsoni Odam alayhissalomning o‘zi barpo qilgan. Ibrohim va Sulaymon alayhissalomlar esa uni yangilashgan».
Ibrohim alayhissalom
Ibn Hajar Asqaloniyning aytishicha, Ibn Javziy Nabiy sollallohu alayhi vasallamning «Qirq yil» degan so‘zlarining sharhida bu mantiqan to‘g‘ri kemasligini aytgan. Chunki Masjidul Haromni Ibrohim alayhissalom qurgan, Baytul Maqdisni Sulaymon alayhissalom qurgan deydigan bo‘lsak, oralarida ming yildan ko‘p muddat bor. Keyin Ibn Javziy bu nomuvofiqlikka shunday javob bergan: «Ka’bani ilk bor qurgan zot Ibrohim alayhissalom emas. Baytul Maqdisni ilk bor qurgan zot Sulaymon alayhissalom ham emas… Bizga rivoyatlarda yetib kelishicha, Ka’bani ilk bor Odam alayhissalom barpo qilganlar. Keyin u zotning avlodlari yer yuzida tarqab ketishgan. Ularning biri Baytul Maqdisni qurgan bo‘lishi mumkin. Keyin esa, Qur’onda aytilganidek, Ibrohim alayhissalom Ka’bani qurganlar» («Fathul Boriy», 6-jild, 407-bet).
Qurtubiy shunday degan: «Bu hadis Ibrohim va Sulaymon alayhimassalom birinchi bo‘lib ikki masjidning poydevoriga asos solganiga dalolat qilmaydi, ularning ishlari boshqalar qurgan masjidni yangilash bo‘lgan».
Aksar mufassirlar «Ibrohim alayhissalom Masjidul Aqsoni risolati va da’vatiga iymon keltirgan farzandlari va zurriyotlaridan iborat bo‘lgan musulmon ummatiga masjid bo‘lishi uchun uning binosini yangilagan», deyishadi.
Masjidul Aqsoga imom bo‘lish Ibrohim alayhissalomning solih zurriyotlari qo‘lida davom etib kelgan.
Ibn Kasir shunday degan: «Ya’qub ibn Is'hoq alayhimassalomning davrida Masjidul Aqsoning Ibrohim alayhissalom qurib ketgan binosi eskirib ketganidan keyin qayta qurilgan» («Bidoya van-Nihoya», 1-jild, 184-bet).
Shihobiddin Maqdisiy shunday degan: «Bu ish binoni yangilash bo‘lgan» («Musiyrul g‘arom», 134-bet).
Sulaymon alayhissalom
Musulmonlardagi ishonchli, sobit shar’iy dalillarga ko‘ra, Masjidul Aqsoni Sulaymon alayhissalom qurganlar. Lekin u zot poydevorga asos solmaganlar, balki masjidning binosini ibodat qilish uchun tayyorlab, kengaytirib, yangilaganlar.
Nasoiy, Ibn Moja va boshqalar Abdulloh ibn Amr ibn Osdan qilgan rivoyatda Nabiy sollallohu alayhi vasallam shunday deganlar: «Sulaymon ibn Dovud Baytul Maqdisni qurib bo‘lgach, Allohdan uchta narsa so‘raganlar: U Zotning hukmiga to‘g‘ri keladigan hukmni, o‘zidan keyin hech kimga berilmaydigan saltanatni, bu masjidga faqat namoz o‘qish uchungina kelgan har bir odamni gunohlaridan xuddi onasidan tug‘ilgandek (poklab) chiqarishini. Menga ikkitasi berildi. Uchinchisi ham berilishini umid qilaman».
Imom Navaviy «Sahih Muslim»ning sharhida shunday degan: «Bu ikki masjidning poydevoriga asos solgan zot Odam alayhissalom ekani vorid bo‘lgan. Shu bilan birga Ibrohim Masjidul Haromni, Sulaymon Baytul Maqdisni qurgani, orada qirq yil o‘tgani haqidagi biroz ixtiloflar bor. Demak, bu ikki zot binoni faqat yangilagan, xolos degan xulosa kelib chiqadi».
Qurtubiy «Jome’ li ahkamil Qur’an»da shunday degan: «U Zotning «Esla, vaqtiki, Ibrohim bilan Ismoil Baytning poydevorlarini ko‘tarayotib…» degan oyati hamda Nasoiy rivoyat qilgan hadis Ibrohim va Sulaymon alayhimassalomning poydevorga asos solganiga emas, balki boshqalar asos solgan binoni yangilaganiga dalolat qiladi».
Imom Bag‘aviy o‘z tafsirida shunday degan: «Baytul Maqdis Buxtanassir g‘azot qilgunicha Sulaymon qurib ketgan shaklda bo‘lgan. U shaharni xarobaga aylantirib, masjidni buzib, shifti va devorlaridagi tilla, kumush, dur, yoqut va boshqa javharlarni olib, Iroq yeridagi o‘z mamlakatiga tashib ketgan, deyishadi».
Ko‘rinib turibdiki, Sulaymon Baytul Maqdisda qilgan ishi Haykalning poydevoriga asos solish bo‘lmagan, balki muborak Masjidul Aqsoni yangilash bo‘lgan. Xuddi Ibrohim alayhissalom Masjidul Haromni yangilagani kabi. Masjidul Aqso Sulaymon, Muso, Ya’qub va Ibrohim alayhimussalomlardan oldin ham bo‘lgan…
«Masjidul Aqso: haqiqat va tarix» kitobidan
Muhammad Ali Muhammad Yusuf tarjimasi
Islom dini biror shaxs, guruh, mol-dunyoga nisbatan va obro‘-e’tibor topish uchun qilinadigan har qanday mutaassiblik va firqalarga bo‘linishni qoralaydi, tarafkashlikni johiliyat holatiga o‘xshatadi.
Mutaassiblikning turli ko‘rinishlari bor bo‘lib, ular kishining o‘zi, mol-dunyosi, farzandlari, millatini boshqalardan afzal bilib, bu yo‘lda ashaddiy ravishda kurashishi demakdir. Mo‘tabar manbalarimizda ota-bobolari va o‘zining nasabi bilan faxrlanish tuyg‘usi kishini do‘zaxga tortadi deb ta’kidlangan.
Mutaassiblik turlaridan biri bu diniy mutaassiblikdir. Diniy mutaassiblik deganda, ma’lum bir dinda asos bo‘lgan, ushbu din vakillari amal qiladigan ta’limot va qoidalarga qarshi chiqish, diniy tushunchalarni shariat ko‘rsatmalariga zid ravishda o‘zicha talqin qilib, boshqalarni unga ergashishga chorlash nazarda tutiladi. Diniy mutaassiblikning eng katta xatarlaridan biri bu, dinlararo muloqotga rahna solishdir.
Dinda mutaassibona harakat, dinda chuqur ketish, haddan oshish, Qur’on va Sunnatda kelgan ta’limotlarga zid ravishda o‘z fikriga ergashishni qattiq qoralanadi. Dinda haddan oshish deganda shariat belgilab qo‘ygan chegaradan chiqib ketish tushuniladi. Bu ish aqidada bo‘lsin, so‘z yoki amalda bo‘lsin, baribir. Bu borada Alloh taolo Baqara surasida “Ushbular Allohning chegaralaridir. Bas, ulardan tajovuz qilmang. Va kim Allohning chegaralaridan tajovuz qilsa, bas, o‘shalar, ana o‘shalar, zolimlardir”, deb marhamat qiladi.
Payg‘ambarimiz Muhammad sallallohu alayhi vasallam: “Dinda haddan oshishdan ehtiyot bo‘linglar. Chunki, sizlardan oldin o‘tganlarni dinda haddan oshishlik halok qilgandir” deb uqtirganlar.
Shunday ekan, bugungi kundagi ko‘plab muammolarning ildizi mutaassiblik va haddan oshish ekanligini hammamiz chuqur anglashimiz lozim. Xulosa o‘rnida, bu kabi muammolarning yechimi sifatida Faqih doktor Vahba Mustafo Zuhayliy janoblarining ushbu so‘zlarini keltirish bilan yakunlaymiz: “Islom mo‘tadil din bo‘lib haqiqatlardan birortasida chetga chiqishga yoki haddan oshishga yo‘l qo‘ymasligini anglatadi. Islomda va boshqa dinlarda dinda haddan oshish ham, e’tiqodda bir taraflama va g‘ayritabiiy bo‘lish ham, haddan tashqari qattiq olish ham, juda bo‘sh qo‘yib yuborish ham yo‘q…”.
Alloh ta’olo barchamizni haq yo‘ldan adashtirmasin.
Kosonsoy tumani "Sodod" jome masjidi imom-xatibi
Bahodir Mirfayziyev
Manba: @Softalimotlar